ΤΑ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ.

Όπως θα ξέρεις, ήρθαν ξανά τα γενέθλιά μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμή μου, έτσι και φέτος.

Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα.

Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται. Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαινόντουσαν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι’ αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι γιορτάζουν. Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται.

Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμή μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά…Ξέρεις τι;...Ούτε που με κάλεσαν, ενώ θα έπρεπε να ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος.
Κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει. 
Και η γιορτή γινόταν για μένα...Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ’ έξω, και μου έκλεισαν την πόρτα,ενώ εγώ ήθελα να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους.

Η αλήθεια είναι ότι δεν εξεπλάγην, γιατί τα τελευταία χρόνια όλοι μου κλείνουν την πόρτα.
Μιας και δεν με κάλεσαν, σκέφτηκα να παραβρεθώ χωρίς να κάνω θόρυβο κι έτσι μπήκα και στάθηκα σε μια γωνίτσα.
Διασκέδαζαν όλοι, κάποιοι έλεγαν ιστορίες, γελούσαν, πέρναγαν πολύ καλά, μέχρι που έφτασε ένας γέρος χοντρός, ντυμένος στα κόκκινα με άσπρα γένια.Και φώναζε...χο, χο, χο!, λες και είχε πιει λίγο παραπάνω. Κάθισε βαριά βαριά σε μια πολυθρόνα και, όλοι έτρεξαν καταπάνω του λέγοντας: Άγιε Βασίληηηηη! λες και η γιορτή ήταν γι’ αυτόν...
Ήρθαν τα μεσάνυχτα και όλοι άρχισαν να αγκαλιάζονται, άπλωσα κι εγώ τα χέρια μου ελπίζοντας πως κάποιος θα με αγκαλιάσει. Και ξέρεις; Κανείς δεν με αγκάλιασε. Ξαφνικά άρχισαν όλοι να ανταλλάσσουν δώρα, ένας ένας τα άνοιγαν μέχρι που τελείωσαν όλα. 
Πλησίασα να δω μήπως παρ’ ελπίδα υπήρχε κάποιο για μένα, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. 
Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα; Τότε κατάλαβα ότι εγώ περίσσευα σε εκείνη τη γιορτή, βγήκα χωρίς να κάνω θόρυβο, έκλεισα την πόρτα κι αποσύρθηκα. Κάθε χρόνος που περνάει είναι χειρότερα, ο κόσμος θυμάται μόνο το δείπνο, τα δώρα και τις γιορτές. Κανείς δεν θυμάται εμένα.

Θα ήθελα αυτά τα Χριστούγεννα να μου επιτρέψεις να έρθω στη ζωή σου, να αναγνωρίσεις ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να δώσω τη ζωή μου για σένα, στον σταυρό, και να σε σώσω. Το μόνο που θέλω σήμερα είναι να το πιστέψεις με όλη σου την καρδιά ...
Θα σου πω κάτι; σκέφτηκα, μιας και πολλοί δεν με προσκαλούν στη γιορτή που κάνουν, θα κάνω τη δική μου γιορτή και θα είναι σπουδαία, όπως κανένας δεν την έχει φανταστεί, μια γιορτή πολύ μεγάλη. Ακόμη κάνω τις τελευταίες προετοιμασίες, στέλνω πολλές προσκλήσεις και σήμερα υπάρχει μία ειδικά για εσένα.
Θέλω μόνο να μου πεις αν θέλεις να βοηθήσεις, θα σου κρατήσω μια θέση και θα γράψω το όνομά σου, στη μεγάλη λίστα μου με τους καλεσμένους με κράτηση και...θα πρέπει να μείνουν απ’ έξω εκείνοι που δεν θα απαντήσουν στην πρόσκλησή μου. Ετοιμάσου γιατί όταν όλα θα είναι έτοιμα, μια μέρα που δεν θα το περιμένει κανείς, θα κάνω μια μεγάλη γιορτή...

Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερα σε εγέννησα.Έβρ.5:5

Σαν τρυφερό φυτό και σαν ρίζα από ξερή γη το είδαμε και δεν είχε ωραιότητα για να το επιθυμήσουμε. Καταφρονημένος και απερριμένος από τους ανθρώπους. Άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας και ως άνθρωπος που τον αποστρέφεται κάποιος, καταφρονήθηκε και σαν τίποτα λογαριάστηκε. Έτσι ο Προφήτης Ησαΐας προφήτευσε τη ζωή του.

Αλλά και ο Σωκράτης είχε πει για την ανάγκη κάποιος να έλθει από τους "Θεούς" για να ανοίξουν τα μάτια των τυφλών συμπολιτών του.

Ο Ιησούς Χριστός, ο μονογενής υιός του Θεού εκκένωσε τον εαυτό του και έγινε ο υιός του ανθρώπου που ήλθε και γεννήθηκε όχι σε παλάτια ,ούτε σε μέγαρα μεγαλοαστών,ούτε καν σ' ένα σπίτι σαν το δικό μας! Μια φάτνη σ'ένα σταύλο ήταν το μέρος που οι άνθρωποι τον υποδέχθηκαν.

Από την αρχή που ήλθε στον κόσμο μας δεν είχε πού να ακουμπήσει το κεφάλι του. Δεν είχε γεννηθεί ακόμη,όταν μαζί με τον Ιωσήφ και την Μαρία ένιωσαν την παγερή αποστροφή των ανθρώπων αφού δεν υπήρχε για αυτούς κατάλυμα διαθέσιμο.Μωρό γνώρισε την μισερή απανθρωπιά του Ηρώδη που για να τον σκοτώσει έσφαξε όλα τα νήπια μέχρι δύο χρονών.Μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο φτωχικό σπιτικό του Ιωσήφ και της Μαρίας. Έμαθε την τέχνη του ξυλουργού,την τίμια εργασία με την δίκαιη ανταμοιβή. Εργάσθηκε με τα ίδια του τα χέρια, με κούραση και ιδρώτα, βιώνοντας τη δυσκολία της επιβίωσης.

Ο λόγος του έγινε δύναμη ζωής και ελπίδας, απόλυτο ξεδίψασμα για κάθε ένα που ερχόταν κοντά του,άκουγε τη φωνή του και τον ακολουθούσε.
Στων μικρών παιδιών την πίστη και την απλοϊκότητα είδε την εικόνα των νέων αδελφών του,τ ους δικούς του μετόχους της βασιλείας των ουρανών. Η δήθεν αριστοκρατία, η ανώτερη τάξη των πλουσίων,οι θρησκευόμενοι Φαρισαίοι με την ματαιοδοξία, την υποκρισία και την υπερηφάνεια ήταν και είναι πάντα μακρυά από την άγια του παρουσία.
Ο Κύριος ήταν εκεί στους απλούς,στους ταπεινούς,σ΄όλους εκείνους που είχαν την ειλικρίνεια και το θάρρος να ομολογήσουν την χρεωκοπία της δικαιοσύνης τους,την αμαρτωλότητά τους και ένοιωθαν την ανάγκη της λύτρωσης όχι μόνο από τις αρρώστιες και τον θάνατο αλλά και από το δυσβάσταχτο βάρος της ένοχης ζωής τους.
Αυτό το τελευταίο ,η αμαρτία μας, τον ανέβασε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Ο δίκαιος υπέρ των ανόμων για να μη χαθεί κανένας που πιστεύει σ' αυτόν αλλά να έχει αιώνια ζωή. Σκοπός του να δει μια μέρα τους καρπούς του πόνου της ψυχής του, όλους εμάς, αφού αυτός βάσταξε τις ανομίες μας και με τις πληγές του εμείς γιατρευτήκαμε.

Με την αποδοχή και πίστη στο έργο Του γεννιέται και στις δικές μας καρδιές και γίνεται έτσι πραγματικότητα η μεταμόρφωση του βρώμικου σταύλου της καρδιάς μας σε λαμπρό ναό που κατοικεί ο Θεός.
Με αρχή τον ερχομό του κοντά μας και με βάση την θυσία και την ανάστασή του δικαιωνόμαστε ενώπιον του Θεού. Η ολοκλήρωση του έργου του Χριστού γίνεται με την ένδοξη ανάστασή Tου όταν ο Θεός Πατέρας τον ανασταίνει από τον τάφο και του λέει "Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερα σε εγέννησα".Έβρ.5:5 Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός την ανάσταση του Χριστού την ονομάζει γέννηση και αυτή είναι η θαυμαστή νέα δημιουργία του Θεού με πρώτο νέο Άνθρωπο τον έσχατο Αδάμ, τον αναστημένο Ιησού Χριστό.
Η νέα θαυμαστή αυτή γέννηση του δίνει την αθανασία ,αφού ο θάνατος κατεπόθη και δεν μπορεί πλέον να τον κυριεύσει, του δίδεται το υπέρ πάν όνομα, και έτσι γίνεται ο πρωτότοκος εκ των νεκρών,η απαρχή των κεκοιμημένων, ο Κύριος των κυρίων και Βασιλέας των βασιλέων!
Του Χριστού η μεγαλειώδης προσφορά έγινε για μας και γέννησε μέσα μας την άφθαρτη ελπίδα της ανάστασης και την ακλόνητη πίστη στην υπόσχεσή του, ότι πάλι θα ξανάρθει ,όχι όμως στη φάτνη , αλλά ένδοξος Βασιλιάς για να μας πάρει κοντά του στη νέα γη της επαγγελίας , στην βασιλεία των ουρανών Του,στη πόλη την αγία που δημιουργός της είναι ο Θεός , εκεί που η αιώνια δικαιοσύνη κατοικεί...
Σ.Φ.

Διότι είναι εις Θεός,εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων,άνθρωπος Ιησούς Χριστός".Α' Τιμόθ.2:5.

Η συνήθεια του ανθρώπου να δημιουργεί πολλούς θεούς φανερώνει την ανασφάλεια που αισθάνεται, και την απιστία που τον οδηγεί στην πλάνη να αναζητεί πολλούς θεούς έστω και ψεύτικους. 
Θέλει ο άνθρωπος να δημιουργήσει μια θρησκεία με ένα δικό του μοντέλο, χωρίς να ρωτάει τον Μόνο και Αληθινό Θεό, ο Οποίος δημιούργησε το σύμπαν και μας έχει δώσει το Λόγο Του, για να Τον λατρέψουμε "εν Πνεύματι και αληθεία" Ιωάν.4:24. 
Ο απόστολος Παύλος, όταν ήλθε στην Αθήνα και περίμενε τους δύο συνεργάτες του να έλθουν από τη Θεσσαλονίκη, τον Σίλα και τον Τιμόθεο, "το πνεύμα αυτού παρωξύνετο εν αυτώ επειδή έβλεπε την πόλιν γέμουσαν ειδώλων". Πράξεις 17:16. 
Όλη η Αθήνα ήταν γεμάτη είδωλα και βωμούς στο όνομα όλων των θεών. Σε ένα θυσιαστήριο είχαν την επιγραφή "Αγνώστω Θεώ" Πράξεις 17:23. Όταν έκαναν θυσίες στους θεούς τους, διερωτώντο μήπως υπάρχει και κανένας θεός που δεν τον γνωρίζουν και επομένως δεν τον εξευμενίσουν. Έτσι έφτιαξαν ένα θυσιαστήριο για τον άγνωστο Θεό. 
Εκεί στηρίχθηκε ο απόστολος Παύλος και τους γκρέμισε όλο το θρησκευτικό σύστημα. "Εκείνον λοιπόν τον Θεόν τον οποίον αγνοούντες λατρεύετε, τούτον εγώ κηρύττω προς εσάς" Πράξεις 17:23. Τους εξήγησε λοιπόν ότι ένας Θεός υπάρχει που δημιούργησε τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και τον άνθρωπο και μάλιστα εξ ενός αίματος. Αυτός ο Θεός έκαμε τη σωτηρία με τον αγαπητόν Υιόν Του, τον Ιησού Χριστό, τον Οποίον διόρισε για να κάνει κρίση σε όλη την οικουμένη. 
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν σκοτάδι γύρω από την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Ήθελαν όμως να λατρεύουν κάτι, κάποιον, κάποιους, και υπέθεσαν ότι στο υψηλότερο βουνό της Ελλάδος κατοικούν δώδεκα θεοί και βέβαια δεν αρκέσθηκαν σ αυτούς, έκαναν κι άλλους πολλούς, αλλά σωτηρία δε βρήκαν. 
Οι χριστιανοί, προϊόντος του χρόνου αποστάτησαν και έχασαν την όραση του Θεού που είναι ο αληθινός, εγκατέλειψαν το Ευαγγέλιο, δημιούργησαν ήθη, έθιμα, παραδόσεις και μιμήθηκαν τους αρχαίους ειδωλολάτρες. Έχασαν την παρουσία του Ουράνιου Πατέρα, παραμέρισαν τον Υιόν και δεν υποτάχθηκαν στο Πνεύμα το Άγιο. 
Έφτιαξαν μια θρησκεία, ένα δικό τους μοντέλο, άσχετη τελείως με την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Σταμάτησαν να κηρύττουν το Λόγο του Θεού, σταμάτησαν να πληρώνονται με το Πνεύμα το Άγιο, σταμάτησαν να επιζητούν την τελευταία θέση. Έγιναν υπερήφανοι, εξουσιαστές, πάμπλουτοι με πολυτελείς εμφανίσεις και πανηγυρικές εκδηλώσεις. Δε δέχονταν καμία αντίρρηση σ αυτό που έλεγαν, αν και ήταν αντίθετο από αυτό που γράφει ο Λόγος του Θεού. Δικάσανε το Γαλιλαίο, εξορίσανε τον άγιο Χρυσόστομο τρεις φορές, κάνανε ομαδικά εγκλήματα και επιβάλανε τις διδαχές τους με τη βία, αιχμαλωτίζοντας τους ανθρώπους μέσα στις πλάνες τους. "Ουαί εις εσάς γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων• επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν." Ματθ.23:14. 
Σήμερα οι θρησκείες, τον Αρχηγό και τελειωτή της πίστεως, τον Ιησού Χριστό, τον έχουν βγάλει έξω και έχουν τοποθετήσει στη θέση του, άγιους ανθρώπους οι οποίοι αγωνίσθηκαν για την πίστη του Χριστού, "ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους".Ιούδα 1:3. Στη θάλασσα, στην ξηρά, στα βουνά, στους πολέμους, στις διάφορες αρρώστιες έχουν κάποιον άγιο, τον οποίον επικαλούνται να τους βοηθήσει. 
Και ο Χριστός; Ο Ιησούς Χριστός ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ, αν και είναι ο Μόνος Σωτήρας και Λυτρωτής, και ο Μόνος που ακούει και απαντάει στις προσευχές όλων των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. 
Ο Λόγος του Θεού φανερά λέει: "Και πας όστις επικαλεσθεί το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή". Πράξεις 2:21. 
Δεν μπορούμε να θεοποιούμε κανένα πρόσωπο, όσο και να αφιερώθηκε και αγιάστηκε στη ζωή αυτή. Ο άγιος είναι άνθρωπος, πρώην αμαρτωλός, που πίστεψε στον Ιησού Χριστό, μετανόησε από τις αμαρτίες του, έλαβε το Πνεύμα το Άγιο, και έγινε μάρτυρας και κήρυκας του Ιησού Χριστού, και τελικά υπέστη διωγμούς φυλακίσεις και το θάνατο ακόμη. Δεν έπαψε όμως να είναι άνθρωπος. Δεν είχε καμία σχέση με τον παντοδύναμο και πάνσοφο και παντογνώστη και πανάγαθο Θεό. Δεν μπορεί κανένας άνθρωπος, όσα θαύματα και αν έκανε στη ζωή του, να αντικαταστήσει τον Θεό. 
Ο Θεός είναι ένας, και ο Λόγος του Θεού το διακηρύττει: "Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός".Α' Τιμόθ.2:5...

Μόνο το Ευαγγέλιο έχει την δύναμη να σώσει την Ελλάδα.

Όλοι ψάχνουν να βρουν τρόπους και μέσα δια των οποίων θα λυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Ψάχνουν δηλαδή να βρουν την αλήθεια, διότι είναι βέβαιον ότι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια δίνει τις πραγματικές και αποτελεσματικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Στον κόσμο που ζούμε είναι σχεδόν όλα ψεύτικα και απατηλά και ο κόσμος ζει με ψεύτικες συνήθειες και μάταιες απολαύσεις.
Όλα αυτά συμβαίνουν, διότι δεν στηρίζεται στην αλήθεια, αλλά σε πλανημένες θεωρίες και υποθέσεις. Όσο και να βλέπεις ότι πίνεις νερό στον ύπνο σου, δεν ξεδιψάς, διότι δεν πίνεις νερό, αλλά ονειρεύεσαι. Ελάτε να πάμε στην αλήθεια. Στην πραγματική Αλήθεια που είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Να πιούμε το ύδωρ της ζωής και να χορτάσουμε και να σβήσουμε την δίψα μας αληθινά. 
Ο ίδιος ο θεός προλέγει "Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε και φάγετε. Ναι, έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα, άνευ αργυρίου και άνευ τιμής. Διότι εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν;" Ησαΐας 55:1-2. Γιατί ξοδεύεις, λέει ο θεός τον κόπο σου, τα μεροκάματά σου σε τσιγάρα, σε ναρκωτικά, σε αλκοόλ, σε ψεύτικα γλέντια, σε χαρτοπαιξία, σε τυχερά παιχνίδια, σε αστρολόγους και σε τόσα άλλα μέσα άχρηστα για την ζωή και την ψυχή σου; Ξοδεύεις το μεροκάματό σου, όχι για να φας και να πιεις, για να χορτάσεις και να ξεδιψάσεις, αλλά για μάταια πράγματα, τα οποία ποτέ δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου. 
Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, η Καινή Διαθήκη, σου ανοίγει το δρόμο για μια μεγάλη επιτυχία στη ζωή σου, διότι είναι η πραγματική, η απόλυτη αλήθεια. Είναι το μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει σίγουρα σε μια ζωή γεμάτη με αγάπη, χαρά και ειρήνη. Να σε προσγειώσει στην πραγματικότητα και να μην σε εξαπατάει κανείς με ψεύτικες θεωρίες και επίγειους παραδείσους. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι δύναμη. Δύναμη Θεού για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στη Σωτηρία, στην ελευθερία και στην αληθινή χαρά. Ο απόστολος Παύλος έλεγε: "Διότι δεν αισχύνομαι το Ευαγγέλιον του Χριστού, επειδή είναι δύναμης Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα." Ρωμ.1:16, ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος εάν δεν αναγνώσει τις Γραφές. Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαβάζουν το Ευαγγέλιο και αναπαύονται στην σωτηρία του Ιησού Χριστού, λαβαίνοντας ζωή και δύναμη.

 Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε: "Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς είναι Πνεύμα και ζωή." Ιωάν.6:63. Το Ευαγγέλιο όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε και δεν έγινε ένα απλό ιστορικό βιβλίο, κατάλληλο μόνο για το μουσείο, όπως έλεγε ο Βολτέρος, αλλά σήμερα είναι ο μόνος απαραίτητος οδηγός για την ζωή του κάθε ανθρώπου που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και δεν γνωρίζει που βρίσκεται και ποιο δρόμο να ακολουθήσει. Το Ευαγγέλιο, επίσης, έχει ένα ωραίο προνόμιο για μας τους Έλληνες. Γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα και από το Ελληνικό Κείμενο μεταφράστηκε στις γλώσσες όλων των χωρών και φυλών του κόσμου. Γι αυτό εμείς οι Έλληνες έχουμε μεγάλη ευθύνη ενώπιον του θεού να πούμε σε όλους τους ανθρώπους, όλων των εθνών, ποια είναι η ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου, για να μην ακολουθούν διδαχές που ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν δίδαξε. Μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να βάλει γερά θεμέλια στη ζωή σου, στην οικογένειά σου και στην πατρίδα μας, γι αυτό ο Αδαμάντιος Κοραής είπε: "Μόνο το Ευαγγέλιο έχει την δύναμη να σώσει την Ελλάδα.".Ίσως κάποιος ρωτήσει: "Δεν υπάρχουν άλλα θρησκευτικά βιβλία;" 
Όλα τα θρησκευτικά βιβλία είναι σχόλια γύρω από το Ευαγγέλιο...

Είδον οι οφθαλμοί μου το Σωτήριόν Σου.

Ενδεχομένως κάποιοι, από τους αναγνώστες αυτού του κειμένου, να είναι αρνητές του Θεού. Κάποιοι άλλοι, ίσως να λέγονται Χριστιανοί και να αρκούνται σε αυτό, χωρίς κανένα περαιτέρω ενδιαφέρον για τα πράγματα του Θεού. Άλλοι, πιθανόν να χλευάζουν και να ειρωνεύονται αυτούς που τολμούν να διακηρύσσουν την πίστη τους. Και βέβαια υπάρχουν και αυτοί που συνειδητά και με επίγνωση επέλεξαν να είναι μαθητές του Χριστού και θεωρούν τιμή τους να φέρουν το όνομα Χριστιανοί. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές προσεγγίσεις και βεβαίως σεβαστή η θέση και η επιλογή του καθενός. Όσο όμως παράξενο και αν φαίνεται, όλες αυτές οι κατηγορίες των ανθρώπων, με τις διαφορετικές τους απόψεις, σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουν τη γέννηση του Χριστού. Και βέβαια, αυτοί που πιστεύουν, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν και να χαίρονται. Όσοι όμως είναι αρνητές του Χριστού, δεν είναι παράδοξο να γιορτάζουν για κάτι που δεν πιστεύουν; Δεν είναι ακόμη εντυπωσιακό, ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, και σε χώρες μη χριστιανικές, γιορτάζουν Χριστούγεννα; Πιστεύω όμως ότι, το σημαντικότερο και συνάμα τραγικό είναι να γιορτάζει κάποιος που λέγεται Χριστιανός, χωρίς να γνωρίζει τι γιορτάζει. Να λέγεται κατ όνομα Χριστιανός και να εξαντλεί όλο το μεγαλείο της γιορτής των Χριστουγέννων στολίζοντας δένδρα, αγοράζοντας δώρα, τρώγοντας παραδοσιακά φαγητά και ξεφαντώνοντας στις διασκεδάσεις. Μη μας φαίνεται παράξενο αυτό αγαπητοί μου. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα, όσο θλιβερή και αν ακούγεται.

Τα Χριστούγεννα όμως, δεν είναι για να γιορτάζουμε τα γενέθλια του Χριστού, όπως γιορτάζουμε τα δικά μας γενέθλια. Δεν είναι μόνο για να φάμε να ποιούμε, και να στολίσουμε όμορφα τα καταστήματα,τα σπίτια και τις γειτονιές μας. Πρέπει να τους προσδώσουμε το πραγματικό τους νόημα και να κατανοήσουμε ότι, αυτό το θαυμαστό γεγονός της γέννησης του Χριστού, μας αφορά προσωπικά! Για εμάς γεννήθηκε ο Χριστός. Για εμάς «εκένωσε τον εαυτό Του και έλαβε δούλου μορφή, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους».Φιλιπ.2:7. Εκπλήρωσε ένα σχέδιο Θεού για το δικό μας συμφέρον! Αν δεν αντιληφθούμε και δεν κατανοήσουμε αυτή την σπουδαιότητα, δεν έχει νόημα για μας η γιορτή, και δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει.

Χρειάζεται να εντρυφήσουμε, να πλησιάσουμε, να γονατίσουμε, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την αξία του γεγονότος και να απολαύσουμε πραγματικά τη γιορτή.Ο Ηρώδης ρώτησε και έμαθε που ο Χριστός γεννάται, αλλά ποτέ δεν τον προσκύνησε, και δεν επωφελήθηκε από την αξία του κοσμοϊστορικού αυτού γεγονότος. Αντίθετα μάλιστα επέλεξε τη θέση του διώκτη, και έμεινε στην ιστορία και τις συνειδήσεις των ανθρώπων ως ο σφαγέας των νηπίων. Την ίδια θέση επέλεξαν οι γραμματείς και οι αρχιερείς του λαού Ισραήλ, οι οποίοι γνώριζαν για την έλευση του Σωτήρα και επακριβώς πληροφόρησαν τον Ηρώδη, σύμφωνα με τις αλάνθαστες γραφές και τα λόγια των προφητών. Είναι πραγματικά τραγικό, να ξέρεις την αλήθεια αλλά να μην την επιλέγεις και να μην τη ζεις! Να ξέρεις το δρόμο που οδηγεί στη ζωή, να τον υποδεικνύεις στους άλλους ,αλλά εσύ ποτέ να μην τον περπατάς!

Και είναι θαυμαστό, άνθρωποι αδαείς και αγράμματοι, όπως οι ποιμένες, να είναι οι πρώτοι αυτόπτες μάρτυρες της γέννησης του Χριστού. Για να γίνει όμως αυτό, δεν στάθηκαν μόνο στην ακρόαση του χαρμόσυνου ευαγγελιστικού μηνύματος του αγγέλου ο οποίος τους πληροφόρησε ότι «σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν τη πόλει Δαβίδ σωτήρ όστις είναι Χριστός Κύριος» Λουκ.2:11, αλλά προχώρησαν στην ανενδοίαστη αποδοχή, που τους οδήγησε χωρίς χρονοτριβή στη Βηθλεέμ, για να δουν με τα μάτια τους αυτό το γεγονός που ο Κύριος τους φανέρωσε. Και η απλοϊκή εμπιστοσύνη τους, δεν διέψευσε την προσδοκία τους. Μάγοι από ανατολών, ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας προς τον λαό Ισραήλ, μπήκαν σε τόσο κόπο, κινδύνους και δαπάνη με σκοπό να βρουν τον γεννηθέντα βασιλέα των Ιουδαίων, και ο Θεός αντάμειψε την προσπάθειά τους. Τον βρήκαν, Τον προσκύνησαν και Του πρόσφεραν δώρα.

Στην Ιερουσαλήμ ,ένας άνθρωπος, Συμεών ονομαζόμενος, έχει κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους. «Είναι δίκαιος, ευλαβής, προσμένει την παρηγορία του Ισραήλ και Πνεύμα Άγιον είναι επ΄αυτόν» Λουκ.2:25. Και κάτι ακόμη εξ΄ίσου σημαντικό! «Ήτο εις αυτόν αποκεκαλυμμένον υπό του Πνεύματος του Αγίου ότι δεν θέλει ιδεί θάνατον πριν ίδη τον Χριστόν του Κυρίου» Λουκ.2:26. Έγινε αποδέκτης μιας θαυμαστής επαγγελίας, την οποία ποτέ δεν ξέχασε και η οποία ποτέ δεν ατόνησε μέσα στην καρδιά του. Περιμένει με υπομονή να εκπληρωθεί η υπόσχεση που του έδωσε ο Θεός. Περιμένει να δει με τα μάτια του τον Χριστόν του Κυρίου. Να δει την εκπλήρωση των προφητειών του Μωυσή του Ησαΐα, του Δανιήλ. Και αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει και να αποτελεί μια φωτεινή εξαίρεση μέσα σε ένα λαό που ήξερε μεν τις γραφές και τις επαγγελίες του Θεού, αλλά πολύ λίγο τις πίστευε και καθόλου ίσως, δεν τις περίμενε. Ο Θεός τίμησε τον Συμεών γιατί και ο Συμεών τίμησε τον Θεό! Είναι μοναδική, ξεχωριστή και θαυμαστή η στιγμή κατά την οποία ο Συμεών δέχθηκε στην αγκαλιά του το ολίγων ημερών βρέφος. Είναι η στιγμή που χρόνια ίσως, περίμενε. Η στιγμή που επιβεβαιώνει την πιστότητα του Θεού, αναδεικνύει την αξία της πίστεως και που ολοκληρώνει την ζωή του .Τα λόγια που εκφράζει, άλλωστε περιγράφουν αυτή την ολοκλήρωση: « Νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα κατά το ρήμα σου, εν ειρήνη, διότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, το οποίον ητοίμασας ενώπιον πάντων των λαών, φως εις φωτισμόν των εθνών και δόξαν του λαού σου Ισραήλ» Λουκ.2:29. Το ερώτημα που απομένει είναι, γιατί οι άλλοι Ιουδαίοι, δεν περίμεναν, ούτε κατάλαβαν την έλευση του Χριστού;

Για τον ίδιο ίσως λόγο, που και εμείς σήμερα, παρ' ότι Χριστιανοί, αγνοούμε ή δεν κατανοούμε το μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων. Και τότε και πάντα, η αιτία παραμένει η ίδια: « Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού» Ματθ.15:8.

Φέτος, ας είναι πιο ανοικτή και ζεστή η καρδιά μας, έτοιμη να δεχθεί και να εμπεδώσει το σωτήριο γεγονός της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού. Ας πάμε νοερά και ας γονατίσουμε και εμείς, σαν τους ποιμένες, στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ.
Τα φετινά Χριστούγεννα, θα είναι διαφορετικά αν δουν οι οφθαλμοί μας το Σωτήριον του Θεού...

ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΤΕ

"Άκουσον μεν πάταξον δε",η αρχαία ρήση που εκφράζει

αγάπη για την αλήθεια αλλά και θυσία χάριν αυτής

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος φίλος από τον Χριστό. Αυτός μας ονομάζει φίλους Του αρκεί να Τον ακούσουμε. Για να γίνουμε φίλοι Του πρέπει να Τον εμπιστευθούμε. Ο λαός Του αποτελείται από τους φίλους Του , από τους αδελφούς Του. Αν είμαστε φίλοι με τον Χριστό είμαστε και μεταξύ μας φίλοι. Ο Χριστός συνέδεσε την αγάπη με την υπακοή σ' Αυτόν. Όταν δεν τηρούμε με ακρίβεια και επιμέλεια τον Λόγο Του, δεν τον αγαπούμε ,δεν ενωνόμαστε μαζί Του και έτσι δεν είμαστε δικοί Του. Αν κάποιος ευθέως διδάσκει ανθρώπινες διδασκαλίες και εντάλματα ανθρώπων ,δεν σέβεται τον Θεό,δεν αγαπά τον Θεό, αλλά αγαπά τον εαυτό του. Συνεπώς αναιρείται η έννοια της φιλίας και προκύπτει η έννοια της απείθειας που είναι αντίθετη με την δικαιοσύνη του Θεού. Εισέρχεται η έννοια της υποκρισίας και γι αυτό αναφέρεται στο Λόγο για αδελφούς ονομαζόμενους,χριστιανούς κατ' όνομα και όχι κατ'ουσίαν...

Είναι ανάγκη να επιστρέψουμε και να γίνουμε σαν τα παιδιά.

“Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών”

Τα παιδιά δεν έχουν background,δεν έχουν προλάβει να αναπτύξουν και να ορθώσουν αναχώματα .Τα παιδιά έχουν ανοιχτές καρδιές ,πρωτόλειες επιφάνειες,λευκές σελίδες όπου μπορεί να καθαρογραφεί χωρίς επιρροές και επιδράσεις ο ανόθευτος καθαρός Λόγος του Χριστού.

Επιστρέψατε σημαίνει γυρίζω πίσω,σημαίνει ότι πήραμε λάθος δρόμο,ότι οι σεσημασμένες ταμπέλες μας οδήγησαν σε λάθος κατευθύνσεις,οι δάσκαλοι μας αποπροσανατόλισαν και μας μπέρδεψαν, έκτισαν μέσα μας δομές ασύμμετρες ,γέμισε η ζωή μας ανισόπεδα αδιέξοδα. Οι επιρροές,οι επιδράσεις έκτισαν μέσα μας σκοτεινά κελιά ερμητικά κλειστά στις ακτίνες της αναζήτησης -στο φως του ήλιου της δικαιοσύνης. Χρειάζεται να τα γκρεμίσουμε όλα αυτά και να επιστρέψουμε και να σταθούμε ενώπιον ενωπίω του Χριστού και να Του πούμε δίδαξέ με Εσύ Κύριε τι να κάμω για να σωθώ. Εσύ που είσαι ο μόνος τέλειος Διδάσκαλος της Αλήθειας που σώζει.

Ο Σαύλος από την Ταρσό έτρεχε με χίλια, βέβαιος και “μεγάλος”,με αξιώματα θρησκευτικότητας και μάλιστα τα καλύτερα της εποχής του,όντας μαθητής πάρα τους πόδας του Γαμαλιήλ. Όσο μεγάλος και τρανός ο εκάστοτε “Γαμαλιήλ” είναι πάντα ανεπαρκής και όλα τα θεωρούμενα κέρδη είναι τελικά ζημία. “Πλην εκείνα, τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν διά τον Χριστόν· μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα διά να κερδήσω τον Χριστόν και να ευρεθώ εν αυτώ μη έχων ιδικήν μου δικαιοσύνην την εκ του νόμου, αλλά την διά πίστεως του Χριστού, την δικαιοσύνην την εκ Θεού διά της πίστεως, διά να γνωρίσω αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού, ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών.” Φιλιπ.3:7-11

Ήταν κατά την δικαιοσύνην την διά του νόμου διατελέσας άμεμπτος, με περισσή πεποίθηση στον εαυτό του, πάνω απ'όλους και όμως αυταπατάτο ,έφθασε στο σημείο να καταδιώξει την εκκλησία του Χριστού,να αναγκάζει χριστιανούς να χάνουν την πίστη τους! Το είχε βάρος πάντοτε λέγοντας ότι δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος αλλά "ηλεήθην, αγνοών εν απιστία".

Μόνο αν θεωρήσεις όλη σου τη γνωστική επάρκεια ως ζημία και εμπόδιο τότε μπορείς να ελευθερωθείς και να μάθεις από τον Χριστό την αλήθεια του Θεού και να την ακολουθήσεις. Όλες μας οι γνώσεις που δεν βασίζονται στη ρητή διδασκαλία του Χριστού είναι δυστυχώς εμπόδιο στη γνώση και επίγνωση του Χριστού.

Πήραμε τη ζωή μας λάθος , αναζητήσαμε φως στα λαμπάκια της ανθρώπινης θρησκευτικότητας,μιας πλασματικής κανονικότητας με εορτές,τελετές,νηστείες,με άπειρα μη και πρέπει ενός αυθαίρετου επιδερμικού ανούσιου ευσεβισμού.

Είναι επιτακτική ανάγκη να επιστρέψουμε ,να γυρίσουμε πίσω,να αποστασιοποιηθούμε από όσα έχουμε διδαχθεί μέχρι τώρα και έτσι ακατέργαστοι να δεχθούμε την κατεργασία του μόνου άξιου Δημιουργού μας του Ιησού Χριστού. "Χωρίς Εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν". Αν το κατανοήσουμε αυτό,τότε μόνο θα αφεθούμε στη δική Του και μόνο κατεργασία,την θεία σμίλευση των εαυτών μας, ως κατά Χριστόν νέα κτίσματα. Τα πρόβατα της βοσκής Του-Αυτός είναι ο μόνος καλός ποιμένας που έδωκε την ψυχή Του υπέρ των προβάτων,που τα φροντίζει,που τα προστατεύει και τα πρόβατα τα δικά Του ακούν την φωνή Του και Τον ακολουθούν.Η φωνή Του είναι ο Λόγος Του ,μόνο ο Λόγος Του,όχι οι παραδόσεις μας,όχι οι ανθρώπινες γνώμες και δοξασίες,όχι οι εφευρέσεις μας,οι προβολές της δικής μας ματαιοδοξίας και του υφέρποντος εγωισμού μας. Προσωπική σχέση μαθητείας για κάθε ένα πρόβατο με το ποιμένα Χριστό.

Το ανεπιτήδευτο,η ευπείθεια και αθωότητα ,τα στοιχεία της παιδικής ανοικτής καρδιάς.

Όχι η ανθρώπινη παιδεία στα πράγματα του Θεού-η ανθρώπινη παιδεία είναι απαραίτητη για την βιοτική ανάπτυξή μας,-όμως για την πνευματική ανάπτυξή μας χρειάζεται η πνευματική παιδεία,η παιδεία του πνεύματος του Χριστού στη ζωή μας. Ο Λόγος Του μας προφυλάσσει,μας λέγει να προσέχουμε ,να ελέγχουμε ...δεν είναι όλα τα πνεύματα εκ του Θεού...”Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν ήναι εκ του Θεού· διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον.” Α΄ Ιωάν α΄1,2

Ο Σωκράτης είχε πει “ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα” και γι αυτό προχώρησε και ένοιωσε την αδήριτη ανάγκη κάποιος άνωθεν να έλθει για να σώσει τους άφρονες συμπολίτες του...

Σ.Φ.