Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Γαλάτας 6:2.Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.


Η ποντικοπαγίδα.
Ένας ποντικός, κοιτάζοντας μια μέρα μέσα από τη χαραμάδα ενός τοίχου, είδε έναν αγρότη με τη σύζυγό του που άνοιγαν ένα πακέτο. 
- Τι τρόφιμα να περιέχει; σκέφτηκε. Πόσο όμως απογοητεύτηκε όταν είδε ότι μέσα από το κουτί  έβγαλαν μια ποντικοπαγίδα! 
Τρομαγμένο το ποντίκι, πήγε και βρήκε την κότα:
- Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα  στο σπίτι, υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!!! Η κότα κακάρισε, έξυσε το κεφάλι της και είπε: 
- Κυρ Ποντικέ, μπορώ να πω ότι αυτό είναι σοβαρή απειλή για σένα αλλά δεν έχει καμιά  συνέπεια σε μένα. Δεν μπορεί να μου κάνει κακό.
Το ποντίκι στράφηκε τότε στο γουρούνι και είπε.
- Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι. Το γουρούνι έκφρασε τη συμπάθεια του και είπε: 
- Λυπάμαι τόσο πολύ, κυρ Ποντικέ, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω γι’ αυτό, εκτός στο να προσεύχομαι. Να είσαι βέβαιος ότι θα είσαι στις προσευχές μου.
Το ποντίκι στράφηκε στην αγελάδα. Και εκείνη του είπε: 
- Αλίμονο κυρ Ποντικέ! Πόσο λυπάμαι για σένα… Αλλά δεν είναι κάτι που με αφορά.
Έτσι ο ποντικός επέστρεψε στην τρύπα του αποκαρδιωμένος με το κεφάλι σκυμμένο. Έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνος του την ποντικοπαγίδα του αγρότη. Εκείνη την ίδια νύχτα ένας ήχος ακούστηκε σε όλο το σπίτι, όπως κάνει μια ποντικοπαγίδα  όταν πιάνει το θύμα της. Η σύζυγος  του αγρότη έτρεξε βιαστικά για να δει τι πιάστηκε. Στο σκοτάδι, δεν πρόσεξε πως εκείνο που είχε πιαστεί στην ποντικοπαγίδα ήταν η ουρά ενός δηλητηριώδους φιδιού. ΄Ετσι το φίδι δάγκωσε τη σύζυγο του αγρότη. Ο αγρότης την πήγε στο νοσοκομείο.  
Όταν γύρισαν σπίτι, εκείνη ήταν εξαντλημένη και αδύνατη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια ζεστή κοτόσουπα κάνει καλό. Έτσι ο αγρότης πήρε το τσεκούρι του και βγήκε στη  αυλή  για το κύριο συστατικό της σούπας…
Αλλά η ασθένεια της συζύγου συνεχίστηκε. Στο μεταξύ πολλοί φίλοι και γείτονες ήρθαν κι έμειναν μαζί της ολόκληρο εικοσιτετράωρο. Για να τους ταΐσει ο αγρότης έσφαξε το γουρούνι.
Όμως η σύζυγος του αγρότη δεν έγινε καλά. Πέθανε,και στην κηδεία της ήρθαν τόσοι πολλοί άνθρωποι, ώστε ο αγρότης έσφαξε την αγελάδα για να τους ταΐσει με το κρέας της.
Έτσι την επόμενη φορά που θ’ ακούσουμε ότι κάποιος συνάνθρωπός μας αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, ας μη σκεφτούμε ότι δεν μας αφορά, αλλά ας θυμόμαστε, πως ακόμη κι όταν  κινδυνεύει ο πιο ασήμαντος από μας, όλοι βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Ο Κάϊν είπε για τον Αβέλ τον αδελφό του στον Θεό: 
- Μήπως είμαι φύλακας του αδελφού μου; 
Αλλά εμείς, καθώς μας προτρέπει ο Απ. Παύλος, ας βαστάζουμε ο ένας τα βάρη του άλλου, εκπληρώνοντας έτσι το νόμο του Χριστού. Ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλο και ας είμαστε πρόθυμοι να καταβάλουμε εκείνη την πρόσθετη προσπάθεια, για να βοηθάμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο...  




Παροιμ.30:5. Πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος· είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ' αυτόν.

Πριν αρκετά χρόνια ένας επιχειρηματίας στο Ισραήλ,ο Xiel Federmann,άρχισε να μελετά και να συλλογίζεται πάνω στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων.Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ότι κάηκαν με φωτιά και θειάφι,και αυτό τον έβαλε σε σκέψεις.Υπέθεσε πως ίσως αυτό σήμαινε ότι στο υπέδαφος της περιοχής υπήρχε αέριο,και αυτό σήμαινε την ύπαρξη πετρελαίου.
Οι συλλογισμοί του αποδείχθηκαν σωστοί.Το 1953 η πρώτη πετρελαιοπηγή του Ισραήλ τέθηκε σε λειτουργία,κοντά στα αρχαία Σόδομα και Γόμορρα.

Ο Λόγος του Θεού είναι αληθινός,είτε αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα,είτε σε πνευματικά θέματα.Υπάρχουν διάφοροι λόγοι και κίνητρα που οι άνθρωποι τον μελετούν,ή τον απορρίπτουν.Ο καθένας ότι ψάχνει,αυτό θα βρει.Αν ψάχνει στοιχεία ιστορικά,γεωλογικά,ή φιλοσοφικά,αυτά θα βρει.Αν ψάχνει απαντήσεις στα υπαρξιακά του ερωτηματικά,ποιος είμαι,γιατί ζω,και που πηγαίνω μετά θάνατο,ο Θεός έχει εκεί μέσα όλες τις απαντήσεις.Και το κυριότερο,την σωτηρία της ψυχής μας,για την αιώνια ζωή.Όχι μόνο να το μάθουμε σαν απλή πληροφόρηση,και σαν γνώση,αλλά για να το αποκτήσουμε,και να γίνει δικό μας,δια Ιησού Χριστού,που είναι και το κύριο Πρόσωπο αυτού του Βιβλίου.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Σωτήρας,και όλη η Γραφή μας μιλάει γι Αυτόν.
Οι προφητείες προετοιμάζουν για τον ερχομό Του,η ζωή και το έργο τις θυσίας Του στο σταυρό του Γολγοθά στην Καινή Διαθήκη,μας πληροφορούν για την σωτηρία που εξασφάλισε για μας.Η Αγία Γραφή έχει ανεκτίμητους θησαυρούς να μας δώσει μέσα από τις σελίδες της...
 

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Τι ήταν δυνατόν να κάνω... και δεν έκανα; Ησαΐας. 5:4

Αυτό είναι το δίκαιο παράπονο του Θεού από έναν κόσμο που Του γύρισε τις πλάτες και περιφρόνησε τη δωρεά Του, που ονομάζεται ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. Πώς αλλιώς να το πει ο Κύριος μας; Τι περισσότερο να είχε κάνει απ’ ότι έκανε φίλε/λη,και για σένα; Ποια θυσία, ποια συγκατάβαση, ποια ταπείνωση, ποια ευγενικότερη συμπεριφορά, ή ποια υπομονή; Πόσα χρόνια ακόμα να περιμένει για να Του δώσεις σημασία; Τη ζωή μια φορά τη ζούμε, ποτέ δύο. Σ’ αυτή τη μια φορά μας δίνεται η ευκαιρία να σκεφτούμε σοβαρά τον αιώνιο προορισμό μας, γιατί όπως λέει ο Λόγος του Θεού: «Μετά τον θάνατο υπάρχει κρίση» Εβρ. 9:27. Σ’ αυτή τη μια φορά είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε πια τον ουράνιο Επισκέπτη έξω από την πόρτα μας. Σ’ αυτή τη μια φορά η υπομονή του Θεού εξαντλείται. Σ’ αυτή τη μια φορά που ζούμε τη ζωή μας, ή θα σωθούμε,ή θα πάμε χαμένοι αιώνια. Ή θα διαλέξουμε οριστικά το Θεό για Κύριό μας, ή τον διάβολο. Ή θα φανούμε αληθινά έξυπνοι ή όχι. Είθε ο Θεός να μιλήσει στην καρδιά σου,και στις καρδιές όλων μας...

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Ψαλμοί 8:3-4. Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας, Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;

Ο Τζέιμς Ίργουιν,ο αστροναύτης που ταξίδεψε στη Σελήνη το 1971,έγραψε σχετικά με τις εμπειρίες του εκεί πάνω,ότι όταν βλέπει κάποιος από μακρυά τη Γη,οι σκέψεις του χωρίς να το θέλει,πηγαίνουν στον Δημιουργό.Από το φεγγάρι η Γη μοιάζει σαν μια γαλάζια υδρόγειος σφαίρα,σαν κι αυτές που έχουν τα παιδιά για να μελετούν το μάθημα τις γεωγραφίας.Του φαινόταν δύσκολο να πιστέψει ότι εκεί πάνω ζούσε η γυναίκα του και τα παιδιά του,αλλά και 4,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι,ο καθένας με την ζωή του,τις ασχολίες του,και τα προβλήματά του.
Σπάνια όμως η σκέψη των ανθρώπων στρέφετε στον Δημιουργό τους.
Ένας Ισπανός στρατηγός Δούκας της Άλβα (16 αιώνας) ρωτήθηκε αν είχε δει την έκλειψη του ήλιου που είχε γίνει λίγο ποιο πριν.Εκείνος απάντησε ειρωνικά...
- Έχω τόσα πολλά να κάνω πάνω στη Γη,που δεν έχω καιρό να κοιτάζω τους ουρανούς.

Κι όμως όλα τα δημιουργήματα που είναι γύρω μας,φωνάζουν κυριολεκτικά για τον Δημιουργό τους Θεό.Ο ουρανός με την απεραντοσύνη του,το πλήθος των άστρων,ο ήλιος που συντηρεί την ζωή,και η θάλασσα που μας προκαλεί δέος.
Πράγματα μεγάλα και απέραντα,που μας κάνουν να νοιώθουμε σαν μυρμήγκια και τις ζωές μας ασήμαντες,μπροστά στο μεγαλείο του Θεού.Αν έχουμε όμως μάτια για να βλέπουμε,αυτιά για να ακούμε,και καρδιά που θέλει ν αγαπήσει τον Θεό,τότε θα νοιώσουμε πόσο πολύτιμοι είμαστε γι Αυτόν,και πόσο ακριβά πλήρωσε με αίμα να μας εξαγοράσει,και να γίνουμε παιδιά Του δια Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας...

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Ιωάν.10:4-5. Και όταν εκβάλη τα εαυτού πρόβατα, υπάγει έμπροσθεν αυτών, και τα πρόβατα ακολουθούσιν αυτόν, διότι γνωρίζουσι την φωνήν αυτού. Ξένον όμως δεν θέλουσιν ακολουθήσει, αλλά θέλουσι φύγει απ' αυτού, διότι δεν γνωρίζουσι την φωνήν των ξένων.

Ένας τουρίστας στη Μέση Ανατολή διηγείται την εμπειρία που είχε,όταν μια ζεστή μέρα στάθηκε κοντά σε μια πηγή για να δροσιστεί,και να βγάλει μερικέςφωτογραφίες.Λέει λοιπόν ότι,τρία κοπάδια πρόβατα πλησίασαν την πηγή από διαφορετικές κατευθύνσεις,και άρχισαν να πίνουν νερό.Καθώς τα έβλεπα να ανακατεύονται μεταξύ τους, αναρωτήθηκα πως θα μπορούσε ο κάθε βοσκός να ξεχωρίσει τα δικά του πρόβατα,επειδή ήταν πάρα πολλά.
Όταν τα πρόβατα ήπιαν νερό,είδα έναν από τους βοσκούς να φωνάζει κραδαίνοντας την μαγκούρα του.
- Ακολουθήστε με!! Αμέσως τα δικά του πρόβατα ξεχώρισαν από τα άλλα,και πήγαν από πίσω του.Το ίδιο έκανε κι ο δεύτερος βοσκός.
Εντυπωσιασμένος πλησίασα τον τρίτο βοσκό και τον ρώτησα αν τα δικά του πρόβατα θα με ακολουθούσαν,αν φώναζα κι εγώ την ίδια φράση.
- Γιατί δεν δοκιμάζεις,μου χαμογέλασε.Άρχισα κι εγώ να φωνάζω.
- Ακολουθήστε με,ακολουθήστε με!! Τα πρόβατα σήκωσαν ξαφνιασμένα τα κεφάλια τους,κανένα όμως δεν δεν κουνήθηκε από την θέση του.
- Κανέναν δεν ακολουθούν εκτός από σένα; τον ρώτησα.
- Κανέναν,ήταν η απάντησή του.

Αλίμονο αν υπακούμε κι εμείς κάθε φωνή που μας καλεί ν ακολουθήσουμε.
Ένας μόνο είναι Αυτός που έδωσε την ζωή Του για μας.Σταυρώθηκε πληρώνοντας το χρέος για τις αμαρτίες μας,και αναστήθηκε για την δικαίωσή μας.Είναι ο καλός Ποιμένας που γνωρίζει τα πρόβατά Του,και αυτά ακούνε την φωνή Του,μελετώντας τον Λόγο Του,για να γνωρίσουν το θέλημά Του.Εκείνος φροντίζει για την πρόοδό μας,και την αύξησή μας την πνευματική,και μας οδηγεί σε δροσερά νερά,που χορταίνει την ψυχή μας.Και αυτό μέχρι να μας πάρει κοντά Του,στο σπίτι του Πατέρα μας στον ουρανό...

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Β' Κοριν.6:2.Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα· ιδού, τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού, τώρα ημέρα σωτηρίας·

Ένας ναύτης είχε κάποια συμπτώματα,που του προκάλεσαν ανησυχία και τον έκαναν να πάει στο γιατρό.Οι εξετάσεις επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους του.Οι μέρες του ήταν μετρημένες,και συντριμμένος από τη διάγνωση,μπήκε σε ένα κουρείο για το τελευταίο του κούρεμα.Όταν ήρθε η σειρά του,είπε στον κουρέα.
- Φρόντισε να με κουρέψεις καλά,γιατί είναι το τελευταίο μου κούρεμα.Μ'αυτό θα πάω στην κόλαση.
Ο κουρέας που ήταν πιστός άνθρωπος,με διακριτικότητα ζήτησε να μάθει την ιστορία που κρυβόταν,πίσω από την σαρκαστική φράση του πελάτη του.
Ο ναύτης του είπε για την ασθένειά του,και ο κουρέας τότε άρχισε να του μιλάει για την ελπίδα που είχε στην καρδιά του,και ότι θα πήγαινε κοντά στον Χριστό όταν θα πέθαινε.Του είπε ότι κι εκείνος θα μπορούσε να πάει με τον Χριστό,αν μετανοούσε για την αμαρτωλή του ζωή,και ζητούσε από τον Χριστό να τον σώσει.
Το κούρεμα τελείωσε και ο ναύτης έφυγε.
Σε λίγο καιρό μπήκε στο νοσοκομείο,αλλά η περίπτωσή του δεν έπαιρνε χειρουργείο,ούτε κάποια άλλη θεραπεία.
Έμεινε εκεί ώσπου σε λίγες μέρες πέθανε.Λίγες εβδομάδες αργότερα μια νοσοκόμα,παρέδωσε στον κουρέα ένα σημείωμα του ναύτη,που είχε γράψει σε ένα κομμάτι χαρτί με τρεμάμενα χέρια.
" Όχι για την κόλαση,αλλά στη δόξα μαζί τον Χριστό" !!!

Κάθε ψυχή είναι πολύτιμη στα μάτια του Θεού.Επιτρέπει συνθήκες στη ζωή μας,γεγονότα και καταστάσεις,που θα μας οδηγήσουν σε ταπείνωση και μετάνοια.Υπάρχει όμως και η περίπτωση,αντί να μαλακώσει και να συντριβεί η καρδιά μας,να σκληρύνει και να πετρώσει.Ίσως όμως να μην έχουμε άλλη ευκαιρία,γι αυτό σήμερα είναι ο καιρός,σήμερα είναι ημέρα σωτηρίας...

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Λουκ.12:20. Είπε δε προς αυτόν ο Θεός· Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι;

Πριν πολλά χρόνια στις Αγγλικές εφημερίδες δημοσιεύτηκε μια ληστεία γνωστού κοσμηματοπωλείου του Λονδίνου.Κλάπηκε ένα διαμάντι αμύθητης αξίας από την βιτρίνα,που ο ιδιοκτήτης το είχε τοποθετήσει για να προσελκύει το ενδιαφέρων των πελατών του.Λίγο καιρό αργότερα σε ένα κακόφημο προάστιο,ένας μοναχικός άνθρωπος πέθανε μέσα στην φτώχεια και την μιζέρια.Στην τσέπη του βρέθηκε το διαμάντι που είχε κλαπεί,καθώς και ένα γράμμα,που εξηγούσε πόσο βασανίστηκε από την ημέρα που το έκλεψε.
- Δεν τολμώ να το πουλήσω από φόβο μήπως με ανακαλύψουν και με κλείσουν στην φυλακή,αλλά κι έτσι που ζω τώρα,με τον φόβο μήπως κάποιος μου το κλέψει,η ζωή μου δεν διαφέρει και πολύ από την φυλακή!!!

Εμείς σίγουρα δεν κλέψαμε κανένα διαμάντι,αλλά καθημερινά ίσως κλέβουμε κάτι που δεν είναι δικό μας.Μήπως τον χρόνο που μας χαρίζει ο Θεός,τις δυνάμεις που δίνει στο σώμα μας,τις ικανότητες που μας έχει προικίσει,κι όλα αυτά που διαθέτουμε;
Μήπως κλεισμένοι στην φυλακή των επιθυμιών και των επιδιώξεών μας, γυρίζουμε σαν τη σβούρα όλη μέρα κυνηγώντας την άνεση,και την οικονομική εξασφάλιση;
Κι όμως πολλές φορές τίποτε απ αυτά δεν μπορούμε να χαρούμε.
Πολλές φορές δεν έχουμε χρόνο να καθίσουμε με την οικογένειά μας,να επικοινωνήσουμε,και να νοιώσουμε ο ένας τον άλλο.Πολλές φορές δεν έχουμε χρόνο να σκεφτούμε Αυτόν που μας τα δίνει όλα αυτά,ποιος είναι ο σκοπός που ζούμε κι εργαζόμαστε,μέχρι που φτάνει στο τέλος η ώρα να φύγουμε απ αυτόν τον κόσμο,άδειοι και πεινασμένοι χωρίς Χριστό και αγάπη,με προορισμό για την αιώνια απώλεια.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ΔΡΟΜΟΣ,το μοναδικό διαμάντι,ο πολύτιμος θησαυρός που αξίζει να κερδίσουμε.Είναι το άπειρο που μπορεί,και έχει ανάγκη να γεμίσει το κενό τις ψυχής μας.Κι όλα αυτά δεν χρειάζεται να τα κλέψουμε,ή να τα αγοράσουμε.Τα έχει εξασφαλίσει Εκείνος στον σταυρό του Γολγοθά,δωρεάν για μας.Αρκεί να τα δεχθούμε με μετάνοια και πίστη!!!