πολλές φορές βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδα,
που όποια πόρτα κι'αν δοκιμάσουμε ν'ανοίξουμε,
βρισκόμαστε μπροστά σε χάος και απέραντο κενό.
Μοιάζει να γίνεται η ζωή μας σαν φουρτουνιασμένο πέλαγος,
και νοιώθουμε τόσο αδύνατοι, βλέποντας τα κύματα
να γιγαντώνονται μπροστά μας.
Αυτές τις στιγμές η ψυχή μας ζητά απεγνωσμένα,
ένα σωτήρα, ένα ναυαγοσώστη,
ένα χέρι να γαληνέψει τα κύματα,
μια εντολή να κατευνάσει τον άνεμο,
ένα ήλιο να ανατείλει για να φωτίσει το σκοτάδι μας,
και να ζεστάνει την παγωνιά που μας περιβάλλει.
Και όλα αυτά, κρύβονται πίσω από Το Ένα
και Το Μοναδικό πρόσωπο,του Ιησού Χριστού.
Ο Πέτρος μόνο που Τον κοίταξε, μπόρεσε και περπάτησε στα κύματα.
Η Αιμορροούσα, μόνο που Τον άγγιξε, θεραπεύθηκε από την μακρόχρονη ασθένειά της.
Η Σαμαρείτισσα, μόνο που Του μίλησε, άλλαξε όλη η ζωή της.
Η νεαρή κόρη του Ιάειρου, μ' ένα Του λόγο, επανήλθε από τον θάνατο στη ζωή.
Εμείς τι περιμένουμε; ...
Είναι εκεί για τον καθένα μας.
Εμάς περιμένει να Τον πλησιάσουμε, να Τον κρατήσουμε απ'τον χιτώνα,
κι' Εκείνος, γνωρίζει την κάθε μας ανάγκη, την κάθε μας ανησυχία,
τον κάθε μας πόνο και πόθο της ψυχής μας.
Όλα τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει η πανσοφία Του, η μακροθυμία Του,και η παντοδυναμία Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.