Όταν ο Ήλιος "εστάθηκε" στην εποχή του Ιησού του Ναυή.

"Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ, σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών".

Ο Λόφος της Γαβαών όπου έγινε η μάχη με τον Ιησού του Ναυή και "εστάθη o ήλιος" Ιησούς Ναυή: 10 κεφάλαιο.
Το θέμα που διαπραγματευόμαστε στην εποχή του Ιησού, υιού του Ναυή, εξελίσσεται 15 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ιερουσαλήμ, στην πόλη της Γαβαών.
Μετά από την πτώση της Ιεριχώ, οι Γαβαωνίτες τρομοκρατημένοι, υποδουλώθηκαν στον λαό Ισραήλ. Η υποδούλωση αυτή δεν άρεσε στον βασιλιά της Ιερουσαλήμ και ζήτησε την βοήθεια και άλλων βασιλέων, όπως της Χεβρώνας, της Ιαρμούθ, της Λαχείς και της Εγλών, για να ενωθούν μαζί του και να στραφούν εναντίον της Γαβαών. Οι Γαβαωνίτες τότε ζήτησαν την βοήθεια του Ιησού του Ναυή και ο Ιησούς δέχτηκε να τους βοηθήσει. Στην μεγάλη μάχη εκείνη έλαβε χώρα και το συμβάν με τον ήλιο που αναφερόμαστε.

Δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει, από την ιστορία, αυτή η φράση που υπάρχει στην εξιστόρηση των γεγονότων της εποχής του Ιησού του Ναυή, μέσα στην Βίβλο, και συγκεκριμένα στο ομώνυμο βιβλίο του ανθρώπου του Θεού. Διαβάζουμε λοιπόν τα εξής:

"Τότε ελάλησεν ο Ιησούς προς τον Κύριον, καθ’ ην ημέραν ο Κύριος παρέδωκε τους Αμορραίους έμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και είπεν ενώπιον του Ισραήλ, Στήθι, ήλιε, επί την Γαβαών, και συ, σελήνη, επί την φάραγγα Αιαλών". Ιησούς Ναυή: 10:12.

Αυτή η "απίστευτη" περίπτωση, όπου μπόρεσε και "στάθηκε" (;) ο Ήλιος στην θέση του, δίχως να δύσει για μια ολόκληρη (επιπλέον) ημέρα, και αποτελεί το ποιο αμφιλεγόμενο αστρονομικό γεγονός στην Βίβλο, έκανε -και εξακολουθεί να κάνει - τους ορθολογιστές, χλευαστές, αρνητές και κριτικούς της Βίβλου, να "τρίβουν τα χέρια τους" από ικανοποίηση, ότι δικαιώνονται στον ισχυρισμό τους πως η Αγία Γραφή (η Βίβλος), είναι ένα παραμύθι, ή ότι γράφει κάποια παραμύθια που την κατατάσσουν στα αμφιλεγόμενα βιβλία. Θα το δούμε αυτό στην συνέχεια, αφού πρώτα διαβάσουμε και τα επόμενα εδάφια που συνοδεύουν το επίμαχο σημείο του "Στήθι, ήλιε…":

"Και ο ήλιος εστάθη και η σελήνη έμεινεν, εωσού ο λαός εξεδικήθη τους εχθρούς αυτού. Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ; Και εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση έως μιας ολοκλήρου ημέρας. Και τοιαύτη ημέρα δεν υπήρξεν ούτε πρότερον, ούτε ύστερον, ώστε ο Κύριος να ακούση φωνήν ανθρώπου, διότι ο Κύριος επολέμει υπέρ του Ισραήλ". Ιησούς Ναυή: 10:13-14.

Εδώ βρισκόμαστε μπροστά στο δίλημμα, εάν όντως αληθεύει η εξιστόρηση αυτή της Βίβλου ή όχι. Θα μπορούσε άραγε ο Θεός, ο Δημιουργός ορατών και αοράτων να κάνει κάτι τέτοιο, ούτως ώστε να "σταματήσει" (;) ο ήλιος στην θέση που ένας άνθρωπος (ο Ιησούς ο υιός του Ναυή) προσευχήθηκε στον Θεό να κάνει; Η απάντηση - για να μπορούμε να δούμε την αλήθεια δίχως προκατάληψη και αμφιβολία - είναι εάν πιστεύουμε πως υπάρχει κάτι αδύνατο στον Θεό που να μπορεί να κάνει. Λέτε να υπάρχει;

Αυτό που πάντα προσπαθώ εγώ να κάνω (δίχως να υποστηρίζω ότι πάντα το καταφέρνω), είναι να συμβουλεύομαι της αυθεντικές πηγές και τα αρχαιότερα συγγράμματα σ’ αυτό που θέλω να γράψω. Έτσι πιστεύω πως πρέπει να κάνουμε, εάν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, δείχνοντας πάντοτε τον κατάλληλο σεβασμό στον αναγνώστη μας προσπαθώντας να του παρουσιάσουμε την αλήθεια. Αυτό λοιπόν θα κάνω και πάλι στο παρόν μου άρθρο.

Κατ’ αρχήν, θα πρέπει να αντιληφθούμε (διότι είναι ζήτημα βασικό) ότι, η μετάφραση που αναγράφει το επίμαχο σημείο του "στησίματος" του Ήλιου ως "Στήθι ήλιε", δηλαδή "στάσου ήλιε στον τόπο σου", δεν είναι και η πλέον κατάλληλη. Το Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, απ’ όπου και έγινε η μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο’), χρησιμοποιεί την Εβραϊκή λέξη "Ντάμαν", η οποία σημαίνει "Σιώπησον", και κατά συνέπεια το εν λόγω εδάφιο μας αντί για "Στήθι ήλιε", (να σταθεί στον τόπο του), θα πρέπει να το εκλάβουμε ως "Σιώπησον ήλιε (επί την Γαβαών)" σαν να θέλει να σιωπήσει κάποια φωνή, κάποιον ήχο, όπου είναι και το σωστό.

Ας δούμε γιατί:
Οι ανακαλύψεις της Επιστήμης για την λειτουργία του φωτός, μας αποδεικνύουν ότι, οι διακυμάνσεις του φωτός είναι 400 δισεκατομμύρια κραδασμοί το δευτερόλεπτο, με συνέπεια να μη μπορεί να γίνεται αντιληπτός από το ανθρώπινο αυτί, ο ήχος που προκαλείται από τους κραδασμούς του φωτός. Ο γνωστός στην ιστορία αστρονόμος  Ισαάκ Νεύτων, είπε ότι, η γη θα έπρεπε να επιβραδύνει την περιστροφική της κίνηση γύρω από τον άξονά της, μέχρι σε κάποιο ορισμένο σημείο, για να μπορούσε να υπάρξει επιβράδυνση του φωτός του ηλίου και επιμήκυνση της ημέρας, δίχως να επηρεαστεί η φυσική της λειτουργία, ότι έγινε δηλαδή και στην περίπτωση του Ιησού του Ναυή. Έτσι λοιπόν, η επίδραση του ήλιου και η εκπομπή του ηλιακού φωτός στην γη ελαττώθηκε, δηλαδή ο ήλιος "εσιώπησε" ως προς τον λεπτό ήχο του φωτός που εξέπεμπε, εξ’ ου και ο αυθεντικός Εβραϊκός ορισμός, "Σιώπησον ήλιε επί την Γαβαών".

Η "σιωπή" αυτή της διακύμανσης του ηλιακού φωτός επέφερε και την επιμήκυνση του φωτός την ημέρα εκείνη της μάχης κατά των εχθρών του λαού του Θεού. Αυτό το γεγονός είναι γραμμένο και σε άλλο βιβλίο:

"Δεν είναι τούτο γεγραμμένον εν τω βιβλίω του Ιασήρ;" εδάφιο 13.

Επίσης, αναφορά του γεγονότος, κάνει και ο Προφήτης Αββακούμ στην προσευχή του, λέγοντας μεταξύ άλλων:

"Ο ήλιος και η σελήνη εστάθησαν εν τω κατοικητηρίω αυτών, εν τω φωτί των βελών σου περιεπάτουν, εν τη λάμψει της αστραπτούσης λόγχης σου". Αββακούμ: 3:11, μετάφραση Νεόφυτου Βάμβα.

Διάφορες ερμηνείες ανά το παρελθόν δόθηκαν στο γεγονός αυτό, είτε ατομικά είτε ομαδικά, όπως:

* Η περιστροφή της γης άλλαξε (Archer, Patten, Rimmer, Torrey).

* Η γλώσσα του Ιησού του Ναυή ήταν παραβολική (Boling, Fay, Longacre).

* Η ημέρα απλώς παρατάθηκε για πολύ καιρό (Keil & Delitzsch).

* Το φως της ημέρας διαθλάσθηκε (Bush, Jamieson, Short).

* Ο ήλιος είχε σκοτεινιάσει από την ηλιακή έκλειψη (Wilson).

* Ο ήλιος είχε σκοτεινιάσει από χαλαζοθύελλα (Blair, Davis, Kaiser, Maunders, Rea).

και άλλες γνώμες πέραν αυτών, οι οποίες αντιτίθενται μεταξύ τους.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι για σκοτάδι προσευχήθηκε ο Ιησούς του Ναυή, και δεν ανέτειλε ο ήλιος όταν έπρεπε, άλλοι μιλούν για παράταση φωτός. Η αφήγηση της Βίβλου ότι "εστάθη ο ήλιος εν τω μέσω του ουρανού, και δεν έσπευσε να δύση έως μιας ολοκλήρου ημέρας", συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι το φως είχαν ανάγκη οι πολεμιστές του Ιησού και όχι το σκοτάδι το οποίον σχεδόν υπήρχε με την βαριά χαλαζόπτωση σαν πέτρες που έπεφταν στα κεφάλια των αντιπάλων του.

Άλλοι μιλούν για ολική έκλειψη ηλίου (ως φυσικό φαινόμενο για να αποφύγουν την αλήθεια περί ενέργειας του Θεού), όμως σύμφωνα και με τα αρχεία της NASA, η αρχαιότερη καταγραφή έκλειψης ηλίου ήταν το έτος 1217 π.Χ., δηλαδή δύο αιώνες μετά από την εποχή του Ιησού του Ναυή, (το βιβλίο του γράφτηκε το 1427 π.Χ.). Άρα δεν επρόκειτο για ολική έκλειψη ηλίου και το θαύμα του Θεού παραμένει αναλλοίωτο και αδιάψευστο.

Πέραν όμως τούτου, η Αστρονομία παραδέχεται ως αληθές το γεγονός αυτό του ήλιου, και ο διακεκριμένος Αμερικανός καθηγητής αστρονόμος Totten, μελετώντας το θέμα με λεπτομερείς μαθηματικούς υπολογισμούς, κατέληξε στο συμπέρασμα που δημοσίευσε.

"Μια μόνο - λέει - φορά μπορούσε ο ήλιος, η σελήνη και ή γη να βρεθούν στις σχετικές θέσεις που περιγράφονται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή".

Και το συμπέρασμα του, δεδομένου ότι τηρήθηκαν οι σχετικές θέσεις του ήλιου, σελήνης και γης την ημέρα εκείνη της μάχης, είναι ότι,
"πρέπει να το πάρουμε ως δεδομένο, πως στην ιστορία του κόσμου προστέθηκε μια ολόκληρη ημέρα".

Αυτά μας μεταφέρει ο Sidney Collet στο βιβλίο του, "The Scripture of Truth". 10η έκδοση του 1920.

"Τον 13ο αιώνα π.Χ. έλαβε χώρα το γεγονός αυτό" (του ήλιου), παραδέχεται και ο αστρονόμος του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Greenwich, E. Maunder.

Για κάποιους η ανθρωπότητα έχασε μια ημέρα από την ιστορία της, για άλλους η ανθρωπότητα πρόσθεσε μια 24ωρη ημέρα στο ημερολόγιό της. Είτε έτσι είτε αλλιώς το γεγονός δεν αμφισβητείται ότι συνέβη, και κατά συνέπεια ο Λόγος του Θεού αποδεικνύεται και πάλι αλάνθαστος, και ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ, άσχετα που κάποιοι αρνητές (αλλά και…"χριστιανοί") δεν θέλουν να τον αποδεχθούν ως Θεόπνευστο.

Ιστορικές αποδείξεις έχουμε αρκετές για να ενδυναμώσουμε τα στοιχεία αυτά που ο Λόγος του Θεού μας μεταφέρει. Παίρνουμε κάποια στοιχεία, με δική μας απόδοση - από το βιβλίο "Βίβλος και Επιστήμη", του Δημ. Μαγκριώτη, εκδόσεις "Ο Λόγος".

* Ο Ηρόδοτος υποστήριξε ότι ιερείς της Αιγύπτου του έδειξαν γραπτά μνημεία όπου ανέγραφαν για επιμήκυνση μιας ολόκληρης ημέρας από τα φυσικά της όρια.

* Τα αρχαία Κινεζικά συγγράμματα λένε ότι αυτό το γεγονός έλαβε χώρα στην εποχή της βασιλείας του Αυτοκράτορα Γεώ. Από τους γενεαλογικούς πίνακες των Κινέζων προκύπτει ότι, ο Αυτοκράτορας Γεώ βασίλευσε στην Κίνα την ίδια εποχή με τον Ιησού του Ναυή.

* Ο Λόρδος Kingsborough, σε ειδικές μελέτες για την ιστορία των αρχαίων Ερυθρόδερμων (Ινδιάνων) της Αμερικής, αναφέρει ότι στα χρονικά των Μεξικανών που έφτασαν σε υψηλά επίπεδα πολιτισμού πριν την ανακάλυψη τής Αμερικής, αναγράφεται ότι ο ήλιος εστάθη, "επί μίαν ολόκληρον ημέραν κατά το έτος των 7 λαγωών", το οποίον έτος συμπίπτει με την εποχή της κατάκτησης της Παλαιστίνης από τους Ισραηλίτες. ( Η ημέρα δηλαδή του Ιησού του Ναυή ).

Αξίζει όμως να σταθούμε και πάλι στο συμπέρασμα του Αμερικανού καθηγητή αστρονομίας Totten, όπου μας είπε πως στην ιστορία του κόσμου προστέθηκε μια ολόκληρη ημέρα.

Οι μαθηματικοί υπολογισμοί του, απέδειξαν ότι η προσθετική αυτή 24η ημέρα (του "Σιώπησον ήλιε" από τον Ιησού του Ναυή), είχε διάρκεια 23 ώρες και 20′ λεπτά, "έως μιας ολοκλήρου ημέρας", όπως διαβάζουμε στην Γραφή. Για το 24ωρο όμως της ημέρας υπολείπονται άλλα 40′ λεπτά της ώρας. Που λοιπόν "χάθηκαν" αυτά τα 40 πρώτα λεπτά; Εύλογο το ερώτημα, εφόσον με μαθηματική ακρίβεια προσπαθούν οι επιστήμονες και Αστρονόμοι να καταλήξουν σε ακριβή συμπεράσματα. Εφόσον και πάλι το κεντρικό σημείο των ερευνών είναι ο Λόγος του Θεού, ή Αγία Γραφή, (πως θα μπορούσε άλλωστε να ήταν κάτι άλλο), τότε και πάλι μέσα από την Βίβλο θα πρέπει να αναζητήσουμε τα "χαμένα" 40 πρώτα λεπτά της ώρας που υπολείπονται του 24ώρου μας, όπου και προστέθηκε στο ημερολόγιό μας.

Η έρευνα των Γραφών - για κάποιο παρόμοιο αστρονομικό γεγονός, οδηγεί τους επιστήμονες Αστρονόμους στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, Β’ Βασιλέων: 20:8-11, όπου και γίνεται αναφορά για την σκιά του ήλιου, όταν ο βασιλιάς Εζεκίας ζήτησε από τον Προφήτη Ησαΐα σημείον αληθείας ότι ο Θεός θα τον θεραπεύσει από την ασθένειά του που τον οδηγούσε στον θάνατο. 
Συγκεκριμένα διαβάζουμε:
"Και είπεν ο Εζεκίας προς τον Ησαΐαν, Τι είναι το σημείον ότι ο Κύριος θέλει με ιατρεύσει, και ότι θέλω αναβή εις τον οίκον του Κυρίου την τρίτην ημέραν; Και είπεν ο Ησαΐας, Τούτο θέλει είσθαι εις σε το σημείον παρά Κυρίου, ότι θέλει κάμει ο Κύριος το πράγμα το οποίον ελάλησε, να προχωρήση η σκιά δέκα βαθμούς, ή να στραφή δέκα βαθμούς; Και απεκρίθη ο Εζεκίας, Ελαφρόν πράγμα είναι να καταβή η σκιά δέκα βαθμούς, ουχί, αλλ’ ας στραφή οπίσω δέκα βαθμούς η σκιά. Και εβόησεν ο Ησαΐας ο προφήτης προς τον Κύριον, και έστρεψεν οπίσω την σκιάν δέκα βαθμούς, δια των βαθμών τους οποίους κατέβη δια των βαθμών του Άχαζ". 
Β' Βασιλέων: 20:8-11.

Αυτοί οι 10 βαθμοί της σκιάς του ήλιου, αποτελούν - σύμφωνα με τους Αστρονομικούς υπολογισμούς - και τα 40′ "χαμένα" λεπτά της ώρας που αναζητούσαν οι Αστρονόμοι επιστήμονες. Έτσι, μαζί με τα 40′ λεπτά (της σκιάς του ήλιου), και τις 23 ώρες και 20′ λεπτά της ώρας (που ο ήλιος επί Ιησού του Ναυή "Σιώπησε"), βρίσκουμε το ακριβές 24ωρο που προστέθηκε στο ημερολόγιό μας.

Η Επιστήμη αποδέχεται αυτό το συγκλονιστικό Βιβλικό γεγονός, και όσοι εμπιστευόμαστε την Επιστήμη μένουμε έκθαμβοι γι’ αυτό που συνέβη. Το φαινόμενο τούτο μπορεί να φαντάζει εκθαμβωτικό, όμως, μας διαφεύγει ίσως η "μικρή και πιθανόν ασήμαντη" λεπτομέρεια που είναι εκθαμβωτικότερη της πρώτης, ότι δηλαδή το γεγονός αυτό συνέβη με μια και μόνον προσευχή ενός ανθρώπου προς τον Θεό. Αυτό και αν δεν είναι εκθαμβωτικό, όταν πιστέψουμε ότι η δύναμη της προσευχής μπορεί και να "αναγκάσει" τον Θεό να εκτελέσει τα ζητήματά μας.

Εξ’ άλλου, ο Ίδιος ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός το είπε, ότι: "Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω και εκείνος θέλει κάμει, και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει". Ιωάννης:14:12, και γνωρίζουμε καλά ότι ανέμους και φουρτούνες σταματούσε ο Κύριος, τα στοιχεία της φύσης υπάκουαν σ’ Αυτόν, και με λίγη μόνον πίστη μπορούμε -όπως μας είπε ο Κύριος- και βουνά να μετακινήσουμε. Αυτό κάνει ή πίστη. Με τέτοια λοιπόν πίστη και ο Ιησούς του Ναυή διέταξε τον ήλιο να "σιωπήσει" λέγοντας: "Σιώπησον ήλιε επί τήν Γαβαών", και ο ήλιος και η Σελήνη υπάκουσαν στον λόγο του. Είναι αυτός που δήλωσε με παρρησία ότι: "εγώ όμως και ο οίκός μου θέλομεν λατρεύει τον Κύριον". Ιησούς Ναυή: 24:15.

Εμείς λοιπόν που εστιάζουμε; στο γεγονός του "Σιώπησον ήλιε", ή στην δύναμη της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ του Ιησού του Ναυή που "Σιώπησε τον ήλιο";

Θα μου πει κάποιος, μπορούμε άραγε και εμείς σήμερα να κάνουμε τέτοια θαυμάσια, ούτως ώστε και τα στοιχεία της φύσης να υποταχθούν σ εμάς; Εγώ φίλοι μου μίλησα για ΠΙΣΤΗ, από τον καθένα μας λοιπόν εξαρτάται κατά πόσον την χρησιμοποιούμε…!

Πηγή:  Sporeas  Γιώργου Οικονομίδη