Πίσω από το μπλε του ουρανού.

Κι όμως, άφησες τα ουράνια, ο Θεός του σύμπαντος,
ο κυβερνήτης του παντός,
που ενώπιόν Σου υποκλίνονται τα πάντα,
που κατέβηκες στη γη μας, κι έγινες ένα με μας.
Περπάτησες και συμπορεύθηκες μαζί μας, 
έφαγες και έζησες μαζί μας, πόνεσες για το πλάσμα Σου,
και πέθανες στον σταυρό, μέχρι που νίκησες τον θάνατο για μας,
με την Ανάστασή Σου ! 
Ιησού μου το Μεγαλείο της Αγάπης Σου, 
δεν μπορεί να χωρέσει σε όλο το σύμπαν,
πίσω απ το απέραντο γαλάζιο τ ουρανού.
Κι όμως εμείς Σ αναζητούμε ασταμάτητα,
Σε ψάχνουμε παντού, οι καρδιές μας Σε ποθούν,
όπως Σε πόθησαν οι γυναίκες με τα αρώματα
εκείνο το πρωινό της ανάστασής Σου,
και δεν λογάριασαν κανένα κίνδυνο,
και ήρθαν προς αναζήτησή Σου, και βρήκαν το μνημείο κενό,
και γέμισαν οι καρδιές τους χαρά,
γιατί έγιναν οι πρώτες αγγελιοφόροι της Αναστάσεώς Σου.
Δώσε Κύριε και σε μας αυτόν τον ιερό πόθο να Σ αναζητήσουμε,
και να Σε συναντήσουμε Αναστημένο και Ένδοξο,
και να κατοικήσεις πλέον μες τις καρδιές μας αιώνια...

Πίσω απ το μπλε του ουρανού 
"Πόσο μπλε ξόδεψες Θεέ μου,
για να μην σε βλέπουμε;" 

Οδυσσέας Ελύτης