Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

Τι βλέπεις πέρα από τις αυταπάτες σου;

«Ο ίδιος ο Ιησούς, όμως, δεν τους εμπιστευόταν, επειδή τους γνώριζε όλους∙ και επειδή δεν είχε ανάγκη να δώσει κάποιος μαρτυρία για τον άνθρωπο∙ δεδομένου ότι, αυτός γνώριζε τι ήταν μέσα στον άνθρωπο». Ιωάννη 2:24,25.

Αυταπάτη είναι μια εσφαλμένη αντίληψη την οποία συντηρείς στη διάνοιά σου και σε απατά, καθώς πείθεσαι ότι είναι σωστή. Με άλλα λόγια, είναι ο τρόπος σκέψης σε ένα συγκεκριμένο ή σε περισσότερα ζητήματα που σε απομακρύνει από τον δρόμο της αλήθειας, και σπείρει μέσα σου είτε παράλογες ωραιοποιήσεις, είτε σκληρότητα και θυμό, ανάλογα με το αν η αυταπάτη σε οδηγεί να βλέπεις τα πράγματα καλύτερα, ή χειρότερα από αυτό που πραγματικά είναι. Η απαλλαγή από τις αυταπάτες, σημαίνει ότι πλέον δεν υπάρχουν λανθασμένες τοποθετήσεις στη ζωή, και ότι η αλήθεια και η σοφία καθιστούν τα πάντα διάφανα και κρυστάλλινα.

Ας εξετάσουμε την περίπτωση που πετάς στα σύννεφα και θεωρείς ότι όλοι και όλα είναι έντιμα, καθαρά και δίκαια. Σίγουρα, δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό στον αγνό τρόπο σκέψης, όμως, καθώς εκπαιδεύεσαι στα πράγματα του Θεού, θα διαπιστώνεις όλο και περισσότερο ότι ο Θεός επιθυμεί ο αθώος τρόπος σκέψης σου, να συμπορεύεται με τη σοφία του δικού Του Πνεύματος. Το πώς αυτό μπορεί να γίνει, είναι αποκλειστικά και μόνο το υπερφυσικό έργο της δικής Του Χάρης. Ο εχθρός της ψυχής, επιδιώκει να εκμεταλλεύεται πάντα την άγνοια ή την αθωότητά σου σε κάποιες καταστάσεις, έτσι ώστε να σε απογοητεύσει οικτρά, και η καλοσύνη σου να μεταλλαχθεί στην άλλη όψη της αυταπάτης, αυτή που σε καθιστά σκληρό, δηκτικό και επιθετικό. Με όποιο τρόπο όμως και αν αυτός δουλεύει, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς ότι τις καταστάσεις της ζωής σου, ακόμα και τις πιο δυσάρεστες ή ανεξήγητες, τις ελέγχει ο Θεός, και είναι Αυτός ο μόνος που έχει τη δύναμη και την ικανότητα να τις μεταστρέψει, ώστε να γίνουν από ένας τόπος στενάχωρος, μια κοιλάδα απαράμιλλης ευρυχωρίας.

Όταν λοιπόν, δε βλέπεις τις καταστάσεις όπως πραγματικά είναι, αλλά συντηρείς μέσα σου περισσότερο την ιδέα που θα ήθελες για αυτές, τότε σίγουρα δεν οδηγείσαι από τη σοφία του Θεού. Από την άλλη, όσο πιο πεισματικά αρνείσαι να απαλλαγείς από τις αυταπάτες σου, τόσο πιο εύκολα ανοίγεις τον δρόμο στον εχθρό, ώστε με τα πανούργα τεχνάσματά του, να σε παρασύρει σε έναν απατηλό τρόπο σκέψης, και σε κάποια καίρια στιγμή να γκρεμίσει όλα όσα πίστευες, προκειμένου να βουλιάξεις στην απελπισία και την απόγνωση. Ακόμα και αν έχεις έρθει σε αυτό το σημείο μία ή περισσότερες φορές, μην ξεχνάς ποτέ ότι δεν είναι ο εχθρός που γκρεμίζει, αλλά ο Θεός που επιτρέπει να γκρεμιστούν όλα εκείνα που σε κάνουν να εθελοτυφλείς, και να ζεις με τις δικές σου αλήθειες, για τα πράγματα και τον κόσμο και όχι με τη δική Του Αλήθεια. Το γκρέμισμα σημαίνει αβάστακτος πόνος και οδυνηρή προδοσία. Δε θέλει ο Θεός να πονέσεις και να πικραθείς, καθώς είναι Θεός ατελείωτης Αγαθότητας. Όμως, κάποιες φορές, ο πόνος της διάψευσης από όλα όσα πίστευες, γίνεται το απαραίτητο και, ίσως, το μοναδικό Του εργαλείο, για να εργαστεί τα σχέδια της Δόξας Του και της Ευλογίας σου. Επιτρέπει, λοιπόν, ο Λυτρωτής σου να γκρεμιστούν τα οχυρώματα της πλάνης και του ψεύδους, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κτιστούν τα δικά Του οχυρώματα, τα αιώνια, τα καθάρια και τα αγαθά, τα οποία κανένας δεν μπορεί να τα γκρεμίσει ή έστω στο ελάχιστο να τα κουνήσει.

Επομένως, μην απελπίζεσαι και μη θεωρείς την αποκάλυψη των πλανών, που συντηρούσαν τόσο ωραίους μύθους στη ζωή σου ως το τέλος των πάντων. Όχι, δεν είναι το τέλος. Είναι μόνο η αρχή, για να γνωρίσεις ότι η αλήθεια δεν είναι μόνο πικρή, όπως πιστεύει ο λαός μας. Πολύ περισσότερο, είναι λυτρωτική, γιατί είναι η βάση για την  πνευματική ολοκλήρωση και την ψυχική γαλήνη που τόσο  ποθείς. Άφησε τον Δημιουργό και Σωτήρα σου να παραλάβει την ψυχή σου, αν στέκεσαι στα ερείπια όλων όσων πίστευες. Μόνο Εκείνος μπορεί πέρα από τις αυταπάτες σου, να σου δείξει έναν άλλο τρόπο σκέψης, οικοδομημένο στη δική Του Διάνοια, έναν τρόπο σκέψης που ανοίγει το δρόμο για την πιο πλατιά έννοια ελευθερίας και χαράς που είχες ποτέ ονειρευτεί. Επίτρεψέ Του να σε διδάξει, πώς να έχεις στην καρδιά σου καλοσύνη, κατανόηση και σεβασμό, ακόμα και αν έρχεσαι αντιμέτωπος/η με την πιο σκληρή και ανελέητη όψη των καταστάσεων και των ανθρώπων.

Άφησε την καρδιά σου να αγγιχτή, και το πνεύμα σου να ωριμάσει από το δικό Του παράδειγμα. Η περικοπή μας τόσο αφοπλιστικά και σαφέστατα μας ξεκαθαρίζει ότι ο Ιησούς στην επίγεια Ζωή Του, δεν εμπιστευόταν κανέναν άνθρωπο κι’ αυτό, όχι βέβαια από παράλογη καχυποψία, αλλά γιατί ως Θεός γνώριζε ακριβώς τα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς. Γνώριζε ότι τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι φρόντιζαν να επωφεληθούν από τη θαυματουργή Του Δύναμη, και όχι να γνωρίσουν τον ίδιο ως Κύριο και Απελευθερωτή τους, από όλες τις δυνάμεις του σκότους που καταδυνάστευαν πέρα από το σώμα τους, και το πνεύμα και την ψυχή τους. Παρόλα αυτά, παρά το γεγονός ότι διάβαζε την ιδιοτέλεια και την υποκρισία στην ανθρώπινη καρδιά, και δεν υπήρχε εκ Μέρους Του κανένας αλλοιωμένος τρόπος σκέψης που θα μπορούσε να χτίσει μια αυταπάτη μέσα Του, ποτέ μα ποτέ δεν ήταν κυνικός, πικρός ή απαξιωτικός με τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους. 
Άφησε τον εαυτό σου να εισέλθει στην ευλογημένη συνήθεια να μελετάς την επίγεια ζωή Του με προσοχή, και διάθεση να διδαχθείς από Εκείνον. Τότε, θα διαπιστώνεις κάθε μέρα και περισσότερο, ότι δεν υπήρξε στιγμή που να θέλει να προσβάλλει ή να πληγώσει τους ανθρώπους, για να ικανοποιηθεί η δική Του Αγιότητα. Θα αγγίζεσαι κάθε μέρα και πιο βαθιά, καθώς θα διαπιστώνεις την άβυσσο της Αγάπης, και την απεραντοσύνη του ελέους Του για την κάθε ανθρώπινη ψυχή. Ακόμα και στα περιστατικά που έδειξε αγανάκτηση ή θυμό, ήταν μόνο για να ελέγξει τις καρδιές, να γκρεμίσει την εσφαλμένη πίστη τους, και να οικοδομήσει τη δική Του Πίστη, τη μόνη ασφαλή, γνήσια και δυνατή. Ακόμα και αν ο Ιησούς γνώριζε και τις πιο ακάθαρτες γωνίες της ψυχής του καθενός, ποτέ δεν απελπιζόταν για κανέναν, ακριβώς γιατί είχε τέλεια εμπιστοσύνη στο Θαύμα της αλλαγής που μπορούσε να γεννηθεί με τη Χάρη του Θεού σε κάθε ανθρώπινη καρδιά.

Μην περιμένεις από τους ανθρώπους να είναι τέλειοι απέναντί σου σε κάθε περίσταση. Δεν μπορεί να γίνει αυτό, γιατί είναι πλάσματα ατελή και δόκιμα σε κάθε είδους παραστρατήματα και αδικίες. Αν αγαπάς κάποιον/α, χωρίς προηγουμένως να έχεις αγαπήσει τον Θεό με όλη σου την καρδιά, τη διάνοια και τη δύναμή, τότε ο Νόμος Του δεν μπορεί να εκτελεστεί στο ακέραιο. Δεν μπορεί να υπάρχει υγεία σε μία ανθρώπινη αγάπη, που δεν έχει οικοδομηθεί στην αναγνώριση, στο σεβασμό και στην αγάπη προς τον Δημιουργό Θεό. Αν η αγάπη σου για τους ανθρώπους χτίζεται στα σαθρά θεμέλια της ωραιοποίησης των καταστάσεων, τότε, όταν δεν πάρεις αυτό που πιστεύεις ότι σου αξίζει, υπάρχει κίνδυνος να παρασυρθείς σε μια εμπαθή και εκδικητική συμπεριφορά. Δώσε το χέρι σου στον Χριστό και επέλεξε να περάσεις μαζί Του όλες τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής σου. Υπάρχουν περιστάσεις που χρειάζονται απλώς το Άγγιγμά Του, και άλλες πιο σοβαρές που απαιτούν το δικό Του άμεσο και αναντικατάστατο Χειρουργείο.

Σε όποια περίπτωση και αν ανήκεις αυτή την περίοδο, μην κλείσεις την ψυχή σου σε όλα εκείνα που ο Θεός λαχταρά να σου δώσει ως πολύτιμα μαθήματα της δικής Του παιδείας. Όποιες πληγές από άδικες και παράλογες συμπεριφορές ανθρώπων και αν σε βασανίζουν, γνώριζε βαθιά μέσα σου ότι υπάρχει μόνο ένα Ον που να μπορεί να ικανοποιήσει εντελώς τα έσχατα βάθη της καταξεσχισμένης από τον πόνο ανθρώπινης καρδιάς, και Αυτός είναι ο Κύριος και Σωτήρας μας Χριστός. Τότε, μόνο τότε, καθώς ο Ιησούς μας σε απαλλάσσει από τις αυταπάτες σου, και οικοδομεί τη δική Του γνώση μέσα σου, θα μαθαίνεις κάθε μέρα και πιο ουσιαστικά να βλέπεις δια πίστεως οτιδήποτε σε περιβάλλει μέσα από τη δική Του Άγια οπτική. Μια οπτική που σου δίνει δύναμη να παραμένεις αγνός, καθαρός και δίκαιος προς όλους, ακόμα και αν έχεις τόσο αδικηθεί, και ακόμα και αν δεν υπάρχει μέσα σου καμία πεποίθηση που να συντηρεί ωραίες πλάνες και παρήγορες αυταπάτες για τους άλλους. Ο Χριστός μας είναι το τέλος, με την έννοια της λήξης όλων όσων σε αποπροσανατολίζουν, σε απογοητεύουν, σε ισοπεδώνουν. Είναι το τέλος, ακριβώς γιατί επιθυμεί να αναδειχτεί στη ζωή σου ως η αρχή της υπέρτατης Αλήθειας, της αιώνιας Δικαιοσύνης και της ανυπέρβλητης Καλοσύνης, που είναι τα δικά σου δώρα μέσω της ζωντανής και ακλόνητης σχέσης μαζί Του.

Επίτρεψέ Του να σου αποκαλύψει τις αυταπάτες σου και να οικοδομήσει μέσα σου τη δική Του Αλήθεια, που θα τρέφει αδιάκοπα την ψυχή σου, και σε αυτή τη ζωή και στην αιώνια, που δια πίστεως προσδοκούμε. Αμήν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.