Ιωσήφ - Μια ιστορία υπακοής και πίστεως.

Μέσα στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής αυτής ο Θεός μας κρατά, δεν μας αφήνει να χαθούμε. Μέσα στο Λόγο Του λέει ότι δε θα μας αφήσει να πειραστούμε πάνω από τη δύναμη μας, αλλά μαζί με το πειρασμό θα κάνει και την έκβαση. 
Ο Ιωσήφ ήταν γιος του Ιακώβ και της Ραχήλ. O Ιακώβ είχε και άλλα παιδιά με τη Λεία, την Βαλλά και την Ζελφά πράγμα που επιτρεπόταν στην Παλαιά Διαθήκη. Έτσι ο Ιωσήφ μεγάλωσε σε μια ανομοιογενή οικογένεια με αδέλφια από διαφορετικές μητέρες. Ο Ιακώβ ήταν ηλικιωμένος και είχε αποκτήσει παιδιά, αλλά δεν είχε παιδί με τη Ραχήλ της οποίας μεγάλος πόθος ήταν η απόκτηση ενός παιδιού.
Όταν ο Θεός απαντά στις προσευχές της Ραχήλ,
έρχεται η μεγαλύτερη ευλογία στη ζωή της, η έλευση του Ιωσήφ. Ένας γιος ο οποίος γίνεται όμως και ο αγαπημένος γιος του Ιακώβ. Γένεσις, κεφάλαιο λζ΄, εδάφιο 3."Ο δε Ισραήλ ηγάπα τον Ιωσήφ υπέρ πάντας τους υιούς αυτού και έκαμεν εις αυτόν χιτώνα ποικιλόχροον."
Συνέπεια αυτής της συμπεριφοράς του Ιακώβ, και της ανομοιογένειας της οικογένειάς του, ήταν να δημιουργηθεί φθόνος στα αδέλφια του Ιωσήφ για τον ίδιο.
Ο Θεός όμως, είχε ένα λαμπρό σχέδιο για τον Ιωσήφ, όπως εξάλλου έχει ένα σχέδιο για το καθένα από εμάς που εμπιστευτήκαμε τη ζωή στα άγια χέρια Του. Το σχέδιο Του διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, και έτσι ποτέ δεν είμαστε αφημένοι στη “τύχη” μας.
Ο Θεός φανερώνει με ενύπνια τα λαμπρά σχέδιά Του στον Ιωσήφ για το μέλλον του. Ο Ιωσήφ τα διηγείται στην οικογένειά του .Τότε είναι που αρχίζει ο φθόνος των αδελφών του να εντείνεται και όχι απλώς να ενοχλούνται αλλά να καταστρώνουν σχέδια εξόντωσης του. Στην αρχή ήταν η ιδιαίτερη αγάπη του πατέρα τους Ιακώβ προς τον Ιωσήφ, έπειτα ο πολύχρωμος χιτώνας που του δώρισε, δείγμα μεγάλης αγάπης και δικαιωμάτων πρωτότοκου γιου, ήρθαν τώρα και τα ενύπνια που φανέρωναν ότι κάποια στιγμή θα προσκυνούσαν όλοι τους τον Ιωσήφ. Δε μπορούσαν να ανεχτούν άλλο αυτή τη κατάσταση, και συνέλαβαν το σχέδιο που θα έβγαζε από τη μέση τον Ιωσήφ για πάντα. Δεν γνώριζαν όμως το σχέδιο του Θεού για τον Ιωσήφ. Κανένα κακόβουλο ανθρώπινο σχέδιο δεν μπορεί να υπερισχύσει μπροστά στο σχέδιο του Θεού, όταν έχει αποφασίσει να ευλογήσει έναν άνθρωπο. Ακόμη και όταν όλα δείχνουν αντίθετα όπως στη περίπτωση του Ιωσήφ.
Το "παράλογο" είναι ότι πως το σχέδιο του Θεού στη ζωή του Ιωσήφ ξεκινά να εκπληρώνεται μέσα στο λάκκο που τον έριξαν οι αδελφοί του. Μετά από τόσες υποσχέσεις - επαγγελίες και να βρίσκεται εντελώς ξαφνικά ο Ιωσήφ προδομένος από τα ίδια του τα αδέλφια σ΄ένα λάκκο, που όμως ο Θεός φρόντισε να είναι κενός. Γέν. κεφ.λζ΄ εδ.24. Δεν υπήρχε νερό σε εκείνο το πηγάδι ώστε να πνιγεί ο Ιωσήφ και να τελειώσουν όλα.

Μέσα στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής αυτής ο Θεός μας κρατά, δεν μας αφήνει να χαθούμε. Μέσα στο Λόγο Του λέει ότι δε θα μας αφήσει να πειραστούμε πάνω από τη δύναμη μας, αλλά μαζί με το πειρασμό θα κάνει και την έκβαση. Όλα αυτά όμως θα συμβούν στο δικό Του χρόνο και με το δικό Του τρόπο.
Το μεγαλειώδες σχέδιο για τη ζωή του Ιωσήφ ξεκινά με έναν πολύ επώδυνο τρόπο. Από την οικογενειακή θαλπωρή και την ιδιαίτερη αγάπη, ξένος και δούλος οδεύει προς μια άγνωστη χώρα, χωρίς δικαιώματα, χωρίς υπεράσπιση αλλά με το Κύριο μαζί του. Στο κεφ.39 της Γένεσης, στο εδάφιο 2 λέει: "Και ήτο Κύριος μετά του Ιωσήφ…" Ο Κύριος δεν τον είχε ξεχάσει, δεν είχε ξεφύγει κάτι από το σχέδιο Του, δεν είχε κάνει κάποιο λάθος. Διαμόρφωνε το χαρακτήρα του Ιωσήφ, τον έκανε χρυσάφι καθαρό, έτοιμο να αναλάβει την ειδική αποστολή για την οποία προοριζόταν. Την στιγμή που ήταν στο λάκκο και αργότερα ως δούλος μέσα στη θλίψη του ίσως το τελευταίο που θα μπορούσε να σκεφθεί ο Ιωσήφ ήταν το σχέδιο του Θεού.
Την ώρα της δοκιμασίας, δε μπορούμε να σκεφτούμε παραπέρα, αλλά τις περισσότερες φορές μας καταβάλλει ο πόνος και η θλίψη. Η παρηγοριά μας βρίσκεται στο γεγονός ότι όλα είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο του Ουράνιου Πατέρα μας, και ότι Αυτός θα κάνει το καλύτερο για εμάς.
Ο Ιωσήφ παρ όλη τη θλίψη του δε χάνει τελικά την εμπιστοσύνη του στο Θεό. Βρέθηκε σε ξένη χώρα αλλά ο Θεός τον ευόδωσε τελικά. Ο επικεφαλής της Βασιλικής φρουράς τον κάνει δεξί του χέρι. Και ενώ ο Ιωσήφ θα πίστευε πως σιγά-σιγά τελείωναν οι δυσκολίες του, έρχεται ένα δεύτερο χτύπημα με τη γυναίκα του Πετεφρή να τον προκαλεί με χυδαίο τρόπο, και όταν ο ίδιος δεν ενδίδει τελικά στις προκλήσεις της βρίσκεται στη φυλακή χωρίς καμία υπεράσπιση. Όμως, δεν αμάρτησε ευρισκόμενος σε ξένη χώρα όπου δεν πίστευαν στον αληθινό Θεό, αλλά κράτησε μέσα του φυλαγμένο το νόμο του Θεού. Θα μπορούσε πολύ εύκολα και με πολλές δικαιολογίες να αμαρτήσει, αλλά προτίμησε τη σταθερή αξία που έχει η υπακοή στο θέλημα του Θεού. Παρ όλη τη στάση του αυτή βρίσκεται πάλι στη φυλακή χωρίς δικαιώματα. Θα πρέπει να ένοιωσε μεγάλη πικρία, αλλά η απόφασή του να μην διαταράξει για κανένα λόγο τη σχέση του με το Θεό, και να τον εμπιστευτεί για άλλη μια φορά είναι αξιοθαύμαστη. Ανθρώπινος τρόπος για να δικαιωθεί κανένας. Όμως ο Θεός ήταν μαζί του και καταλαμβάνει και πάλι υψηλή θέση μέσα στη φυλακή. Ο Θεός τον κάνει πιο δυνατό και τον ετοιμάζει για το τελικό του σχέδιο. Μέσα στη φυλακή γνωρίζει δύο επιφανή άτομα από το βασιλικό περιβάλλον, οι οποίοι βλέπουν ανεξήγητα όνειρα. Ο Ιωσήφ με τη χάρη του Θεού ερμηνεύει τα όνειρα τους και κερδίζει την εύνοια τους .Ο αρχιοινοχόος του Βασιλιά ενθουσιασμένος υπόσχεται στον Ιωσήφ ότι βγαίνοντας από τη φυλακή θα μιλήσει στο Βασιλιά για εκείνον ώστε να δει ευνοϊκά την υπόθεση του και εν τέλει να διατάξει την αποφυλάκιση του. Ο Ιωσήφ όπως κάθε άνθρωπος χαίρεται και ελπίζει. Πιστεύει ότι έφθασε επιτέλους η ώρα να τερματιστούν τα βάσανά του. Ο αρχιοινοχόος αποφυλακίζεται και ξεχνάει να μεσολαβήσει στο Βασιλιά για την απελευθέρωση του Ιωσήφ. Περνάνε δυο ολόκληρα χρόνια. Πολύ δύσκολες στιγμές για τον Ιωσήφ, μεγάλη δοκιμασία. Τότε καταλαβαίνει "ότι μάταιον είναι να ελπίζει τις εις άνθρωπον". Οι άνθρωποι υπόσχονται αλλά συνήθως αν όχι πάντα βυθισμένοι στα δικά τους ζητήματα ξεχνάνε πολύ εύκολα τι έχουν υποσχεθεί. Ο Μόνος που δεν αθετεί τις υποσχέσεις Του είναι ο Θεός. Είναι πιστός σε κάθε υπόσχεσή Του, και ο Ιωσήφ παραδίδεται ολοκληρωτικά σε Αυτόν μετά και από αυτή τη απογοήτευση του. Αλήθεια πόσο άσχημα θα ένοιωσε όταν για δυο ολόκληρα χρόνια τον είχε 

ξεχάσει ο αρχιοινοχόος; Δεν τον είχε ξεχάσει όμως ο Θεός. Τον είχε εκπαιδεύσει τέλεια για να μπορεί να αναλάβει αυτό για το οποίο ήταν προορισμένος, να τον υψώσει και να τον ευλογήσει τόσο πλούσια. Ήταν πια "χρυσίο καθαρό" στα χέρια του Θεού, έτοιμος για τη μεγάλη αποστολή.

Ο Φαραώ ενυπνιάζεται όνειρα που κανένας δε μπορεί να ερμηνεύσει. Ο αρχιοινοχόος θυμάται τον Ιωσήφ, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να τα ερμηνεύσει. Απόλυτα ικανοποιημένος ο Φαραώ δίνει το δαχτυλίδι του, τον ντύνει με πολυτελή ενδύματα, διατάζει το λαό να γονατίσει μπροστά του και γίνεται ο άνθρωπος με την ισχυρότερη εξουσία μετά το Φαραώ στην Αίγυπτο. Τι ευλογία, τι ανατροπή. Ο Θεός δε ξεχνά τα παιδιά Του. Ευλογεί την υπακοή, εκπληρώνει τις υποσχέσεις Του στο ακέραιο.Θάρρος και πίστη σε κάθε περίσταση της ζωής μας. Ο Ιωσήφ με τη σοφία που του χάρισε ο Θεός μέσα από όλες τις δοκιμασίες που πέρασε, είναι έτοιμος να διαχειριστεί όλες τις καταστάσεις που ακολουθούν. Τα όνειρα που είχε δει δεκατρία χρόνια περίπου πριν ήρθε η ώρα που εκπληρώνονται. Φροντίζει το λαό της Αιγύπτου όταν τελειώνουν τα χρόνια της ευημερίας και έρχεται η πείνα. Και όχι μόνο αυτό αλλά φροντίζει και για την οικογένειά του που έρχεται και τον "προσκυνά". 

Το σχέδιο του Θεού είχε εκπληρωθεί ακριβώς. Δεν είχε ξεφύγει κάποια λεπτομέρεια από το σχεδιασμό του Θεού. Όταν μείνουμε πιστοί στο θέλημα του Θεού, Εκείνος είναι πιστός να εκπληρώσει ότι μας έχει υποσχεθεί και στο τέλος το μεγαλύτερο δώρο, τη σωτηρία της ψυχής μας. Δε θέλει να μας ταλαιπωρήσει αλλά να μας εκπαιδεύσει ως Πατέρας, να ωριμάσουμε, να γίνουμε δυνατοί και να καταλήξουμε ασφαλείς στην Ουράνια πατρίδα μας, όπου θα χαιρόμαστε αιώνια κοντά Του.
Ας τον εμπιστευόμαστε κάθε μέρα, κάθε στιγμή της ζωής μας. Όπως στη περίπτωση του Ιωσήφ ο Θεός "ήτο μετ’ αυτού" όλα αυτά τα σκληρά χρόνια, έτσι και με όσους τον αγαπούν και έχουν εμπιστευτεί τη ζωή τους σε Αυτόν θα είναι "μετ΄ αυτών". Είναι πιστός Θεός...

Πηγή ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ