Ψαλμοί 90:2. Πριν γεννηθώσι τα όρη, και πλάσης την γην και την οικουμένην, και από του αιώνος έως του αιώνος, συ είσαι ο Θεός.

Όταν ο αυτοκράτορας Αδριανός ζήτησε από ένα ραβίνο να του δείξει που είναι ο Θεός του, ο ραβίνος τον οδήγησε σε ένα ξέφωτο το καταμεσήμερο, και του ζήτησε να κοιτάξει τον ήλιο κατάματα.
- Δεν μπορώ το φως του ήλιου, είναι εκτυφλωτικό, του απάντησε ο αυτοκράτορας Αδριανός.
- Σου έδειξα μόνο έναν από τους δούλους του Θεού μου. Πως περιμένεις να δεις με τα φυσικά σου μάτια τον Θεό που δημιούργησε τον ήλιο, και είναι πολύ μεγαλύτερος; του είπε ο πιστός ραβίνος.

Πολλές είναι οι επινοήσεις στο πέρασμα των αιώνων από άπιστους ανθρώπους, που προσπαθούν να αμφισβητήσουν την ύπαρξη του ζωντανού Θεού. Όμως για πολλούς άλλους ανθρώπους με απλή και ταπεινή καρδιά, αρκεί ένα λουλούδι, λίγο αεράκι, ένα κοχύλι της θάλασσας, για να τους πείσει πως πίσω απ όλα αυτά τα θαυμαστά της φύσης που μας περιβάλει, υπάρχει ένας Πάνσοφος Δημιουργός Θεός. Αυτός ο Θεός που με τόση λεπτομέρεια και τελειότητα έφτιαξε κάθε τι εδώ στη γη που ζούμε, δεν μας άφησε χωρίς σκοπό κι ελπίδα, αλλά παράλληλα μας πρόσφερε την μεγαλύτερη θυσία που έγινε ποτέ, τον Μονάκριβο Γιο Του τον Ιησού Χριστό, ν ανοίξει τον δρόμο για την Ουράνια Βασιλεία Του.
Με απέραντη αγάπη, με υπομονή και μακροθυμία, ψάχνει τον καθένα από μας χωριστά, και περιμένει να επιστρέψουμε με μετάνοια και πίστη, αναγνωρίζοντας την ανάγκη μας για σωτηρία, και αιώνια λύτρωση...