Η Ουράνια Λάμψη της Καθαρότητας.

"Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά∙ επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό". Ματθαίον 5:8.

Ο έκτος μακαρισμός υψώνει την αλήθειά του με τόλμη και δυναμισμό που καταρρίπτει την κοσμική «σοφία» περί του τρόπου με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει στη ζωή του. Γενιές ολόκληρες σε κάθε μήκος και πλάτος της γης έχουν γαλουχηθεί με την αντίληψη ότι η ακεραιότητα και η καθαρότητα της καρδιάς δεν είναι ο πιο ασφαλής δρόμος, για να αντέξεις και να επιβληθείς στις δυσκολίες αυτής της ζωής. Σίγουρα, ακούγονται και διδάσκονται αλήθειες για το απαράβατο κύρος των Αρχών της Βασιλείας του Θεού, όμως, πλάι σε αυτές, ο εχθρός της ψυχής, αιώνες ολόκληρους, αγωνίζεται να οικοδομήσει τις δικές του πλάνες, που με μαθηματική ακρίβεια σπέρνουν μόνο τον όλεθρο στην ανθρώπινη ζωή. Ακούμε για την αξία της ακεραιότητας στη ζωή, ωστόσο πλάι στην ακηλίδωτη ομορφιά αυτής της αρχής, επιτρέπουμε να διαιωνίζονται από γενιά σε γενιά απόψεις του τύπου: ‘κανείς δεν πάει μπροστά με το σταυρό στο χέρι. Χρειάζεται και το ψέμα ή η παρανομία, αν με αυτά τα μέσα μπορείς να πετύχεις κάτι καλό για σένα ή έστω για αυτούς που αγαπάς’. Αναπόφευκτα, το τοπίο της ανθρώπινης σκέψης θολώνει, οι ηθικές αρχές νοθεύονται για να είναι πιο βολικές, αλλά, παρ’ όλες τις προσπάθειες η ανθρώπινη ψυχή δεν γαληνεύει, δεν ισορροπεί, δεν κατακτά την πολυπόθητη ελευθερία. Αντίθετα, υποδουλώνεται σε ένα τρόπο σκέψης στον οποίο τίποτα δεν είναι ξεκαθαρισμένο. Όλα συγχέονται και τα όρια ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στην αγνότητα και στη διαφθορά είναι τόσο ρευστά και τόσο εύκολο να διαβεί κανείς από το δίκαιο στο άδικο, όταν η καρδιά δεν συγκρατείται από το ακλόνητο θεμέλιο της πίστης στον Ζωντανό Θεό. Όπως στη δική μας εποχή, έτσι και στην εποχή του Χριστού, οι άνθρωποι ήταν αγκιστρωμένοι στο δικό τους τρόπο σκέψης για το πώς μπορούν να ασχολούνται ή μάλλον να μην ασχολούνται με τα θέματα της ψυχής τους. Μπορεί η εξέλιξη να θέτει διαφορετικές παραστάσεις και ερεθίσματα, όμως αυτό που δεν αλλάζει είναι πως η εγωιστική καρδιά λειτουργεί πάντα με αυταρέσκεια, αλαζονεία και σκληρότητα. Οι Εβραίοι ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με την έννοια της καθαρότητας, την οποία όμως περιόριζαν μόνο στην εξωτερική εκδήλωση, θεσπίζοντας έτσι πλήθος κανόνων και απαγορεύσεων, που σκοπό είχαν να τους προφυλάξουν με κάθε τρόπο από τον κίνδυνο του εξωτερικού μιάσματος. Η προσήλωσή τους στον εξωτερικό τύπο, καθιστούσε όλες τις απαιτήσεις τους ένα δυσβάστακτο φορτίο, αλλά τελικά, το αποτέλεσμα ήταν θλιβερά μισό. Αυτό που κυρίως έπρεπε να διατηρηθεί αμόλυντο ήταν η ψυχή, αλλά η θρησκευτική υπεροψία δεν άφηνε περιθώριο, για να διακριθεί και να κατανοηθεί αυτή η πολύτιμη αλήθεια. Επομένως, μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο αναπάντεχος και απροσδόκητος ακούστηκε ο Λόγος του Χριστού, που θεμελίωσε την αιώνια Αλήθεια ότι η καθαρότητα συνδέεται με την ψυχή πρωτίστως, και όχι αποκλειστικά με το σώμα. Η Αλήθεια που οικοδομεί αυτός ο μακαρισμός δυναμιτίζει τα θεμέλια της θρησκευτικής υπερηφάνειας και αυτοδικαίωσης. Ο Χριστός διδάσκει πως ο άνθρωπος δε λογίζεται καθαρός, επειδή ακολουθεί μία συγκεκριμένη δογματική ή τηρεί κατά γράμμα τους θρησκευτικούς κανόνες. Ο Θεός, που βλέπει στο βάθος της καρδιάς και δε θαμπώνεται από το φαινόμενο, ευαρεστείται μόνο όταν στην καρδιά του ανθρώπου ανιχνεύει σκέψεις και κίνητρα που ταυτίζονται με την Αγαθή Του Φύση. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως η έννοια της καθαρότητας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνο στην αποφυγή από τις σαρκικές απολαύσεις, καθώς πολλοί άνθρωποι μπορεί να απέχουν από αυτές, αλλά η καρδιά τους να είναι γεμάτη κακεντρέχεια, τραχύτητα και επίκριση για όλους αυτούς που θεωρούν αρκετά αμαρτωλούς συγκριτικά με τη δική τους «αγιότητα». Η καθαρότητα της καρδιάς δεν είναι μόνο η αθωότητα. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ, ουσιαστικό και μεγαλειώδες. Είναι το αποτέλεσμα μιας διαρκούς συμφωνίας με τον Θεό, που βιώνεται από μία καρδιά που με πάθος και πόθο επιζητά μία ακλόνητη και ζωντανή Σχέση με τον Ιησού Χριστό. Η καθαρότητα δεν είναι αφέλεια ούτε ανοησία, δεν είναι έλλειψη δυναμισμού και πνευματικού σθένους. Είναι η ρωμαλέα οδός της πραγματικής ολοκλήρωσης εν Χριστώ, γιατί μας ταυτίζει με τον Χαρακτήρα και τους Σκοπούς του Ιησού Χριστού. Ο πραγματικά καθαρός άνθρωπος λάμπει μέσα και έξω∙ τηρεί με τη Δύναμη του Αναστημένου Χριστού που ζει μέσα στην καρδιά του τον Νόμο του Χριστού, και καθημερινά ζητά από Εκείνον να εξαγνίζει τις σκέψεις, να θεραπεύει τα συναισθήματα και να αγιάζει τα κίνητρά του, ώστε, όχι μόνο να φαίνεται στους άλλους καθαρός, αλλά και να είναι καθαρός, χωρίς επικαλύψεις, υποκρισίες και απάτες. Αξίζει πραγματικά να συλλογιστούμε την αιτιολογία του έκτου μακαρισμού. Είναι αιτιολογία που συγκλονίζει και καθηλώνει. Οι καθαροί στην καρδιά είναι μακάριοι γιατί θα τιμηθούν με μία ανέκφραστη σε αξία τιμή: θα δουν τον Θεό! Τι σημαίνει βλέπω τον Θεό; Σίγουρα, είναι μια τιμή που δεν αφορά μόνο το ευλογημένο τότε της αποκατάστασης των πάντων και της αιώνιας εγκαθίδρυσης της Βασιλείας του Θεού. Είναι μία τιμή που αφορά και το τώρα της ζωής μας, όπως τόσο θαυμάσια το δηλώνει ο Λόγος του Θεού: «Αλλοίμονο, αν δεν πίστευα να δω τα αγαθά του Κυρίου μέσα σε γη των ζωντανών ανθρώπων!» Ψαλμός 27:13. Βλέπω τον Θεό σημαίνει πως Τον διακηρύττω, Tον αναγνωρίζω και Τον τιμώ σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μου. Σημαίνει πως έχω από Εκείνον τη Σοφία να διακρίνω το Θέλημά Του ανάμεσα σε τόσα άλλα θελήματα που μπορεί να φαίνονται καλά, αλλά δεν είναι το Δικό Του ευάρεστο, αγαθό και τέλειο Θέλημα. Σημαίνει πως δεν παύω να Τον εμπιστεύομαι, ακόμα και αν οι Τρόποι Του στη ζωή μου είναι εντελώς ακατανόητοι. Σημαίνει πως δεν παύω να Τον λατρεύω, ακόμα και αν τα σύννεφα των δοκιμασιών μου Τον κρύβουν και μου φαίνεται τόσο απόμακρος. Σημαίνει πως ακόμα και όταν όλα γύρω μου καταρρέουν, ακόμα και όταν όλα φωνάζουν πως είναι παράλογο να Τον περιμένω στις καταστάσεις της ζωής μου, επιλέγω να πιστεύω με όλη μου τη θέρμη ότι Εκείνος είναι ατελεύτητη Αγάπη και αιώνια Δύναμη, και έχει την ώρα Του και τους Δρόμους Του για όλα όσα με πονούν. Επιλέγω να μην πάρω τα μάτια μου από το Όραμά Του, ακριβώς γιατί είμαι πεπεισμένος/η για τον Χαρακτήρα της απέραντης Καλοσύνης Του. Οι άνθρωποι που επιλέγουν να βλέπουν τον Θεό με τα μάτια της πίστης τους ακόμα και στις πιο ζοφερές και σφοδρές δοκιμασίες τους, είναι τελικά, οι ευλογημένοι άνθρωποι που εμπειρίζονται τη Νίκη Του Χριστού σε όλες τις μάχες της ζωής τους. Κι’ αυτή η νίκη είναι, δίχως αμφιβολία, μία πρόγευση της Ουράνιας Χαράς, είναι ο παράδεισός τους επί γης, η ασύλληπτη ευεργεσία να ζουν το κάθε λεπτό της ζωής τους με την καρδιά τους να κτυπά στον κτύπο της Καρδιάς του Θεού. Οι καθαροί την καρδίαν διακρίνουν τον Παντοδύναμο Θεό μέσα από τα αξιοθαύμαστα έργα της Δημιουργίας, αγγίζονται από την αστείρευτη Χάρη Του, καθώς μελετούν τον Άγιο Λόγο Του και λαχταρούν να μεταδώσουν και στους συνανθρώπους τους το απέραντο Έλεος και τη βαθιά Αγάπη που πλημμύρισε και τη δική τους ζωή φως και ελπίδα παντοτινή. Ομολογούν με κάθε ειλικρίνεια πως με τα δικά τους καλά έργα δεν μπορούν να σταθούν μέσα στο Φως της Αγιότητας του Θεού. Γνωρίζουν καλά πως μόνο η ανεπίληπτη Ζωή του Ιησού Χριστού μπορεί να τους καλύψει με ένδυμα Δικαιοσύνης, και ότι μόνο Εκείνος μπορεί να εργαστεί μέσα τους το μέγιστο θαύμα της αλλαγής της κληρονομικότητάς τους. Πράγματι, μόνο Εκείνος μπορεί να αγιάσει την πηγή των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, και να καθαρίσει τα κίνητρα μας από τη ρίζα τους, ώστε να αντανακλούν το θαύμα της αναγέννησης και της παλιγγενεσίας της ψυχής μας. Αν δε φοβόμαστε να δούμε κατά πρόσωπο τις αλήθειες, τότε θα παραδεχτούμε πως μέσα στην ανθρώπινη ψυχή υπάρχουν τρομακτικές δυνατότητες, «τραύματα, μελανιές, και σάπια έλκη» Ησαΐας 1:6, που εργάζονται το έργο της απομάκρυνσής μας από τον Θεό. Δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την αγιότητα με τα δικά μας έργα, ούτε μπορούμε απλώς να ικανοποιήσουμε τον θρησκευτικό εγωισμό μας υπακούοντας σε νόμους και κανονισμούς. Αν αξιολογήσουμε κάτω από αυτό το πρίσμα τη Διδασκαλία του Χριστού, σύντομα θα απογοητευτούμε και θα καταρρακωθούμε από το βάρος της αναξιότητάς μας. Τα Λόγια του Χριστού μπορούν να ερμηνευθούν μόνο από τη φύση που Εκείνος βάζει μέσα μας και όταν γίνει αυτό, τότε η διάνοια, ο ψυχισμός, τα έργα μας εκπέμπουν αποκλειστικά και μόνο αυτό που φανερωνόταν στη Ζωή του Ιησού Χριστού, άσπιλη αγνότητα, δυναμική ακεραιότητα και ακηλίδωτη καθαρότητα. "Επειδή, τώρα βλέπουμε σαν μέσα από ένα θαμπό κάτοπτρο, με τρόπο αινιγματώδη, τότε όμως θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο". Α' Κορινθ. 13:12...