Για μια στιγμή ξέχνα ότι ζεις σε χώρα της Δύσης. Ξέχνα το σπίτι σου, το αυτοκίνητό σου, και τα υπάρχοντά σου. Ξέχνα την ελευθερία σου, καθώς και τη θρησκευτική σου ελευθερία, και έλα μαζί μου στην Κίνα. Θα ακολουθούσες τον Ιησού εκεί; Το να είσαι Χριστιανός σ’ αυτή τη κομμουνιστική χώρα, θα μπορούσε να σου κοστίσει τη ζωή σου. Πιθανότητα να διωκόσουν. Θα μπορούσες να χάσεις τη δουλειά σου και τα εισόδημά σου. Δεν είναι απίθανη μία ποινή φυλάκισης. Φυσικά τα βασανιστήρια είναι πιθανά. Ίσως να μην έβλεπες ξανά την οικογένειά σου. Η πίεση θα ήταν έντονη, το μίσος κάποιες φορές κτηνώδες, η συκοφαντία πάντα παρούσα. Θα ήσουν Χριστιανός στην Κίνα;
Ή γύρνα πριν 19 αιώνες στη Ρώμη. Θα ενωνόσουν με τους πιστούς στις κατακόμβες, θα λάτρευες κρυφά και θα προσευχόσουν σε υπόγειες σπηλιές; Θα αρνιόσουν να δηλώσεις υποταγή στον Καίσαρα, παρόλο που οι πληροφοριοδότες πάντα θα ήταν κοντά, και ίσως ακόμα και η οικογένειά σου σε πρόδιδε; Θα συνέχιζες να μιλάς σε άλλους για τον Κύριό σου;
Όμως η κατάσταση στην Κίνα και στις κατακόμβες δεν είναι ασυνήθιστη. Στην πραγματικότητα, την ώρα που σας πήρε να διαβάσετε αυτά τα λόγια πιθανόν πιστοί να έχουν μαρτυρήσει. (Είναι δυνατόν πιστοί να μαρτυρούν τη στιγμή που διαβάζεις
"Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού, Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν, και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού, και ας με ακολουθή. Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν, και όσιτς απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, θέλει ευρεί αυτήν". Ματθαίος 16:24-25
"Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει. Εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει. Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν". Ιωάννην 12:24-25 Τι εννοούσε ακριβώς ο Ιησούς; Ας ξεκινήσουμε με την τελείως κυριολεκτική ερμηνεία. Εννοούσε να μαρτυρήσεις. Δεν είναι απίθανο το ότι το να ακολουθείς τον Ιησού σ’ αυτή εδώ τη χώρα την ελεύθερη που ζεις, θα μπορούσε σύντομα να σημαίνει κυριολεκτικός θάνατος. Δεν είναι απίθανο μερικοί από μας να καλεστούμε να σφραγίσουμε τη μαρτυρία μας με το αίμα μας. Δεν είναι διόλου απίθανη μία δίκαια αντιπαράθεση με ένα άγριο και άπιστο πλήθος να καταλήξει σε φόνο. Η σωστή και δίκαια μάχη μας μπορεί σύντομα να μετατραπεί σε θανατηφόρα μάχη! Δεν είναι απίθανο ότι μπορεί να υπάρξουν Στέφανοι ανάμεσά μας ξανά. Αν αυτό ζητούσε το Ευαγγέλιο, θα ακολουθούσαμε τον Κύριο ακόμα;
Η προθυμία να μαρτυρήσεις δίνει ένα ιδανικό σημείο εκκίνησης για τη Χριστιανική ζωή. Σκέψου προσεκτικά αυτό που δίδαξε ο Ιησούς: "Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι. Φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη". Ματθαίος 10:28Με άλλα λόγια, μη φοβάσαι τους ανθρώπους. Το χειρότερο που μπορούν να σου κάνουν είναι να σε σκοτώσουν! Το μόνο που μπορούν να σου πάρουν είναι η ζωή. Ούτως ή άλλως καλείσαι να απολέσεις τη ζωή σου. Όταν αποδημήσεις από του σώματος, σημαίνει ότι ενδημείς προς τον Κύριο. Β' Κορινθίους 5:8. Γιατί λοιπόν να υπάρχει φόβος; Για τον πιστό ο θάνατος έχει χάσει το κεντρί του, διότι: "εάν τε ζώμεν, εάν αποθνήσκομεν, του Κυρίου είμεθα". Ρωμαίους 14:8.
Όπως έγραψε ο Τόμας Κέμπις: «Πολλοί ακολουθούν τον Ιησού στην κλάση του άρτου, ελάχιστοι όμως πίνουν από το ποτήριο των παθημάτων Του».
Σήμερα στη θέση του παλιού σταυρού, έχουμε το νέο ταξιδάκι αναψυχής. Ο Χριστιανισμός είναι κυρίως συνδεμένος με την επίγεια ικανοποίηση, και το Ευαγγέλιο κηρύττεται σαν να δημιουργήθηκε για την επίτευξη προσωπικών στόχων. Γιατί μεσιτεύουμε για την μελλοντική ουράνια κατοικία μας, όταν εδώ νιώθουμε σαν το σπίτι μας; Μπορεί η Νέα Ιερουσαλήμ να είναι πιο φανταχτερή από τις υπερπολυτελείς και υπερσύγχρονες εκκλησίες που έχουν κάποιοι χριστιανοί;
Μία κοσμική νοοτροπία (δηλ. μια νοοτροπία που προσανατολίζεται σ’ αυτό τον κόσμο) εξουσιάζει αυτή την εποχή. Τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στο πνεύμα των μαρτύρων και στο πνεύμα της σύγχρονης εκκλησίας! Οι πρώτοι υπομένουν τις μάχες αυτού του κόσμου με τη δύναμη, τη ζωή και τη χαρά του κόσμου που θα έρθει. Οι άλλοι απολαμβάνουν αυτό τον κόσμο.
Είμαστε περισσότερο οικείοι με τη μόδα, παρά με τη νηστεία και περισσότερο συνηθισμένοι στην καλοπέραση παρά να παθαίνουμε. Μερικοί από τους πολυδιαφημισμένους «προφήτες» μας, εγγυημένα θα ευλογήσουν την εκκλησία σου παίρνοντας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Ακόμα και η παρουσία του Θεού μπορεί να αγοραστεί από κάποιον χρισμένο ψαλτωδό μας, εφόσον η τιμή είναι σωστή. Επίσης, ούτε η κατάλληλη ατμόσφαιρα στο καλύτερο πολυτελές ξενοδοχείο δεν θίγει κάποιον.
Έχουμε μπει στην περίοδο του μάρκετιν της εκκλησίας. Όλη μας η μεθοδολογία όμως είναι λάθος. Ο σταυρός δεν είναι «φιλικός στο χρήστη». Είναι «θανάσιμος στο χρήστη»! Νομίζουμε ακόμα ότι πετάμε ψηλά στα ουράνια. Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι συχνά είμαστε πάρα πολύ παχιοί για να πετάξουμε. Η Δυτική εκκλησία έχει κολλήσει στο έδαφος!
Πόσο ριζικά έχουμε απομακρυνθεί από τα θεμέλια της πίστης μας! Πόσο βαθιά έχουμε πλανηθεί! Είναι η ώρα να επιστρέψουμε τις καρδιές μας. Είναι η ώρα να υπολογίσουμε ξανά το κόστος. Ένα από τα κύρια πράγματα που μας κρατάνε από το να υπηρετήσουμε τον Κύριο, είναι η άρνησή μας να απολέσουμε τη ζωή μας. Πάντα προσπαθούμε να την κρατήσουμε! Ο Ιησούς μας καλεί να φύγουμε.
Φυσικά δεν θα μαρτυρήσουν πολλοί από μας. (Τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον.) Όλοι μας όμως πρέπει να απαρνηθούμε όλες τις αξιώσεις για τη ζωή μας. Όλοι μας πρέπει να χάσουμε τα δίκαιά μας. Τότε μπορούμε πραγματικά να ζούμε!
Ο Ιησούς μας καλεί να είμαστε ελεύθεροι! «Χάσε τη ζωή σου», σου λέει. «Τότε θα τη βρεις!» «Πέθανε ως προς τον κόσμο», επιμένει. «Τότε θα ζήσεις!» «Παράδωσε την υπόληψή σου», σε προτρέπει. «Τότε θα σταματήσει όλη η πίεση! Θα είσαι ελεύθερος να κάνεις το θέλημά Του. Τίποτα δεν θα υπάρχει να σε κρατά πίσω.»
Κι όμως μεγάλο μέρος της σημερινής διδασκαλίας έρχεται ενάντια στην οδό του σταυρού. Αντί να ενθαρρύνει τους πιστούς να χάσουν το δίκιο τους, τους συμβουλεύει να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. (Είναι άλλο πράγμα να αγωνίζεσαι για τα ηθικά και θρησκευτικά δικαιώματα, κι άλλο πράγμα να παλεύεις για τα «προσωπικά δικαιώματά» σου, όπως το δικαίωμά σου να θυμώνεις με τον εγωιστή σύντροφό σου, ή το «δικαίωμά» σου να είσαι λυπημένος όταν οι φίλοι σου σε απορρίπτουν.) Είμαστε μια γενιά που έχει δώσει έμφαση στη διαφύλαξη του εγώ μας, αντί στην αυταπάρνηση και τρέφουμε τη σάρκα αντί να τη σταυρώνουμε. Αυτή δεν είναι η βιβλική οδός!
"Διότι τούτο είναι χάρις, το να υποφέρη τις λύπας διά την εις τον Θεόν συνείδησιν, πάσχων αδίκως. Διότι ποία δόξα είναι, εάν αμαρτάνοντες και ραπιζόμενοι υπομένητε; Εάν όμως αγαθοποιούντες και πάσχοντες υπομένητε, τούτο είναι χάρις παρά τω Θεώ. Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού". Α' Πέτρου 2:19-21
Ναι, η απώλεια της ζωής μας είναι πολυδιάστατη!
Καλούμαστε να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να ευλογούμε εκείνους που μας καταριούνται, να προσευχόμαστε για εκείνους που μας βλάπτουν, και να κρατάμε μία απόλυτη στάση ενάντια στην αντεκδίκηση. Λουκάς 6:27-29. Αυτό είναι μέρος του θανάτου του εαυτού μας. Πρέπει να νικήσουμε το κακό δια του αγαθού. Ρωμαίους 12:21.
Επίσης πρέπει να απαρνηθούμε τις συναισθηματικές «επιθυμίες» μας. Η πικρία απαγορεύεται. Η αυτοκατάκριση πρέπει να εξαφανιστεί. Πρέπει να απορρίψουμε οργή, θυμό, κακία, βλασφημία, αισχρολογία από του στόματός μας. Κολοσσαείς 3:8. Αυτά δεν ταιριάζουν στον άγιο λαό του Θεού. Εφεσίους 5:1-12. Και πρέπει να ελέγχουμε όταν υπάρχει αμαρτία, Λουκάς 17:3-4 είτε αρέσει, είτε όχι. Ο απότομος άνθρωπος πρέπει να γίνει πράος. Ο δειλός να γίνει θαρραλέος. Θάνατος στο θέλημα της σαρκός! Είσαι ακόμα πρόθυμος να ακολουθήσεις;
«Μα εγώ σχεδόν δεν ομολογώ στο γείτονά μου.» Τότε χάσε τη ζωή σου, απώλεσέ την και υπάκουσε τον Κύριο! «ΕΓΩ δεν προτιμώ να συμμετέχω στη συνάθροιση της ολονύκτιας προσευχής.» Πότε σου ζήτησε ο Κύριος τις προτιμήσεις σου; «Η σάρκα ΜΟΥ δεν θέλει πραγματικά να αγωνιστεί για τα μέλλοντα.» Τότε σταύρωσέ την και οπλίσου με το Πνεύμα του Θεού μας. Το μόνο μας «δικαίωμα» είναι να ευαρεστούμε τον Κύριο, και τι ένδοξο δικαίωμα που είναι αυτό! Υπάρχουν όμως ακόμα πολλά περισσότερα στο κάλεσμά μας.
Πρέπει να πεθάνουμε ως προς την υπόληψή μας. Ο κοσμικά εξέχων Σαούλ από την Ταρσό συνελήφθη, δάρθηκε, μαστιγώθηκε, λοιδορήθηκε, τον αποκάλεσαν τρελό και τον λιθοβόλησαν. Μια φορά έσωσε τη ζωή του όταν τον κατέβασαν μέσα σε ένα καλάθι από ένα παράθυρο στα τείχη της πόλης, Β' Κορινθίους 11:32-33. Πάρα πολλά για έναν επαγγελματία ευαγγελιστή! Στον Τζων Γουέσλεϊ πέταξαν πέτρες, σάπια φρούτα και ψόφιες γάτες. Συχνά έκαιγαν το ομοίωμα του Τσαρλς Φίννεϋ. Αυτό γινόταν γιατί ταυτίζονταν με τον Ιησού Χριστό. Ταυτιζόμαστε κι εμείς με τον Ιησού; Συνδέουν οι άνθρωποι κι εμάς με τον Ιησού;
" Όθεν και ο Ιησούς, διά να αγιάση τον λαόν διά του ιδίου αυτού αίματος, έξω της πύλης έπαθεν. Ας εξερχώμεθα λοιπόν προς αυτόν έξω του στρατοπέδου, τον ονειδισμόν αυτού φέροντες. Διότι δεν έχομεν εδώ πόλιν διαμένουσαν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν". Εβραίους 13:12-14 Θα φέρουμε κι εμείς τον ονειδισμό Του; Είναι αυτό το πνεύμα που έχουμε; Θα ήσουν πρόθυμος να παρελάσεις σε μία ανοιχτή ευαγγελιστική πορεία όταν οι άπιστοι φίλοι σου, οι γείτονες, οι συγγενείς ή οι εργοδότες σου σε παρακολουθούν; Ας ανοίξει τα μάτια μας ο Θεός να δούμε την πραγματικότητα!
Ποιος νοιάζεται για τη γνώμη του κόσμου; Γιατί να ταράζεσαι από τα κοσμικά μέσα; Γιατί να επηρεάζεσαι από εκείνους που είναι πνευματικά χαμένοι; Γιατί αυτό που σε εμποδίζει είναι απλά σάρκα και αίμα; Η αιώνια άποψη του Θεού είναι το μόνο που μετράει. Στα δικά ΤΟΥ μάτια ο υπερήφανος καθηγητής είναι ανόητος, και ο απλός άγιος είναι σοφός. Γι’ αυτό το λόγο ο Παύλος μπορούσε να πει: "Δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιο", Ρωμαίους 1:16 παρά την αποστροφή των διανοούμενων, και την περιφρόνηση του θρησκευτικού κατεστημένου. Μπορούμε να πούμε ότι δεν ντρεπόμαστε; Η υπόληψη πρέπει να καρφωθεί πάνω στο σταυρό!
Υπάρχει όμως και μία άλλη πλευρά της σταυρωμένης ζωής. Να παραιτηθούμε από το δικαίωμα να αποφασίζουμε για τον εαυτό μας.
«Αν θέλουμε να είμαστε σε επαφή μαζί Του, πρέπει σοβαρά να περάσουμε μέσα από τον εκμηδενισμό, όχι της δόξας, αλλά του παλιού δικαιώματος υπέρ του εαυτού μας, σε κάθε μορφή και σχήμα του. Αν δεν μαρτυρήσουμε μέχρι τέλους εσωτερικά, ο πειρασμός πάντα θα μας πιάνει στον ύπνο.» (Oswald Chambers). Με το να παίρνεις πίσω τη ζωή σου είναι το ίδιο με το να κλέβεις το Θεό.
Ο παλιός άνθρωπος και τα σχέδιά του είναι νεκρά. Και οι νεκροί άνθρωποι δεν έχουν μέλλον. Μόνο οι αναστημένοι έχουν μέλλον. Έχουμε αναστηθεί εν Αυτώ! Μόνο οι νεκροί μπορούν να αναστηθούν.
"Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού. Τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης. Διότι απεθάνετε, και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν τω Θεώ. Όταν ο Χριστός, η ζωή ημών, φανερωθή, τότε και σεις μετ’ αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη". Κολοσσαείς 3:1-4 Τα εδάφια αυτά περιγράφουν την φυσιολογική Χριστιανική ζωή. Δεν ζούμε τις υπόλοιπες μέρες μας στη γη για τις πονηρές ανθρώπινες επιθυμίες, αλλά για το θέλημα του Θεού. Α' Πέτρου 4:2. Γι’ αυτό πέθανε ο Ιησούς!
"Και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι’ εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών". Β' Κορινθίους 5:15 Βαθιά στην καρδιά κάθε πιστού πρέπει να είναι αυτά τα λόγια χαραγμένα: «Ζω για το θέλημα του Θεού. Δεν έχω θέλημα εκτός από το δικό ΤΟΥ!» Γι’ αυτό είναι που έχουμε σωθεί. Έτσι θα είναι για πάντα:
"Και ουδέν ανάθεμα θέλει είσθαι πλέον, και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θέλει είσθαι εν αυτή, και οι δούλοι αυτού θέλουσι λατρεύσει αυτόν". Αποκάλυψη 22:3 Αυτό είναι το αιώνιο, ευλογημένο κάλεσμά μας!
Πρέπει ν’ ασχοληθούμε με την πραγματικότητα ότι είμαστε δούλοι του Θεού, ότι η ζωή μας ανήκει σ’ Εκείνον, και ότι έχει το απόλυτο δικαίωμα να μας στείλει οπουδήποτε, να μας χρησιμοποιήσει με οποιοδήποτε τρόπο, και να μας πει να κάνουμε οτιδήποτε σε οποιαδήποτε ώρα. Δεν υπογράψαμε με τον Κύριο ένα συμβόλαιο με όρους!
Φυσικά κάνοντας το θέλημά Του υπάρχει δόξα. Πληρώνει και ευλογεί, οι αμοιβές είναι τεράστιες, και όλοι οι οδοί του είναι ζωή. Ο δρόμος όμως για τη ζωή είναι το μονοπάτι του σταυρού, και η ολοκληρωτική νίκη μπορεί να έρθει μόνο μετά από πλήρη αφιέρωση. Διστάζεις ακόμα ή είσαι πρόθυμος να ζήσεις, ή να πεθάνεις για τον Κύριο, να πας κάπου, ή να μείνεις κάπου για τον Ιησού, να πληρώσεις ή να προσευχηθείς, να μιλήσεις ή να μείνεις σιωπηλός και να παραδοθείς σ’ Εκείνον άνευ όρων; Σε κρατάνε τα πάντα πίσω; Είσαι έτοιμος να στρατολογηθείς; Ακούς την εντολή του Κυρίου, όποια κι αν είναι αυτή η εντολή;
Τι είναι αυτό που θέλεις να κερδίσεις; Έχεις πράγματι κάτι που μπορείς να χάσεις; Σήκωσε το σταυρό σου και ακολούθησε τον Κύριο. Δεν θα μετανιώσεις ποτέ που το έκανες! Ρώτησε απλά εκείνους τους μάρτυρες όταν τους συναντήσεις. Δηλαδή αν τα μάτια σου μπορούν να δουν όλη τη δόξα.
"Και οι συνετοί θέλουσιν εκλάμψει ως η λαμπρότης του στερεώματος, και οι επιστρέφοντες πολλούς εις δικαιοσύνην, ως οι αστέρες, εις τους αιώνας των αιώνων". Δανιήλ 12:3 Εύχομαι να λάμψεις ως ο ήλιος εκείνη τη μέρα, όταν ο θάνατος θα παραχωρήσει το δρόμο στη ζωή για πάντα...
ΠΗΓΗ: Η Μόνη Οδός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.