Πριν κάποιο καιρό, μία πολύ καλή φίλη μοιράστηκε μαζί μου τα συναισθήματα και τις σκέψεις της, όταν κατά την περιήγησή της στο Διαδίκτυο, ανακάλυψε ένα βίντεο, που αποτέλεσε την έμπνευση για το παρόν κείμενο: ένας άνθρωπος έσκαβε κάτω από τη γη, αναζητώντας διέξοδο στο φως. Ήταν πράγματι ένας δυναμικός και μεθοδικός εργάτης. Είχε καταφέρει να περάσει μέσα από φοβερές δυσκολίες, να υποστεί πολλά δεινά, να ξεπεράσει τρομακτικά εμπόδια. Το βίντεο έδειχνε με παραστατικότητα το κάθε βήμα του, καθώς συνέχιζε να σκάβει με υπομονή και επιμονή. Κάποια στιγμή όμως, αποκαμωμένος και κουρασμένος, σταμάτησε. Νόμιζες ότι ο ακούραστος εργάτης έπαιρνε μόνο μια ανάσα, πριν συνεχίσει και πάλι το επίμονο έργο του. Στο μεταξύ, ο θεατής μπορούσε να δει κάτι που ο εργάτης δεν ήξερε. Λίγα μέτρα πιο κάτω, ήταν η διέξοδος στο πολυπόθητο φως. Έτσι λοιπόν, ανέμενε με προσμονή την επόμενη έξυπνη κίνηση του εργάτη μας, για την απομάκρυνση των εμποδίων που συναντούσε μπροστά του. Άλλωστε, λίγο ακόμα και η ψυχή του θα γέμιζε χαρά. Ωστόσο, ο εργάτης μας δε γεύτηκε ποτέ τη χαρά που ήταν μόλις λίγο πιο πέρα. Γιατί; Μπορείς να φανταστείς τη δυσάρεστη έκπληξη του θεατή όταν ο εργάτης μας, αντί να συνεχίσει τον αγώνα προς τα εμπρός, πήρε την απόφαση να γυρίσει και πάλι πίσω, ξεχνώντας ότι από εκεί είχε μόλις περάσει. Εκεί που γύριζε δεν υπήρχε φως, παρά μόνο τα ενθύμια από εμπόδια που ξεπερνούσε για να φτάσει στο φως. Η απόφασή του, όχι μόνο τον αποπροσανατόλισε, αλλά και τον έμπλεξε περισσότερο, καθώς τον οδήγησε και πάλι στο αδιέξοδο. Γύρισε στο σκοτάδι, ενώ με λίγη ακόμα υπομονή, τόλμη και αγωνιστικότητα, θα έβλεπε τους κόπους του να ανταμείβονται. Τι κρίμα!
Σκέψου αν λίγο ή πολύ μοιάζεις με τον εργάτη της ιστορίας μας, στο δικό σου αγώνα για φως και ανάπαυση στη ζωή σου. Τι είναι αυτό που σε απασχολεί αυτή την περίοδο, ή εδώ και καιρό, ή ακόμα και κάποια χρόνια; Ποιο νομίζεις ότι είναι στη συγκεκριμένη δοκιμασία σου το τελευταίο χαρτί του εχθρού της ψυχής σου, στον αμείλικτο αγώνα του να σε αποθαρρύνει και να σε απελπίσει, ώστε να παραδώσεις τα όπλα της πίστης, και να σκεφτείς ότι καλός είναι ο Χριστός, αλλά δυστυχώς, όχι για μένα; Ποιο είναι το χαρτί εκείνο, που μπορεί να σε κάνει να οπισθοχωρήσεις, γυρνώντας σε αγώνες που είχες ήδη κατακτήσει, για να συναντήσεις όμως και πάλι ανυπέρβλητα εμπόδια που δεν τελειώνουν ποτέ; Ίσως, σκεφτείς ότι το τελευταίο χαρτί του είναι να σκέπτεσαι με τον τρόπο που υποδεικνύουν οι παρακάτω περιπτώσεις:
1ον) Ο Θεός είναι καλός, αλλά δεν έχει τόση δύναμη, ώστε να επέμβει σε αυτό το πρόβλημα και να το μεταμορφώσει για τη δόξα Του.
2ον) Ο Θεός είναι εξαιρετικά σκληρός και αδιάφορος, και ακόμα και αν έχει τη δύναμη, δεν πρόκειται ποτέ να με συμπονέσει για ότι περνώ, και να ενδιαφερθεί έμπρακτα για το πρόβλημά μου.
3ον) Ο Θεός είναι και πανάγαθος και παντοδύναμος, αλλά δεν πρόκειται να ενεργήσει στη ζωή μου, αν εγώ με τα έργα μου δεν Του αποδείξω ότι το αξίζω.
Αν προσέξεις τις παραπάνω απόψεις χωρίς βιασύνη, θα διαπιστώσεις ότι μπορεί να είναι διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά συναντώνται στο κοινό σημείο ότι και οι τρεις συνιστούν ψέματα για τον χαρακτήρα του Θεού που λατρεύεις. Είναι απόψεις που μπορούν να διαμορφώσουν μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, και είναι πολύ πιθανό ο τρόπος που σκέπτεσαι, να μοιάζει με μία από αυτές, με αποτέλεσμα καιρό ή και χρόνια να αποπροσανατολίζεσαι από την αληθινή ερμηνεία των καταστάσεων που σε περιβάλλουν. Ας δοξάζουμε με πίστη τον Θεό αν έχεις εξέλθει και έχω εξέλθει από τέτοιες παρανοήσεις, και αν ο Θεός έχει κτίσει μέσα μας μια πιο ουσιαστική κατανόηση του τρόπου που λειτουργούν οι δοκιμασίες στη ζωή μας. Ωστόσο, ακόμα και αν παλεύεις με αυτές τις πλάνες, αξίζει να γνωρίζεις πως αυτές δεν είναι το σημείο στο οποίο εστιάζει ο εχθρός σου, κυρίως αν βλέπει πως, με την προσευχή, τη μελέτη και την υγιή πνευματική συναναστροφή, αναζητάς με πάθος την αλήθεια στη ζωή σου. Θα προσπαθήσει λοιπόν, να σε παγιδεύσει με έναν άλλο ύπουλο τρόπο, θα αγωνιστεί με άλλες σκέψεις, όχι για να υψώσει βουνά. Αυτό το έκανε και πριν και εσύ με την πίστη και την υπομονή σου τα ξεπέρασες. Τώρα, θα ανοίξει λάκκο μέσα σου, και θα κάνει το πάν, για να σε κρατήσει εκεί μέσα καθηλωμένο/η και αφοπλισμένο/η. Όμως, μη φοβηθείς. Ακόμα και πριν μάθεις τον τρόπο να εντοπίζεις τον λάκκο του, που είναι το τελευταίο χαρτί του, αξίζει να γνωρίζεις ότι παλεύεις με έναν εχθρό, που είναι ήδη ηττημένος κατά κράτος από τον Κύριο που λατρεύεις. Ωστόσο, μην ξεχάσεις ποτέ ότι από τον τρόπο που θα αντιμετωπίσεις εσύ αυτό το λάκκο, από το πόσο θα εμπιστευτείς τον Κύριό σου, ακόμα και στο απόλυτο σκοτάδι, εξαρτάται η δική σου προσωπική νίκη και ανάπαυση εν Χριστώ.
Ο λάκκος του εχθρού στη ζωή σου, μπορεί να επισκέπτεται το μυαλό σου και να βασανίζει την καρδιά σου με τις εξής σκέψεις: Προσεύχομαι τόσο καιρό για αυτό το θέμα και δε συμβαίνει τίποτα. Συνεπώς, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Θεός δεν έχει σκοπό να επέμβει σε αυτό το πρόβλημα. Άρα, θα πρέπει να εγκαταλείψω τον αγώνα της προσευχής μου. Τέτοιες ή παρόμοιες σκέψεις χαρακτηρίζονται από την πίεση και τον πανικό της αρνητικής ανάλυσης, και το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτές τις σκέψεις δεν υπάρχει το φρόνημα του αγωνιστή Χριστιανού, αλλά το φρόνημα του παραιτημένου χριστιανού. Πράγματι, η παραίτηση και η ηττοπάθεια είναι λέξεις που μπορούν εύστοχα να χαρακτηρίσουν τον τρόπο που σκέπτεσαι, αν στις παραπάνω φράσεις αναγνωρίζεις κάτι από τον δικό σου τρόπο να σκέπτεσαι, και να ερμηνεύεις τα πράγματα. Πρόβλημα ωστόσο, δε συνιστά τόσο το ότι έχεις σκεφτεί μία, δύο ή πολλές φορές με αυτό τον τρόπο, ούτε είναι αμαρτία η ψυχική σου κόπωση και η διανοητική σου επιβάρυνση από τη δοκιμασία που υφίστασαι. Σοβαρό πρόβλημα υπάρχει όταν εσύ ο ίδιος/α επιτρέψεις αυτός ο τρόπος σκέψης να γίνει η μόνιμη στάση σου απέναντι στη ζωή. Κρίσιμη απειλή ορθώνεται για την ισορροπία της διάνοιας και των συναισθημάτων σου, όταν πάνω σε αυτό τον τρόπο σκέψης έχει οικοδομηθεί όλη η Χριστιανική σου αντίληψη, ο τρόπος να αντιμετωπίζεις τις προσωπικές σου καταστάσεις, ή και να δίνεις συμβουλές σε άλλους.
Αξίζει να γνωρίζεις, ότι αν με τη δύναμη του Θεού σου, επιλέξεις να παλέψεις απέναντι και σε αυτό το τέχνασμα του εχθρού σου, τότε θα επιφέρεις το πιο αποφασιστικό κτύπημα στην εξουσία του σκότους. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές, αλλά δύο και μόνο: Ή θα αποδεχτείς τον παραιτημένο τρόπο σκέψης ως τον μόνο αληθινό, επιτρέποντας στην ουσία στον εχθρό να επεκτείνει την κυριαρχία του, στο πώς αντιλαμβάνεσαι και αξιολογείς όσα σου συμβαίνουν, ή αποφασιστικά θα τον διώξεις, διακηρύσσοντας με την πίστη σου και την ομολογία σου πόσο ψεύτης και ανθρωποκτόνος είναι. Αν επιλέξεις να διατηρήσεις σταθερή την εμπιστοσύνη σου στον Θεό, θα διαπιστώσεις πως η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, θα αρχίζει να διαλύει κάθε πλάνη που έχει κτιστεί μέσα σου, και που τόσο καιρό στοιχειώνει με αγωνία και ταραχή την ψυχή σου. Και όσο περισσότερο εσύ ανανεώνεις τη θέλησή σου να σκέπτεσαι αυτά που προάγουν τη Δόξα του Θεού στη ζωή σου, και θεραπεύουν κάθε ανησυχία, ή πληγή μέσα σου, τόσο περισσότερο ο λάκκος του εχθρού στη ζωή σου θα ρηχαίνει, μέχρι που να γίνει η απέραντη κοιλάδα της εκπλήρωσης των υποσχέσεων του Θεού στη ζωή σου.
Δε διώχνεις τον εχθρό από την ψυχή σου, όταν με πείσμα σκέπτεσαι πως ο Θεός είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στην προσευχή σου κατά την προσδοκία σου, αλλά όταν με υπομονή και επιμονή προκρίνεις την Αγαθότητα και Τελειότητα του Δικού Του Θελήματος σε κάθε περίπτωση∙ όταν πιστεύεις ακράδαντα πως η καθυστέρησή Του να απαντήσει στο αίτημά σου, δε συνεπάγεται την αδιαφορία Του για όσα περνάς. Ίσως, ο Θεός εργάζεται τη διευθέτηση και άλλων καταστάσεων, πριν επέμβει στο πρόβλημά σου, καταστάσεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται και με το δικό σου θέμα, και ούτε καν μπορείς να τις σκεφτείς. Ίσως, ο Θεός, σου ζητά να ησυχάσεις και να Τον εμπιστευτείς αδιαπραγμάτευτα, καθώς έχει στο μυαλό Του να εκπληρώσει αυτό ακριβώς που Του ζητάς, ή κάτι απείρως καλύτερο, παρόμοιο, ή εντελώς διαφορετικό. Ίσως, χρειάζεται να μαθητεύσεις στην υπομονή, και να βαθύνεις την πίστη Σου στον Αγαθό Χαρακτήρα του Θεού. Ίσως, χρειάζεται να αλλάξεις τον τρόπο που προσεύχεσαι, να ζητήσεις από τον Κύριο την οδηγία, ώστε να Σου αποκαλύψει τι είναι αυτό που φταίει στη δική σου περίπτωση. Το σίγουρο όμως, είναι πως όποια και αν είναι τα αίτια της δικής σου κατάστασης, δεν αξίζει για κανένα λόγο και σε καμία περίπτωση να σταματήσεις να προσεύχεσαι. Αν παραιτηθείς από την προσευχή σου σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, ποτέ δε θα μάθεις σε τι ο Θεός αποσκοπούσε, όταν επέτρεψε αυτή τη δοκιμασία στη ζωή σου. Αντίθετα, θα βουλιάξεις στο λάκκο του εχθρού σου, ξεχνώντας τη λυτρωτική αλήθεια πως ο Θεός πάντα απαντά στις προσευχές, ίσως απρόσμενα, ίσως απροσδόκητα, ίσως εντελώς αντίθετα, αλλά πάντα τέλεια!
Όταν με ηρεμία και αγαλλίαση μείνεις πιστός/η στην Αλήθεια, ότι ο Θεός είναι αστείρευτο Έλεος και παντοδύναμη Αγάπη, τότε σταδιακά αλλά σταθερά, θα γνωρίζεις εκπληκτικές αποκαλύψεις του Θεού για τη δοκιμασία που σε περιβάλλει. Θα διαπιστώνεις μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο με βαθιά χαρά πως οι Αλήθειες του Θεού δεν είναι μόνο ο δρόμος της ελευθερίας από όλες τις σκέψεις και τις αναλύσεις που σε σκλαβώνουν, αλλά είναι και ένας πολύτιμος τρόπος – ίσως τελικά ο πιο προσωπικός και ο πιο ουσιαστικός – για τη διεύρυνση της πνευματικής σου εμπειρίας, και την αύξηση της πίστης, και της εμπιστοσύνης σου στον Θεό. Έτσι, αντί να μεμψιμοιρείς και να ανακυκλώνεις καθημερινά πίκρες, παράπονα και θυμούς για το ότι είσαι παραιτημένος από ανθρώπους και από τον Θεό, διακήρυξε με την πίστη σου ότι ακόμα και αν αυτό συμβεί από τους ανθρώπους, δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί από τον Θεό. Είναι ψέμα, απάτη και παγίδα του εχθρού – από τις πιο ύπουλες και με τα πιο οδυνηρά αποτελέσματα – να σε έχει εγκλωβισμένο στο λάκκο του, μέσα στον οποίο η μόνη πραγματικότητα είναι η δική του πραγματικότητα, δηλαδή η πραγματικότητα ότι πρέπει να συμβιβαστείς με ένα είδος χριστιανικής ζωής, στο οποίο ο Θεός απαντά στις προσευχές επιλεκτικά και κατά την κρίση Του, και βέβαια, απαντά μόνο στους «πνευματικούς γίγαντες», ενώ οι «πνευματικοί νάνοι» «κερδίζουν», ασφαλώς, μόλις και μετά βίας τον παράδεισο, αλλά κατά τα άλλα στη γήινη ζωή τους υποφέρουν από την απόρριψη και την αδιαφορία, ακόμα και του ίδιου του Ουράνιου Πατέρα τους….!
Μην επιτρέψεις στον εχθρό να συνεχίσει ούτε για ένα δευτερόλεπτο να σε βουλιάζει στο λάκκο της πλάνης του, γιατί μπορεί να έχεις υπερβεί όλα τα άλλα βουνά και τα οχυρώματα, αλλά αν παραιτηθείς από τον αγώνα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, μπορεί αυτό το τελευταίο χαρτί του, ο λάκκος του, να γίνει ο ενταφιασμός της πνευματικής σου ζωής. Μην αφήνεσαι σε έναν αργό θάνατο, ενώ τόσο βαθιά λαχταράς την Ανάσταση. Το ότι ο Θεός ακόμα σωπαίνει, δεν είναι ώρα για παραίτηση, αλλά για ενδυνάμωση της πίστης και για εντατικοποίηση των προσευχών σου, μέχρι να σου αποκαλυφθεί πλήρως το θέλημα του Θεού στη δική σου περίπτωση. Διδάξου από την τόσο πολύτιμη εμπειρία του Ιώβ, ο οποίος μέσα στο απόλυτο σκοτάδι του, έσκισε με την κραυγή της πίστης του τα σύννεφα του σκότους, και έκανε όλο το σύμπαν να αναριγήσει συγκλονισμένο, όταν διακήρυξε με πίστη τη μεγαλειώδη φράση: «Και αν με θανατώνει, εγώ θα ελπίζω σ’ αυτόν». Ιώβ 13:15. Τέτοιες κραυγές που προφέρονται με αταλάντευτη πίστη, και χαράσσουν μια αμετακίνητη οδό ζωής, επιφέρουν το οριστικό χτύπημα στον εχθρό σου, και του αφαιρούν κάθε δικαίωμα να ανοίγει λάκκους, ή λακκάκια στην ψυχή σου.
Ζήτησε με αποφασιστικότητα και πίστη την απελευθέρωση από τον Ιησού Χριστό, και να είσαι σίγουρος/η ότι Εκείνος θα σπεύσει. Τελικά, υπάρχουν αυτή την περίοδο πολύ πιο σημαντικά πράγματα να διευθετηθούν στη ζωή σου, από το να απαντηθεί η προσευχή σου την ώρα και με τον τρόπο που θέλεις. Και αυτά είναι οτιδήποτε αφορά τη σχέση σου με τον Ιησού Χριστό. Ο Σωτήρας μας δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει εκκρεμότητες, και ουλές σε οτιδήποτε αφορά το περπάτημά σου μαζί Του σε αυτή τη ζωή. Θα σε μεταμορφώσει σε άξιο υιό και άξια θυγατέρα Του, και θα σε περάσει μέσα από το καμίνι της παιδείας Του, που μπορεί να σε πονέσει, αλλά σκέψου, όταν εξέλθεις από εκεί, τι ανάστημα και τι αρχοντιά θα έχεις. Ο παράδεισος και η κόλαση, δεν είναι μια υποτιθέμενη μελλοντική πραγματικότητα. Και τα δύο ξεκινούν από εδώ, με τον τρόπο σκέψης και πράξης που επιλέγεις να υιοθετήσεις, και είτε συνεχίζονται για την αιώνια ευτυχία σου, είτε για την αιώνια απώλειά σου. Η επιλογή είναι πάντα δική σου. Μπορείς εσύ να επιλέξεις αν θα αφήνεις τις πλάνες του εχθρού να σε παγιδεύσουν στο τελευταίο του τέχνασμα, ή αν με πίστη θα περπατάς στα βουνά των δυσκολιών, προσδοκώντας την Ανάπαυση του Κυρίου στην κοιλάδα της δικής Του ευλογίας. Ας μείνεις και ας μείνω με αδιαπραγμάτευτο πάθος πίστης στην Παντοδυναμία του Αληθινού Θεού, του Πάνσοφου Θεού, που ξέρει τον τρόπο να αγιάζει τους χαρακτήρες μας, και να μας απελευθερώνει από τα βουνά των δυσκολιών και από το λάκκο της ταλαιπωρίας. Ας έχει Δόξα το λατρεμένο Του Όνομα στους αιώνες. Αμήν.
«Αν, λοιπόν, ο Υιός σας ελευθερώσει, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι». Ιωάν. 8:36...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.