Ο άνθρωπος να καταδικάσει τον Θεό;

"Εις δε των κρεμασθέντων κακούργων εβλασθήμει αυτόν λέγων, εάν συ είσαι ο Χριστός σώσον σεαυτόν και ημάς. Αποκριθείς δε ο άλλος επέπλητεν αυτόν λέγων, ουδέ τον Θεόν δεν φοβείσαι συ όστις είσαι εν τη αυτή καταδίκη; και ημείς μεν δικαίως, διότι άξια των όσα επράξαμεν απολαμβάνομεν, ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε. Και έλεγε προς τον Ιησούν, μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου. Και είπεν προς αυτόν ο Ιησούς, αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ εμού εν τω παραδείσω". Λουκάς 23:39-43.

Ο Ιησούς Χριστός βρίσκεται επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, και δεξιά και αριστερά βρίσκονται δύο ληστές. Δύο άνθρωποι αμαρτωλοί κακούργοι, είχαν διαπράξει αδικίες εις βάρος των ανθρώπων, είχαν τις ίδιες δραστηριότητες, πολύ πιθανό να ήταν και συνέταιροι, και καταδικάσθηκαν από τον νόμο των ανθρώπων σε σταυρικό θάνατο. Εάν λοιπόν ο νόμος των ανθρώπων τιμωρεί την παραβατικότητα των ανθρώπων, πόσο μάλλον ο Θεός ο δίκαιος κριτής δεν θα κρίνει τις παράνομες δραστηριότητες του κάθε ανθρώπου; Ο Λόγος του Θεού μας αναφέρει στο Κεφάλαιο 20:11-12 της αποκάλυψις τα εξής. "Και είδον θρόνο λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός και δεν ευρέθη τόπος δι αυτά. Και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους ισταμένους ενώπιον του Θεού και βιβλίον άλλο ηνοίχθη το οποίον είναι της ζωής και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών". Ο ένας ο ληστής έβριζε τον Κύριο, αν είσαι ο Χριστός κατέβα από τον σταυρό, σώσε τον εαυτό σου σώσε και εμάς. Αυτό σημαίνει ότι είχε απιστία στην καρδιά του, και δεν πίστευε ότι αυτός που είναι δίπλα του είναι ο Χριστός, ο ίδιος ο Θεός. Ακόμη διαπιστώνουμε ότι μέσα στην καρδιά του υπάρχει σκοτάδι, και δεν μπορεί να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, γιατί νομίζει ότι όπως ο Χριστός άδικα βρίσκεται στη θέσει αυτή, το ίδιο και αυτοί άδικα βρίσκονται καταδικασμένοι. Μια καρδιά αμετανόητη που δεν αναγνωρίζει το λάθος της, και δεν αισθάνεται την αμαρτία. Σαν την γυναίκα την πόρνη η οποία κάνει ότι κάνει, και μετά λέει δεν έπραξα τίποτε. Ένας άνθρωπος που έχει την συνείδησή του καυτηριασμένη και νεκρωμένη, μια τέτοια καρδιά δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας. 
Αντίθετα ο άλλος ο ληστής δεν συμφωνεί μαζί του, και τον επέπληξε. Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ που είσαι σ αυτή την καταδίκη; Εμείς δίκαια βρισκόμαστε σ αυτή τη θέση, αυτός όμως τίποτε δεν έπραξε κακό. Βλέπουμε ότι είχε φόβο Θεού, και φόβος Θεού είναι αρχή σοφίας. Έχει μέσα στην καρδιά του φως και μπορεί να διακρίνει την αδικία, βλέπει ότι οι άνθρωποι καταδίκασαν άδικα τον Χριστό, και προτίμησαν να ελευθερώσουν έναν φονιά κακούργο τον Βαραββά, και να καταδικάσουν τον δίκαιο αναμάρτητο Ιησού Χριστό. 
Γι αυτό λέει ο Λόγος του θεού ότι η δικαιοσύνη των ανθρώπων είναι σαν ένα βρώμικο ρούχο, και αλλού ο Σολομών λέει είδα τον τόπο της κρίσεως και εκεί αδικία. Αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κάτι άλλο, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Ο άνθρωπος να καταδικάσει τον Θεό; Να τον βρίζουν, να τον εμπαίζουν, να τον κτυπούν και εκείνος να μη απαντά, και να μην ανταποδίδει; Γιατί αν ήθελε, μόνο αν τους φυσούσε λίγο, θα είχαν εξαφανισθεί από προσώπου γης. Μπορεί κανείς να συλλάβει το μέγεθος της ταπείνωσις; Γιατί τα ανέχθηκε όλα αυτά ο Κύριος; Ποιο ήταν το κίνητρό Του; "Γιατί τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο ώστε έδωσε τον Υιόν του τον μονογενή δια να μην απολεσθεί πας ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον".Ιωάννην 3:16. Γιατί έπρεπε να τελειώσει το λυτρωτικό έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. Ακόμη ο ληστής αναγνωρίζει ότι δίκαια καταδικάσθηκε, αισθάνεται το βάρος της αμαρτίας μέσα του, συντρίβεται η καρδιά του και μετανιώνει για ότι έπραξε. Επίσης βλέπουμε ότι έχει όραση βλέπει μακριά, πιστεύει ότι η ζωή δεν σταματάει εδώ, και τον βλέπει σαν βασιλιά που θα έρθει να εγκαθιδρύσει την βασιλεία του. Όλα αυτά βέβαια ήταν αποτέλεσμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Γιατί ο Κύριος είχε αποκτήσει φήμη, ήταν γνωστά τα θαύματα και οι ευεργεσίες που έκανε, και πολύ πιθανό να άκουσε και ο ίδιος προσωπικά κάτι από της διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Έτσι λοιπόν τα Λόγια αυτά που άκουσε τώρα σε αυτήν την δύσκολη στιγμή του άλλαξαν την καρδιά, ήρθε στον εαυτό του και λέει στον Κύριο, "θυμήσου με όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου". Και ο Κύριος του είπε, "σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο". Επικαλέσθηκε το όνομα του Ιησού Χριστού, γιατί πίστεψε σ αυτόν, μετάνοιωσε, και ο Κύριος τον συγχώρησε. Ο νόμος των ανθρώπων τον καταδίκασε, ο νόμος όμως της ζωής εν Χριστώ Ιησού, τον αθώωσε του χάρισε ζωή και αυτή εν αφθονία. Διαγράφτηκαν όλα όσα έκανε στην ζωή του, γιατί ο Κύριος του τα έσβησε. Όταν θα στηθεί δικαστήριο για τους ασεβείς ανθρώπους, το δικό του το όνομα θα είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής, και θα ζει για πάντα στην αιωνιότητα. 
Ο άλλος όμως ο ληστής καταδικάσθηκε σε θάνατο από το ανθρώπινο δικαστήριο και θανατώθηκε, αλλά το μαρτύριο του δεν τελείωσε εκεί στο σταυρό, γιατί έχει και αιώνια συνέχεια. Υπάρχει και ο δεύτερος θάνατος, που είναι ο θάνατος της ψυχής. Του αιώνιου αποχωρισμού του ανθρώπου, από τον Θεό. Όταν περάσει μπροστά από τον θρόνο το λευκό του Δίκαιου Κριτή, θα ριφθεί στην γέενα του πυρός, γιατί του δόθηκε η ευκαιρία να μετανοήσει για να σωθεί, και αυτός την κλώτσησε. 
Αγαπητέ φίλε εσύ μη κλωτσάς την ευκαιρία που σου δίνει ο Ιησούς Χριστός τώρα, γιατί: "σήμερα είναι καιρός ευπρόσδεκτος σήμερα είναι ημέρα σωτηρίας". Β' Κορινθίους 6:2β.  
Ο Θεός, δεν σου ζητάει να κάνεις πολλά και δύσκολα πράγματα. 
Μόνο αν ταπεινωθείς όπως ο ληστής, και πιστέψεις στο λυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού στο σταυρό του Γολγοθά, και μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου, θα σου χαρίσει αιώνια ζωή μαζί Του στον ουρανό...