Παροιμ.3:3-4. Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλίπωσι· δέσον αυτάς περί τον τράχηλόν σου· εγχάραξον αυτάς επί την πλάκα της καρδίας σου· ούτω θέλεις ευρεί χάριν και εύνοιαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

Ένας πιστός άνθρωπος και μάλιστα στην υπηρεσία του Κυρίου,οδηγούσε το αυτοκίνητό του στην εθνική οδό.Λίγο που ο δρόμος ήταν ευθεία,λίγο που δεν είχε κίνηση,λίγο που έπεφτε σιγά-σιγά η νύχτα,πάτησε το γκάζι αρκετά και ξεπέρασε κατά πολύ το όριο ταχύτητας.Μερικά χιλιόμετρα ποιο κάτω,τα ραντάρ της τροχαίας τον έπιασαν,και οι τροχονόμοι του πήραν το δίπλωμα και μάλιστα τον έστειλαν στο αυτόφωρο,λόγο επικινδυνότητας της παράβασης.Το παιδί του Θεού στεναχωρήθηκε,ελέγχθηκε,αλλά τώρα έπρεπε να υποστεί την τιμωρία της πολιτείας.
- Γιατί τρέχατε κύριε; Ρώτησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου λίγες μέρες μετά.
- Κύριε πρόεδρε τι να σας πω...δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος,βράδιαζε,είπα να κερδίσω μερικά χιλιόμετρα,για να φτάσω στο σπίτι μου πιο νωρίς.
- Δηλαδή δεν υπήρχε κάποια αιτία;
- Όχι δεν υπήρχε.
- Να σας βοηθήσω...Μήπως είχατε κανέναν άρρωστο;
- Όχι κανέναν,απάντησε ο πιστός άνθρωπος.
Ψιθύριζαν περίεργα στο μικρό τους πηγαδάκι πίσω από τα έδρανα οι δικαστικοί.
- Τι να σας πω,πρώτη φορά βλέπουμε άνθρωπο να έρχεται στο δικαστήριο,και να μην προσπαθεί να δικαιολογηθεί.
- Αθώος κύριε !!! αποφάνθηκε ο πρόεδρος απορημένος.

Η αλήθεια που ο Χριστός χαρίζει είναι στάση ζωής,είναι δύναμη.Η αλήθεια μπροστά στον Θεό,συνοδευόμενη από μια μετανοημένη και ταπεινωμένη καρδιά,εξασφαλίζει την συγχώρεσή Του,ακόμα κι αν οι άνθρωποι δεν μας την δώσουν.
Άλλωστε από τον Θεό δεν κρύβεται τίποτε.Ούτε εμείς μπορούμε να κρυφτούμε..