...πολλοί των Σαμαρειτών επίστευσαν εις Αυτόν, δια τον λόγον της γυναικός μαρτυρούσης,ότι μοι είπε πάντα όσα έπραξα. Ιωα.4:39

Μόνος Του κάθεται κοντά σε ένα πηγάδι κουρασμένος από την οδοιπορία αλλά πάντα έτοιμος για μια συνάντηση που θα αλλάξει το μέλλον όχι μόνο μιας γυναίκας αλλά ενός ολόκληρου χωριού! Έτοιμος να γευτεί το πνευματικό φαγητό που θα ευχαριστήσει και χορτάσει το πεινασμένο για λατρεία Πνεύμα Του. Ο Ιησούς είχε ένα ραντεβού που κανένας δεν γνώριζε και το οποίο δεν ήταν σημειωμένο σε κανένα μπλοκάκι παρά μόνο στην ουράνια ατζέντα του Πατέρα. Ακόμα και η γυναίκα δεν είχε την παραμικρή ιδέα ότι ο Θεός περίμενε υπομονετικά κάτω από τον μεσημεριάτικο ήλιο για αυτή τη στιγμή.

Ο Κύριος άκουγε σε μια θεία πείνα ενώ οι μαθητές αφουγκράζονταν περισσότερο την λανθασμένη γι' αυτό και όλοι τους (!) βιαστικά πήγαν στο χωριό για να την ικανοποιήσουν. Προσεκτικά και αν χρειαστεί Μόνος, ετοιμάζει ή ήδη έχει ετοιμάσει μια ουράνια συνάντηση (η προσευχή της Εκκλησίας και η αφιερωμένη ζωή μας κανονίζουν κρυφά ραντεβού μεταξύ Θεού και ανθρώπων σε μέρη ανάπαυσης και ειρήνης: Ήταν στο πηγάδι του Ιακώβ) που θα σε οδηγήσει στην αποκάλυψη και λατρεία του Προσώπου του. Ίσως υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνεις, αλλά για να αλλάξεις πλευρά δεν περνάς από την η πόρτα της διανοητικής ή θεολογικής κατανόησης των Γραφών. Μετά από αρκετή συζήτηση (9-15) της ζητάει να φέρει τον άνδρα της αλλάζοντας αιφνιδιαστικά και τελείως το αντικείμενο συζήτησης τους.

Η απάντησή της ήταν το εισιτήριο για ένα γλυκό ταξίδι αγάπης στην ουράνια αλήθεια που σημάδεψε για πάντα την κουρασμένη και απορριμμένη από πολλούς ζωή της. 'Δεν έχω άνδρα'. Τι άλλο θέλει ο Θεός πέρα από την ευωδιά της ταπεινής καρδιάς και το άρωμα μιας παιδικής ειλικρίνειας; Η Σαμαρείτισα είχε όλη την ευχέρεια και πάμπολλους τρόπους να αποφύγει αυτό που τελικά είπε. Θα μπορούσε να ξεφύγει λέγοντας ότι ο άνδρας της λείπει ή όντως εκείνος είναι ο σύζυγός της. Μήπως ήταν σε θέση να το ξέρει; Είπε εκείνο σε ένα ξένο και σχεδόν εχθρό της, που εμείς με δυσκολία θα εκμυστηρευόμασταν στον καλύτερο φίλο και με κόπο θα το εξομολογούμασταν στον Κύριό μας. Δεν υπήρχε υποκρισία, προσποίηση ή έστω και μια μικρή προσπάθεια δικαιολογίας ή παραποίηση της αλήθειας.

'Τούτο αληθές είπες'.

Δεν κρύφτηκε. Δεν προσπάθησε καν. Αφέθηκε στο Νέο και Άγιο που της έφερνε ο Ουρανός. Ανταποκρίθηκε με την διαφάνεια που πάντα απαιτείται στην λατρεία. Η Αιωνιότητα και η Δόξα επέλεξαν να επισκεφθούν ένα χωριό με τόσους θρησκευτικά 'σωστούς' κατοίκους μέσω της πιο αμαρτωλής (ακόμα και σήμερα στην εποχή των ελεύθερων ηθών θα ήταν ασήκωτο το βάρος ενός ανάλογου παρελθόντος σε μια μικρή κοινωνία) και περιφρονημένης από ανάμεσά τους. Σαν ενθουσιασμένη έφηβη παράτησε την υδρία της και έτρεξε να ξεφωνήσει στην πλατεία ότι κάποιος γνωρίζει τα άπλυτά της!

Ω! πόσο λείπει από την Εκκλησία η αυθόρμητη και χαρούμενη ειλικρίνεια μπροστά σε Κύριο και αδελφούς. Πόσο λείπει η επιθυμία για ευθύτητα και η αγάπη για το καθαρό έστω και αν στα μάτια πολλών αυτό μεταφράζεται σε 'ανωριμότητα' και γελοιότητα. Εκεί είναι που η επίσκεψη γυρίζει σε κατοίκηση (40), το άγγιγμα σε θεραπεία, το δάκρυ σε αιώνια ζωή και το πέρασμα του Πνεύματος σε αναζωπύρωση. Μια γονατισμένη ζωή μακριά από γνώσεις αλαζονείας είναι η καλύτερη πρόσκληση στον Άγιο των Αγίων. Με καταπονημένη ψυχή αλλά και με καθαρό βλέμμα ατένιζε με σεβασμό και θείο φόβο τα επιβλητικά και γεμάτα αγάπη μάτια Του, άθελα της έψαχνε και ψηλάφιζε το άγνωστο για την αιώνια σωτηρία και αλήθεια. Ο Ουρανός της χαμογελάει ζεσταίνοντας την καρδιά της και ετοιμάζεται να δεχτεί το μήνυμα που θα την μεταμορφώσει μέσα από την καθαρότητα Του Ιησού.

Ήταν μια καρδιά κόσμημα για τον Κύριο βουτηγμένη και θαμμένη κάτω από βουνά λάσπης και αμαρτίας που ανάσυρε η ένδοξη παρουσία Του. Πόσο πολεμούσε ο Κύριος τον φαρισαϊσμό (ο οποίος ευδοκιμεί καθ' υπερβολή στις αναγεννημένες εκκλησίες) και πόσο τιμούσε την ευθύτητα και την ειλικρίνεια. Πόσο μακριά βρίσκεται από την θρησκεία και πόσο κοντά στην αληθινή φιλία (11:11). Πόσο θυμώνει με τις ψεύτικες και υποκριτικές συναθροίσεις μας (2:15) και πόσο βαθιά αναστενάζει και δακρύζει για τους ορφανούς, αδύναμους και φίλους Του (11:33-36). Ενώ ζητάμε από τον Κύριο το δικό Του νερό, Εκείνος ζητάει να του δείξουμε τον «άνδρα» μας.

Καθορίζει σαν αποδεκτή λατρεία αυτήν που γίνεται 'εν πνεύματι και αληθεία'. 
Λατρεία που πάντα οδηγεί στην αποκάλυψη.
Ιησούς συνάντησε την λατρεία που πάντα ποθούσε από άνθρωπο που οι άλλοι δύσκολα δέχονται και ελάχιστα συγχωρούν.

Πότε ένιωσες να ήταν η τελευταία φορά όπου ο Κύριος αναχωρώντας από την μεταξύ σας συνάντηση αναφώνησε 'Χόρτασα!' (32) ; 
Δείτε την αντίθεση:

Δώδεκα 'επαγγελματίες' κήρυκες πήγαν στο χωριό και το μόνο που έφεραν ήταν τροφή για το σώμα.
Μια μεταμορφωμένη γυναίκα λατρείας πήγε και αυτή στο χωριό φέρνοντας τους συγχωριανούς της μπροστά στην Δόξα! Η Γραφή μας λέει ότι πίστεψαν όταν τους είπε...μοι είπε πάντα όσα έπραξα' (39).

Είμαστε εκείνοι που πάντα θέλουμε να φεύγουμε ευλογημένοι από το γεύμα.

Ξεχνάμε ότι ο σκοπός του γεύματος και της Εκκλησίας είναι να ευλογηθεί πρώτα Εκείνος.

Ας ετοιμάσουμε το τραπέζι που ανυπόμονα ο Κύριος περιμένει εμείς να στρώσουμε... Το δικό Του γεύμα...

ΠΗΓΗ:e-Jesus.gr

Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει. Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν.» «Δεν έχει σημασία τι μου συμβαίνει.Ιωάν.12:24-25.

Αυτά είναι τα λόγια που συνεχίζουν να μου έρχονται, καθώς προσπαθώ να εκφράσω αυτό που εννοούσε ο Ιησούς όταν έλεγε τα λόγια στο κατά Ιωάννη 12:24-25.

Πρώτον, υπάρχει μία κλήση να πεθάνεις. Αν θέλουμε να φέρουμε καρπό για τον Θεό, πρέπει να πεθάνουμε. Τώρα… Όταν είμαι νεκρός, δεν θα με νοιάξει τι θα κάνουν με το σώμα μου. Δεν θα κάνει καμία διαφορά σε μένα. Εγώ θα είμαι στο σπίτι με τον Ιησού. Ο ίδιος δρόμος είναι και τώρα, αν έχω ήδη πεθάνει με τον Χριστό, που παίρνουν και όλοι οι Χριστιανοί. «Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας.» (Γαλ.5:24)

Σταυρωμένος σημαίνει νεκρός. Με μια πιο βαθιά έννοια είμαι νεκρός πάνω στη γη. Η ζωή μου«είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ.» (Κολ.3:3) Έτσι απλά δεν έχει σημασία τι μου συμβαίνει εδώ πάνω στη γη. Έπειτα υπάρχει αυτό το παράξενο πράγμα που ονομάζεται « να μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω». «… Όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν.» (Ιωαν.12:25)

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, τουλάχιστον ότι δεν κάνεις πολλή σκέψη για τη ζωή σου σ’ αυτό τον κόσμο. Με άλλα λόγια, δεν έχει σημασία πολύ τι συμβαίνει στη ζωή σου σ’ αυτόν τον κόσμο. Αν οι άνθρωποι μιλούν καλά για σένα, δεν έχει πολλή σημασία. Αν σε μισούν, δεν έχει πολλή σημασία. Αν έχεις πολλά πράγματα, δεν έχει πολλή σημασία. Αν έχεις λίγα, δεν έχει πολλή σημασία. Αν διώκεσαι, ή λένε ψέματα εναντίον σου, δεν έχει πολλή σημασία. Αν είσαι διάσημος ή άσημος, δεν έχει πολλή σημασία. Αν είσαι νεκρός, αυτά τα πράγματα απλά δεν έχουν πολλή σημασία.

Κι όμως αυτό είναι ακόμα πιο βαθύ. Υπάρχουν κάποιες επιλογές που πρέπει να γίνουν εδώ, όχι απλά παθητικές εμπειρίες. Ο Ιησούς συνεχίζει και λέει: «Εάν εμέ υπηρετή τις, εμέ ας ακολουθή…» (Ιωαν. 12:26)  Προς τα πού;  Κινείται προς τη Γεθσημανή και προς τον σταυρό. Ο Ιησούς δεν λέει απλά; «Αν τα πράγματα πάνε χάλια, μην ανησυχείς, εφόσον ούτως ή άλλως είσαι νεκρός.» Λέει: «Διάλεξε να πεθάνεις μαζί Μου.

Διάλεξε να μισήσεις την ψυχή σου σ’ αυτόν τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο που Εγώ επέλεξα τον σταυρό.» Αυτό εννοούσε ο Ιησούς όταν έλεγε: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή.» (Ματθ. 16:24) Μας καλεί να επιλέξουμε τον σταυρό. Οι άνθρωποι έκαναν μόνο ένα πράγμα πάνω στον σταυρό. Πέθαιναν πάνω σ’ αυτόν. «Σήκωσε τον σταυρό σου», σημαίνει «εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη.» Διάλεξέ το. «Μίσησε την ψυχή σου εν τω κόσμω τούτω».

Ποιο είναι το νόημα όλων αυτών; Είναι ένας άσκοπος μαζοχισμός; Όχι. Είναι ένα μονοπάτι αληθινής αγάπης, αληθινής ζωής και αληθινής λατρείας.

 Ο στόχος του θανάτου είναι ο καρπός: «εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει.» (Ιωαν. 12:24)

Ο στόχος του θανάτου είναι η ζωή: «όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν.» (Ιωαν. 12:25)

Ο στόχος του θανάτου είναι να εξυψώσει την αξία του Χριστού: «Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα διά να κερδήσω τον Χριστόν.» (Φιλ.3:8)

Ο Παύλος είναι πολύ καλό παράδειγμα του τι σημαίνει να πεθαίνεις. Είπε: «πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού περιφέροντες εν τω σώματι, διά να φανερωθή εν τω σώματι ημών και η ζωή του Ιησού.» (Β’ Κορ. 4:10), και «Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.» (Γαλ.6:14) Αλλά γιατί; Για χάρη της βαθιάς αφιέρωσης στη διακονία.  «Δεν φροντίζω όμως περί ουδενός τούτων ουδέ έχω πολύτιμον την ζωήν μου, ως το να τελειώσω τον δρόμον μου μετά χαράς και την διακονίαν, την οποίαν έλαβον παρά του Κυρίου Ιησού, να διακηρύξω το ευαγγέλιον της χάριτος του Θεού.» (Πραξ. 20:24)

Νομίζω ότι ακούω τον Παύλο να λέει; «Δεν έχει σημασία τι μου συμβαίνει, αν μπορώ μόνο να ζω στη δόξα της χάρης Του.» Μπορείς να πεις τα λόγια του Παύλου σαν να είναι δικά σου; Μπορείς να το ποθήσεις;

Ζήτησε από τον Θεό ειλικρινά αυτό να συμβαίνει όλο και περισσότερο...

John Piper

ΠΗΓΗ:e-Jesus.gr

Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, Θεέ, δεν θέλεις καταφρονήσει Ψαλμός 51:17

Όταν πονάς ψυχικά όσο χειρότερα γίνεται-απομονώσου και βγάλε όλη σου την απελπισία! Ο Ιησούς έκλαψε. Και ο Πέτρος έκλαψε-πικρά! Ο Πέτρος κουβαλούσε μαζί του τον πόνο της άρνησης του ίδιου του Υιού του Θεού. Αυτά τα πικρά δάκρυα εργάστηκαν μέσα του ένα γλυκό θαύμα. Γύρισε πίσω για να ταρακουνήσει το βασίλειο του Σατανά. Ο Ιησούς ποτέ δεν γυρίζει το κεφάλι μακρυά από μια καρδιά που κλαίει. Είπε, "Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην, Θεέ, δεν θέλεις καταφρονήσει". Ψαλμός 51:17. Ούτε μια φορά δε θα πει ο Κύριος, "Συγκρατήσου! Στάσου όρθιος και πάρε το φάρμακό σου! Σφίξε τα δόντια και σκούπισε τα δάκρυά σου" Όχι! Ο Ιησούς αποθηκεύει κάθε δάκρυ στο αιώνιο δοχείο Του. Πονάς; Άσχημα; Τότε προχώρα και κλάψε! Και συνέχισε να κλαίς, ώσπου να στερέψουν τα δάκρυά σου. Αλλά άφησε τα να προέρχονται μόνο από πόνο-και όχι από απιστία ή αυτο-λύπηση. Η ζωή συνεχίζεται. Θα μείνεις έκπληκτος από το πόσα πολλά δεινά μπορείς να υποφέρεις όταν είναι μαζί σου ο Θεός. Ευτυχία δεν είναι να ζείς χωρίς πόνο ή λύπη. Η αληθινή ευτυχία είναι να μαθαίνεις πως να ζεις την κάθε ημέρα, παρά τον όποιο πόνο και θλίψη. Είναι να μαθαίνεις πως να χαίρεσαι στον Κύριο, ότι και να έχει συμβεί στο παρελθόν. Ίσως νοιώθεις αποριμμένος. Εγκαταλειμένος. Μπορεί η πίστη σου να είναι αδύναμη. Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι πεσμένος για λόγους δοκιμής. Μπορεί να έρχονται στιγμές που σε καταπίνει η θλίψη, τα δάκρυα, ο πόνος και το να νιώθεις άδειος, αλλά ο Θεός βρίσκεται ακόμα στο θρόνο Του. Είναι ακόμα Θεός! Δεν μπορείς να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να σταματήσεις τον πόνο και τις πληγές. Αλλά ο ευλογημένος μας Κύριος θα έρθει κοντά σου, θα τυλίξει το αγαπημένο χέρι Του στον ώμο σου και θα σε σηκώσει για να σε καθήσει πάλι σε ουράνια μέρη. Θα σε ελευθερώσει από το φόβο του θανάτου. Θα αποκαλύψει την ατελείωτη αγάπη Του για σένα. Κύτταξε επάνω! Ενθάρρυνε τον εαυτό σου εν Κυρίω. Όταν σε περικυκλώνει η ομίχλη και δεν μπορείς να δεις την έξοδο διαφυγής σου από το δίλημμα που σε βασανίζει, ξάπλωσε πίσω στα χέρια Του Ιησού και πολύ απλά εμπιστέψου Τον. Θέλει την πίστη σου-την εμπιστοσύνη σου. Θέλει να Του φωνάξεις δυνατά, ο Ιησούς με αγαπάει! Είναι μαζί μου! Δε θα με απογοητεύσει! Τα εργάζεται όλα αυτή τη στιγμή! Δε θα πέσω! Δε θα νικηθώ! Δε θα είμαι πια θύμα του Σατανά! Ο Θεός είναι με το μέρος μου! Τον αγαπώ και μ'αγαπάει κι Εκείνος! Το θέμα είναι η πίστη. Και η πίστη βρίσκεται σ'αυτή την απόλυτη δήλωση: "Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθεί", Ησαΐας 54:17.

ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΟΥΙΛΚΕΡΣΟΝ 

ΠΗΓΗ:ΙΗΣΟΥΣ Η ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ

Ματθ.18:3.Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.

Τα χρήματα λιγοστεύουν, τα φάρμακα εξαντλούνται, τα θαύματα όμως ΠΟΤΕ !!!

Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα του, για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς.
Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς. 
Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της,και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του. 
- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω: 
Τότε η μικρή του είπε: 
- Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα! 
- Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα. 
- Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, πόσο κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα...  
Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της. 
- Δεν ξέρω. του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα. 
Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτά έχει. Η μικρή του απάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω». 
- Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό: Ένα δολάριο και 11 σεντς! 
Πήρε τα λεπτά, έπιασε την μικρή από το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα». 
Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ, ο γνωστός νευροχειρουργός. 
Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής. 
- Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε. 
Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: «ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού...»