Ο Σωτήρας μας έδενε τα πολύτιμα μαθήματά Του με τα πράγματα της φύσης. Τα δένδρα, τα πουλιά, τα αγριολούλουδα, οι λόφοι, οι λίμνες, ο όμορφος ουρανός καθώς και τα δρώμενα στην καθημερινή ζωή, όλα συνδέονταν με τα λόγια της αλήθειας, για να μπορούν τα μαθήματά Του να επανέρχονται στη μνήμη ακόμη και μέσα στις πολυάσχολες φροντίδες της κοπιαστικής ζωής του ανθρώπου.
Ο Θεός επιθυμεί τα παιδιά Του να εκτιμούν τα έργα Του, και να χαίρονται την απλή γαλήνια ομορφιά, που κοσμεί την επίγεια κατοικία τους. Αυτός αγαπάει την ομορφιά, και πάνω από κάθε εξωτερικό θέλγητρο εκτιμάει την ομορφιά του χαρακτήρα. Επιθυμεί να καλλιεργούμε την αγνότητα και την απλότητα, τις σεμνές αυτές χάρες των λουλουδιών.
Αν προσέχαμε μόνο τα δημιουργικά έργα του Θεού, θα μας δίδασκαν πολύτιμα μαθήματα υπακοής και εμπιστοσύνης. Από τα άστρα που πιστά ακολουθούν μέσα στους αιώνες, την ορισμένη αν και αχάρακτη τροχιά τους στο διάστημα, μέχρι το ελάχιστο μόριο, τα στοιχεία της φύσης υπακούουν στο θέλημα του Δημιουργού. Ο Θεός φροντίζει και συντηρεί τα δημιουργήματά Του. Εκείνος που κρατάει τους αμέτρητους κόσμους στο κενό, μεριμνά και για το μικρό μελαχρινό σπουργίτη που ανέμελα κελαηδάει το ταπεινό τραγούδι του.
Όταν οι άνθρωποι ξεκινούν για την καθημερινή δουλειά τους, όπως και όταν προσεύχονται, όταν κοιμούνται το βράδυ ή όταν σηκώνονται το πρωί, όταν ο πλούσιος γιορτάζει στο παλάτι του ή ο φτωχός μαζεύει τα παιδιά του γύρω από το λιτό τραπέζι, ο ουράνιος Πατέρας στοργικά φυλάγει τον καθένα. Κανένα δάκρυ δε χύνεται απαρατήρητο, κανένα χαμόγελο δεν ξεφεύγει την προσοχή Του. Αν ακράδαντα πιστεύουμε αυτό, τότε όλες οι περιττές ανησυχίες μας θα διαλύονταν. Η ζωή μας δε θα ήταν γεμάτη απογοητεύσεις, επειδή κάθε τι μεγάλο ή μικρό θα το αφήναμε στα χέρια του Θεού, που δεν Τον φέρουν σε αμηχανία οι πολλές φροντίδες, και ούτε Τον βαραίνουν. Θα απολαμβάναμε τότε τέτοια ψυχική γαλήνη, την οποία πολλοί στερούνται.
Καθώς οι αισθήσεις σου τέρπονται από τις θελκτικές ομορφιές της γης, στρέψε την προσοχή στο μελλοντικό κόσμο, που δε θα γνωρίσει ποτέ τη φθορά της αμαρτίας και του θανάτου, όπου η όψη της φύσης δε θα αμαυρώνεται από τη σκιά της κατάρας. Προσπάθησε να φέρεις στη φαντασία σου την κατοικία των λυτρωμένων, και να σκεφθείς ότι η δόξα της θα υπερβαίνει τους οραματισμούς της πιο γόνιμης φαντασίας. Τα ποικίλα δώρα του Θεού αντανακλούν μια αμυδρή ανταύγεια της δόξας Του. Όπως είναι γραμμένο: "Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε, και ωτίον δεν ήκουσε, και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας Αυτόν", Α' Κορινθίους 2:9.
Ο ποιητής και ο φυσιοδίφης έχουν πολλά να πουν για τη φύση. Αλλά εκείνος που απολαμβάνει και εκτιμάει στον υπέρτατο βαθμό τις φυσικές καλλονές είναι ο Χριστιανός. Επειδή εκείνος τις αναγνωρίζει σαν έργα του Πατέρα του, και διακρίνει την αγάπη Του στα λουλούδια, στους θάμνους και στα δένδρα. Δεν μπορεί ποτέ να εκτιμηθεί στην πραγματική αξία της η σπουδαιότητα του λόφου, της κοιλάδας, του ποταμού και της θάλασσας, αν αυτά δεν τα αναγνωρίζει κανείς σαν έκφραση της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο.
Ο Θεός, μάς μιλάει επίσης με τα έργα της πρόνοιάς Του, καθώς και με την επιρροή του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά. Στα περιστατικά και στο περιβάλλον μας, στις καθημερινές αλλαγές γύρω μας, μπορούμε να ανακαλύψουμε πολύτιμα μαθήματα, φθάνει οι καρδιές μας να είναι πρόθυμες να τα διακρίνουν. Περιγράφοντας τα έργα της Πρόνοιας του Θεού, ο ψαλμωδός λέει: "Από του ελέους του Κυρίου είναι πλήρης η γη". " Όστις είναι σοφός ας παρατηρή ταύτα, και θέλουσιν εννοήσει τα ελέη του Κυρίου". Ψαλμοί 33:5, και 107:43.
Ο Θεός, μάς μιλάει μέσα από το λόγο Του. Εδώ μας παρουσιάζεται ευκρινέστερα η αποκάλυψη του χαρακτήρα Του, της συμπεριφοράς Του με τους ανθρώπους, καθώς και το μεγάλο απολυτρωτικό έργο Του. Εδώ για πρώτη φορά σκιαγραφείται η ιστορία των πατριαρχών, των προφητών και άλλων αγίων ανθρώπων της παλαιάς εποχής. Και αυτοί ήταν άνθρωποι, "ομοιοπαθείς με ημάς", Ιάκωβος 5:17.
Βλέπουμε πώς αγωνίσθηκαν μέσα από απογοητεύσεις όπως εμείς, και έπεσαν στους πειρασμούς όπως εμείς. Αλλά εμψυχώθηκαν με τη χάρη του Θεού και βγήκαν νικητές. Βλέποντάς τους, παίρνουμε και μεις θάρρος να αγωνισθούμε για τη δικαιοσύνη. Διαβάζοντας τις πολύτιμες πείρες που πέρασαν, το φως, την αγάπη και τις ευλογίες που απόλαυσαν, τα κατορθώματά τους με τη χάρη που τους δόθηκε, το πνεύμα που τους ενέπνευσε, ανάβει και στις δικές μας καρδιές μια φλόγα ευγενικής άμιλλας, καθώς και τον πόθο να ομοιάσουμε με αυτούς στο χαρακτήρα βαδίζοντας όπως αυτοί με το Θεό.
Ο Ιησούς είπε για την Παλαιά Διαθήκη - και πόσο περισσότερο ισχύει για την Καινή Διαθήκη: "Εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί Εμού". - του Σωτήρα που στο πρόσωπό Του συγκεντρώνονται οι ελπίδες μας για την αιώνια ζωή. Μάλιστα, όλη η Γραφή μιλάει για το Χριστό. Από την αρχική εξιστόρηση της δημιουργίας - επειδή, "χωρίς Αυτού δεν έγεινεν ουδέ έν το οποίον έγεινε", - μέχρι την τελευταία υπόσχεση, "ιδού έρχομαι ταχέως", διαβάζουμε για τα έργα Του και ακούμε τη φωνή Του. Αν θέλεις να γνωρισθείς με το Σωτήρα, μελέτησε τη Γραφή. Γέμισε την καρδιά σου με τα λόγια του Θεού. Είναι το ζωντανό νερό που σβήνει τη δίψα σου. Είναι το ζωντανό ψωμί από τον ουρανό. Ο Ιησούς δήλωσε: "Εάν δεν φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πίητε το αίμα Αυτού, δεν έχετε ζωήν εν εαυτοίς". Και εξηγεί: "Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι". Τα σώματά μας οικοδομούνται με ότι τρώμε και πίνουμε. Και ότι ισχύει στο φυσικό κόσμο, ισχύει και στον πνευματικό. Η πνευματική μας υπόσταση δυναμώνει με ότι τροφοδοτείται η σκέψη μας. Ιωάννην 5:39, 1:3, Αποκάλυψη 22:12, Ιωάννην 6:53, 63.
Στο θέμα της λύτρωσης, "επιθυμούσιν οι άγγελοι να παρακύψωσι", Α' Πέτρου 1:12. Αυτό θα αποτελεί τη σπουδή και τον αίνο των λυτρωμένων μέσα στην αιωνιότητα. Δεν αξίζει λοιπόν να αφιερώσεις μια προσεκτική και βαθυστόχαστη μελέτη από τώρα; Η άπειρη ευσπλαχνία και αγάπη του Ιησού, η θυσία που έγινε για χάρη μας, απαιτούν την πιο σοβαρή περίσκεψη. Πρέπει να ενδιατρίβουμε επάνω στο χαρακτήρα του αγαπημένου Λυτρωτή και Μεσίτη μας. Πρέπει να προσηλώσουμε τη σκέψη μας στο θέμα της αποστολής Εκείνου, που ήρθε να σώσει το λαό Του από την αμαρτία. Και ενώ ενατενίζουμε στα ουράνια αυτά θέματα, η πίστη και η αγάπη μας θα αυξάνονται, και οι προσευχές μας θα γίνονται πιο ευπρόσδεκτες από το Θεό, επειδή θα προσφέρονται με όλο και περισσότερη πίστη και αγάπη. Θα προσφέρονται με κατανόηση και θέρμη. Θα δημιουργηθεί μια ακλόνητη εμπιστοσύνη στον Ιησού, και μια καθημερινή ζωντανή πείρα στη δύναμή Του, να σώζει εντελώς εκείνους που προσέρχονται στο Θεό διαμέσου Αυτού.
Ενώ στοχαστικά μελετάμε την τελειότητα του Σωτήρα, θα μας καταλάβει η επιθυμία μιας ριζικής μεταμόρφωσης, με πρότυπο την εικόνα της αγνότητάς Του. Θα γεννηθεί μέσα μας η ψυχική πείνα και δίψα να αφομοιωθούμε με Εκείνον που λατρεύουμε. Όσο περισσότερο οι στοχασμοί μας ενδιατρίβουν στο Χριστό, τόσο περισσότερο θα μιλάμε γι’Αυτόν στους άλλους, θα Τον αντιπροσωπεύουμε στον κόσμο.
Η Βίβλος δε γράφηκε μόνο για τους λόγιους. Προορίζεται για όλους. Οι μεγάλες αλήθειες, οι αναγκαίες για τη σωτηρία, είναι τόσο φωτεινές, σαν το καταμεσήμερο. Και κανείς δεν μπορεί να παρερμηνεύσει ή να χάσει τον προσανατολισμό του, παρά μόνο εκείνοι που ακολουθούν τη δική τους κρίση, αντί να εφαρμόσουν το σαφές θέλημα του Θεού.
Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τις ανθρώπινες απόψεις σχετικά με τη διδαχή της Γραφής, αλλά να μελετούμε τα λόγια του Θεού για τον εαυτό μας. Αν αφήσουμε τους άλλους να σκέπτονται για μας, θα καταλήξουμε με ακρωτηριασμένη τη δραστηριότητά μας, και με περιορισμένες τις ικανότητές μας. Οι εξευγενισμένες διανοητικές δυνάμεις, μπορεί να ελαττωθούν από έλλειψη εξάσκησης σε αξιόλογα θέματα, σε σημείο που να χάσουν την ικανότητά τους να αντιλαμβάνονται το βαθύ νόημα του λόγου του Θεού. Η διάνοια αναπτύσσεται, όταν επιδίδεται στην εξιχνίαση των σχέσεων ανάμεσα στα διάφορα ζητήματα της Γραφής, συγκρίνοντας εδάφιο με εδάφιο, πνευματικά θέματα με άλλα πνευματικά θέματα.
Δεν υπάρχει κανένα πιο αποτελεσματικό μέσον για τη διανοητική ανάπτυξη από τη μελέτη της Γραφής. Κανένα άλλο βιβλίο δεν είναι τόσο ικανό να εξυψώσει τις σκέψεις, και να ζωοποιήσει τις ψυχικές δυνάμεις, όσο οι μεγάλες αλήθειες της Γραφής με τον εξευγενιστικό χαρακτήρα τους. Αν οι άνθρωποι μελετούσαν όπως έπρεπε το λόγο του Θεού, θα αποκτούσαν τέτοια ευρύτητα πνεύματος, ευγένεια στο χαρακτήρα και σταθερότητα προθέσεων, που σπάνια συναντάμε στις ημέρες μας.
Η βιαστική μελέτη της Γραφής ελάχιστα ωφελεί. Μπορεί κανείς να διαβάσει ολόκληρη τη Γραφή χωρίς να δει την ομορφιά της, χωρίς να καταλάβει τη βαθιά και κρυμμένη σημασία της. Ένα τμήμα αν μελετηθεί έτσι που η σημασία του να διασαφηνισθεί, και η σχέση του με το σχέδιο της σωτηρίας να είναι προφανής, έχει μεγαλύτερη αξία από την επιπόλαιη ανάγνωση πολλών κεφαλαίων, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο σκοπό κατά νου, και χωρίς θετική συναποκομιδή κέρδους. Έχε τη Γραφή μαζί σου. Διάβαζέ την σε κάθε ευκαιρία. Αποστήθιζε τα εδάφιά της. Ακόμη και όταν περπατάς στο δρόμο, μπορείς να στοχάζεσαι μια περικοπή, να εμβαθύνεις στο νόημά της, και να το χαράξεις βαθιά στη μνήμη σου.
Η σοφία δεν αποκτάται χωρίς στοχαστική μελέτη, συνοδευόμενη από προσευχή. Είναι αλήθεια ότι μερικά κείμενα της Γραφής είναι τόσο απλά, που κατανοούνται πολύ εύκολα. Υπάρχουν όμως άλλα που η έννοιά τους δεν είναι επιφανειακή ώστε να γίνει κατανοητή με την πρώτη ματιά. Τα εδάφια της Γραφής πρέπει να συγκρίνονται μεταξύ τους. Χρειάζεται φροντισμένη έρευνα με προσευχή και προσοχή. Μια τέτοια μελέτη θα αμειφθεί με πλούσια αποτελέσματα. Όπως ο μεταλλωρύχος ανακαλύπτει κάτω από την επιφάνεια της γης κρυμμένες φλέβες από πολύτιμο μέταλλο, έτσι και εκείνος που με επιμονή ερευνάει το λόγο του Θεού σαν κρυμμένο θησαυρό, θα βρει αλήθειες ανεκτίμητες που διαφεύγουν την προσοχή του επιπόλαιου ερευνητή. Τα θεόπνευστα λόγια όταν αφομοιώνονται στην καρδιά, μεταβάλλονται σε υδάτινα ρεύματα που αναβλύζουν από την πηγή της ζωής.
Ποτέ δεν πρέπει να μελετάται η Γραφή χωρίς προσευχή. Πριν ανοίξουμε τις σελίδες της, να ζητήσουμε τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος, και θα μας δοθεί. Όταν ο Ναθαναήλ ήρθε στο Χριστό, ο Σωτήρας είπε: "Ιδού αληθώς Ισραηλίτης εις τον οποίον δόλος δεν υπάρχει". Και ο Ναθαναήλ ρώτησε: "Πόθεν με γινώσκεις;" Ο Ιησούς απάντησε: "Πριν ο Φίλιππος σε φωνάξη, όντα υποκάτω της συκής είδον σε". Ιωάννην 1:47-49. Ο Ιησούς θα δει και μας εκεί που προσευχόμαστε, και Του ζητάμε να μας φωτίσει για να γνωρίσουμε την αλήθεια. Άγγελοι σταλμένοι από τον κόσμο του φωτός, θα στέκουν στο πλευρό εκείνων που με ταπεινοφροσύνη ζητούν θεία καθοδήγηση.
Το Άγιο Πνεύμα εξυψώνει και δοξάζει το Σωτήρα. Το έργο Του είναι να μας παρουσιάζει το Χριστό, την άσπιλη δικαιοσύνη Του και τη σωτηρία που προσφέρει. Ο Ιησούς λέει: "Εκ του Εμού θέλει λάβει και αναγγείλει εις εσάς", Ιωάννην 16:14.
Το Πνεύμα της αλήθειας είναι ο καλύτερος δάσκαλος της θεϊκής αλήθειας. Πόσο ο Θεός εκτιμάει τους ανθρώπους, αφού έδωσε τον Υιό Του να πεθάνει γι’αυτούς, και διόρισε το Πνεύμα Του δάσκαλο και οδηγό!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.