Το πλήρωμα είπε στους επιβάτες ότι κινδύνευαν να βυθιστούν.Ετοιμάστηκαν οι λέμβοι,και όλοι φόρεσαν τα σωσίβια τους.Αν ξεσπούσε η παραμικρή καταιγίδα το πλοίο θα βυθιζόταν.Μια βαριά ατμόσφαιρα επικρατούσε παντού.
Οι άνθρωποι έτρεμαν από τον φόβο τους,αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν.
Ο πιστός χριστιανός ένιωθε κι αυτός βαριά την καρδιά του,αλλά μάζεψε κάποιους γύρο του,και διάβασαν τον ενενηκοστό πρώτο Ψαλμό.Όταν έφτασαν στο εδάφιο 15,ήταν σαν να έλαμψε ένα φως.Η καρδιά του γέμισε ειρήνη,και έτσι πήγε ήσυχα στο κρεβάτι του να κοιμηθεί !!!
Όταν ξέρεις Ποιον επικαλείσαι ησυχάζεις.
Αυτός που σε ακούει είναι ο Κύριος του Ουρανού και της Γης,ο Κύριος των συνθηκών και των περιστάσεων,ο Κύριος της καταιγίδας και της γαλήνης.
Δεν έχουμε έναν απόμακρο Θεό,αλλά έναν Πατέρα με τρυφερή καρδιά,με φροντίδα και αγάπη για μας,προσωπική και ιδιαίτερη.
Είναι σκυμμένος επάνω μας στον πόνο,στην ανάγκη και στην δύσκολη στιγμή μας.Έχει άπειρους τρόπους να μας ελευθερώνει,να μας γλυτώνει από κινδύνους και από παγίδες.Κρατάει το Σύμπαν στα χέρια Του,και τίποτα δεν είναι δύσκολο σ Αυτόν.
Ο Λόγος Του μας θυμίζει πάντα της υποσχέσεις Του,και αξίζει να είμαστε κοντά Του ώστε να ανατρέχουμε σ Αυτόν σε κάθε περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.