Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, μη ως άσοφοι,αλλ' ως σοφοί.Εφεσ.5:15

Όταν φεύγει μια χρονιά και έρχεται μια νέα, οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν κάποιας μορφής απολογισμό σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Για το Χριστιανό, που το Πνεύμα του Θεού τον προτρέπει να εξετάζει και να διακρίνει τον εαυτό του σε συνεχή βάση Β' Κοριν.13:5, το τέλος κάθε χρονιάς αποτελεί άλλη μια καλή ευκαιρία να αναλογιστεί πώς περπάτησε τη χρονιά που πέρασε και να πάρει διορθωτικές αποφάσεις για τη χρονιά που ήρθε. Η μοναδική αξιόπιστη πηγή για να διδαχτούμε πώς να περπατάμε ώστε να "κατευθύνουμε τους δρόμους μας ενώπιον Κυρίου του Θεού" Β' Χρον.27:6 είναι ο Λόγος του Θεού. Σε ένα από τα πολλά σημεία που η Γραφή αναφέρεται στο "περπάτημα", διαβάζουμε:
"Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν,μη ως άσοφοι,αλλ' ως σοφοί, διότι αι ημέραι είναι πονηραί. Διά τούτο μη γίνεσθαι άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου" Εφεσ.5:15-17.
Στα εδάφια αυτά η Γραφή μας προτρέπει πρώτα απ' όλα να προσέχουμε πώς να περπατάμε:

Η οδηγία της Γραφής να περπατούμε με σοφία ώστε να "εξαγοράζουμε τον καιρό", σημαίνει κάτι περισσότερο από το να "εκμεταλλευόμαστε το χρόνο μας", όπως συχνά το εκλαμβάνουμε. Η λέξη "εξαγορά" χρησιμοποιείται για απόκτηση πραγμάτων που δεν ανήκουν σε εμάς αλλά σε κάποιον άλλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της έννοιας αυτής έχουμε στη Γραφή όπου η λέξη "εξαγορά" χρησιμοποιείται για να περιγράψει και τη λύτρωση! Συγκεκριμένα διαβάζουμε ότι "Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών" Γαλάτ.3:13, το οποίο σημαίνει ότι δεν ανήκαμε στο Χριστό μέχρι που μας "εξαγόρασε" πληρώνοντας με τη σταύρωσή Του. Έτσι, ο χρόνος που βρίσκεται μπροστά μας, και κατ’ επέκταση όλος ο υπόλοιπος χρόνος της ζωής μας, δεν μας ανήκει "αυτοδίκαια". Είναι κατά κάποιο τρόπο ήδη παραχωρημένος σε άλλον, για χρήση στους δικούς του σκοπούς. Αυτό είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς αφού η αδράνεια και το χάσιμο χρόνου στα πνευματικά θέματα, και όχι μόνο, δεν οδηγεί ποτέ στην αύξηση, την πρόοδο και την οικοδομή στον Χριστό αλλά στην ερήμωση, το γκρέμισμα και την απομάκρυνση από την κοινωνία με το Θεό. Για να μπορέσει λοιπόν ο άνθρωπος να "κάνει δικό του" το χρόνο ώστε να μπορεί να τον αφιερώσει στους σκοπούς του Θεού και να του προσδώσει έτσι αιώνια αξία, απαιτείται μια εξαγορά μέσα από την καθημερινή προσπάθεια, την επιμέλεια και το περπάτημα κατά το Πνεύμα Γαλάτ.5:16α.
"Δια τούτο μη γίνεσθαι άφρονες αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου".
Στη συνέχεια όμως ο Λόγος του Θεού μας αποκαλύπτει και τη βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτή η "εξαγορά" δυνατή, και να καταλαβαίνουμε το θέλημα του Κυρίου. Αυτό σημαίνει, πρώτον, ότι καλούμαστε να γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για κάθε Χριστιανό. Για παράδειγμα, ο αγιασμός, η αγάπη, η παρηγοριά, η μακροθυμία, η συγχωρητικότητα, η ταπεινοφροσύνη, κλπ είναι το θέλημα του Θεού που οφείλουν να γνωρίζουν και να περπατούν όλοι ανεξαιρέτως οι Χριστιανοί. Επιπλέον αυτού όμως, ο Χριστιανός καλείται να αναρωτηθεί, να ψάξει και να εννοήσει ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου προσωπικά για τον ίδιο τόσο ως διακριτό μέλος που επιτελεί τη δική του ιδιαίτερη λειτουργία στο σώμα του Χριστού Α' Κοριν.13:5, όσο και ως απεσταλμένος από τον Κύριό του προς το κοινωνικό περιβάλλον που τον έχει θέσει Γαλάτ.27:6, Α' Κοριν.9:16. Ακριβώς όπως και ο Ιησούς Χριστός ξεκίνησε το έργο Του έχοντας πλήρη νόηση της αποστολής Του Λουκάς 4:18-21, και σε όλο το "περπάτημά Του" κάθε στιγμή ζητούσε να γνωρίζει και να πράττει το θέλημα του Πατέρα Θεού Ιωάν.5:30. Η μεγάλη σημασία του να ψάχνει κανείς για να γνωρίσει το θέλημα του Θεού φαίνεται άλλωστε και από το γεγονός ότι η Γραφή αποκαλεί "άφρονα" τον άνθρωπο που δεν το κάνει.
Έτσι λοιπόν, καθώς μια νέα χρονιά έχει έρθει, ανεξάρτητα το πως μπορεί να περπάτησε κάποιος μέχρι σήμερα, ο Λόγος του Θεού παραμένει λύχνος στα βήματά μας, και φως στους δρόμους μας βοηθώντας και προτρέποντάς μας πως να περιπατήσουμε "για να ζήσουμε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, εν τω θελήματι του Θεού Α' Πέτρ.4:2, και μάλιστα ξέροντας, καθώς ακόμη μια χρονιά έφυγε, ότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν" Ρωμ.13:11...