Ψαλμοί 8:3-4. Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας, Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;

Ο Τζέιμς Ίργουιν,ο αστροναύτης που ταξίδεψε στη Σελήνη το 1971,έγραψε σχετικά με τις εμπειρίες του εκεί πάνω,ότι όταν βλέπει κάποιος από μακρυά τη Γη,οι σκέψεις του χωρίς να το θέλει,πηγαίνουν στον Δημιουργό.Από το φεγγάρι η Γη μοιάζει σαν μια γαλάζια υδρόγειος σφαίρα,σαν κι αυτές που έχουν τα παιδιά για να μελετούν το μάθημα τις γεωγραφίας.Του φαινόταν δύσκολο να πιστέψει ότι εκεί πάνω ζούσε η γυναίκα του και τα παιδιά του,αλλά και 4,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι,ο καθένας με την ζωή του,τις ασχολίες του,και τα προβλήματά του.
Σπάνια όμως η σκέψη των ανθρώπων στρέφετε στον Δημιουργό τους.
Ένας Ισπανός στρατηγός Δούκας της Άλβα (16 αιώνας) ρωτήθηκε αν είχε δει την έκλειψη του ήλιου που είχε γίνει λίγο ποιο πριν.Εκείνος απάντησε ειρωνικά...
- Έχω τόσα πολλά να κάνω πάνω στη Γη,που δεν έχω καιρό να κοιτάζω τους ουρανούς.

Κι όμως όλα τα δημιουργήματα που είναι γύρω μας,φωνάζουν κυριολεκτικά για τον Δημιουργό τους Θεό.Ο ουρανός με την απεραντοσύνη του,το πλήθος των άστρων,ο ήλιος που συντηρεί την ζωή,και η θάλασσα που μας προκαλεί δέος.
Πράγματα μεγάλα και απέραντα,που μας κάνουν να νοιώθουμε σαν μυρμήγκια και τις ζωές μας ασήμαντες,μπροστά στο μεγαλείο του Θεού.Αν έχουμε όμως μάτια για να βλέπουμε,αυτιά για να ακούμε,και καρδιά που θέλει ν αγαπήσει τον Θεό,τότε θα νοιώσουμε πόσο πολύτιμοι είμαστε γι Αυτόν,και πόσο ακριβά πλήρωσε με αίμα να μας εξαγοράσει,και να γίνουμε παιδιά Του δια Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας...