Ο Χριστός περιέγραψε τις τελευταίες ημέρες σαν προβληματική και τρομακτική εποχή: "Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα, και οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην. Διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή". Λουκάς 21:25-26.
Τι μας έδωσε ο Ιησούς για να μας προετοιμάσει γι αυτούς τους κινδύνους; Ποιο ήταν το αντίδοτο για το φόβο των δεινών που θα ερχόντουσαν; Μας έδωσε το παράδειγμα του Πατέρα που φροντίζει τα σπουργίτια, Του Θεού που απαριθμεί τα μαλλιά του κεφαλιού μας. Αυτά τα παραδείγματα γίνονται πιο σημαντικά όταν παρατηρούμε το πλαίσιο όπου τα ανέφερε ο Ιησούς.
Τα ανέφερε στους δώδεκα μαθητές Του, ενώ τους έστελνε να ευαγγελίζουν τις πόλεις και τα περίχωρα του Ισραήλ. Τους είχε δώσει την εξουσία να βγάζουν δαιμόνια και να θεραπεύουν όλα τα είδη των ασθενειών. Φανταστείτε πόσο ενθουσιώδεις στιγμές θα πρέπει να ήταν αυτές για τους μαθητές. Τους είχε δοθεί η εξουσία να κάνουν θαύματα! Αλλά μετά απ όλα ήρθαν αυτές οι τρομακτικές προειδοποιήσεις από Τον Διδάσκαλο.
"Δεν θα κρατάτε λεφτά στην τσέπη. Και δεν θα έχετε σπιτικό, ούτε καν μια στέγη να βάλετε τα κεφάλια σας και να κοιμηθείτε. Αντίθετα, θα αποκαλείστε αιρετικοί και διάβολοι. Θα σας χτυπήσουν στις συναγωγές, θα σας σύρουν στα δικαστήρια, θα σας ρίξουν στη φυλακή. Θα είστε μισητοί και περιφρονημένοι, προδομένοι και κατατρεγμένοι. Θα πρέπει να φεύγετε από πόλη σε πόλη για να αποφύγετε το λιθοβολισμό".
Τώρα φανταστείτε τους μαθητές να έχουν γουρλώσει τα μάτια καθώς τα ακούν όλλ' αυτά. Θα πρέπει να γέμισαν τρόμο. Τους φαντάζομαι να αναρωτιούνται: "Τι είδους διακονία είναι αυτή; Αυτά έχει το μέλλον για μένα; Αυτή είναι η ζοφερότερη θεώρηση της ζωής μου". Και όμως, σ αυτό το ίδιο σκηνικό, ο Ιησούς τους είχε πει τρεις φορές: "Μη φοβάστε!" Ματθαίος 10:26,28,31. Και τότε τους έδωσε το αντίδοτο για ν αντιμετωπίσουν όλους τους φόβους: "Τα μάτια του Πατέρα είναι καρφωμένα στα σπουργίτια. Πόσο περισσότερο θα είναι καρφωμένα επάνω σε σας που είστε οι αγαπημένοι Του";
Ο Ιησούς λέει: " Όταν σας κατακλύζουν οι αμφιβολίες, πιάνετε πάτο και νομίζετε ότι κανένας δε βλέπει τι περνάτε, να πως θα βρείτε ανάπαυση και σιγουριά. "Κοιτάξτε τα μικρά πουλάκια έξω απ το παράθυρό σας. Σκεφτείτε την πρόνοια του Πατέρα και ανασάνετε με ανακούφιση. Θυμηθείτε όσα σας είπα, ότι αυτά τα μικρά πλασματάκια έχουν μεγάλη αξία για Κείνον. Και τα μαλλιά σας πρέπει να σας θυμίζουν ότι εσείς έχετε μεγαλύτερη αξία. Τα μάτια Του είναι επάνω σας. Βλέπει και ακούει την κάθε σας κίνηση, το κάθε σας πρόβλημα".
Να πως ενδιαφέρεται για μας ο Πατέρας μας ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές...
Όταν φεύγει μια χρονιά και έρχεται μια νέα, οι άνθρωποι συνηθίζουν να κάνουν κάποιας μορφής απολογισμό σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Για το Χριστιανό, που το Πνεύμα του Θεού τον προτρέπει να εξετάζει και να διακρίνει τον εαυτό του σε συνεχή βάση Β' Κοριν.13:5, το τέλος κάθε χρονιάς αποτελεί άλλη μια καλή ευκαιρία να αναλογιστεί πώς περπάτησε τη χρονιά που πέρασε και να πάρει διορθωτικές αποφάσεις για τη χρονιά που ήρθε. Η μοναδική αξιόπιστη πηγή για να διδαχτούμε πώς να περπατάμε ώστε να "κατευθύνουμε τους δρόμους μας ενώπιον Κυρίου του Θεού" Β' Χρον.27:6 είναι ο Λόγος του Θεού. Σε ένα από τα πολλά σημεία που η Γραφή αναφέρεται στο "περπάτημα", διαβάζουμε:
"Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν,μη ως άσοφοι,αλλ' ως σοφοί, διότι αι ημέραι είναι πονηραί. Διά τούτο μη γίνεσθαι άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου" Εφεσ.5:15-17.
Στα εδάφια αυτά η Γραφή μας προτρέπει πρώτα απ' όλα να προσέχουμε πώς να περπατάμε:
Η οδηγία της Γραφής να περπατούμε με σοφία ώστε να "εξαγοράζουμε τον καιρό", σημαίνει κάτι περισσότερο από το να "εκμεταλλευόμαστε το χρόνο μας", όπως συχνά το εκλαμβάνουμε. Η λέξη "εξαγορά" χρησιμοποιείται για απόκτηση πραγμάτων που δεν ανήκουν σε εμάς αλλά σε κάποιον άλλο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της έννοιας αυτής έχουμε στη Γραφή όπου η λέξη "εξαγορά" χρησιμοποιείται για να περιγράψει και τη λύτρωση! Συγκεκριμένα διαβάζουμε ότι "Ο Χριστός εξηγόρασεν ημάς εκ της κατάρας του νόμου, γενόμενος κατάρα υπέρ ημών" Γαλάτ.3:13, το οποίο σημαίνει ότι δεν ανήκαμε στο Χριστό μέχρι που μας "εξαγόρασε" πληρώνοντας με τη σταύρωσή Του. Έτσι, ο χρόνος που βρίσκεται μπροστά μας, και κατ’ επέκταση όλος ο υπόλοιπος χρόνος της ζωής μας, δεν μας ανήκει "αυτοδίκαια". Είναι κατά κάποιο τρόπο ήδη παραχωρημένος σε άλλον, για χρήση στους δικούς του σκοπούς. Αυτό είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς αφού η αδράνεια και το χάσιμο χρόνου στα πνευματικά θέματα, και όχι μόνο, δεν οδηγεί ποτέ στην αύξηση, την πρόοδο και την οικοδομή στον Χριστό αλλά στην ερήμωση, το γκρέμισμα και την απομάκρυνση από την κοινωνία με το Θεό. Για να μπορέσει λοιπόν ο άνθρωπος να "κάνει δικό του" το χρόνο ώστε να μπορεί να τον αφιερώσει στους σκοπούς του Θεού και να του προσδώσει έτσι αιώνια αξία, απαιτείται μια εξαγορά μέσα από την καθημερινή προσπάθεια, την επιμέλεια και το περπάτημα κατά το Πνεύμα Γαλάτ.5:16α.
"Δια τούτο μη γίνεσθαι άφρονες αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου".
Στη συνέχεια όμως ο Λόγος του Θεού μας αποκαλύπτει και τη βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτή η "εξαγορά" δυνατή, και να καταλαβαίνουμε το θέλημα του Κυρίου. Αυτό σημαίνει, πρώτον, ότι καλούμαστε να γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για κάθε Χριστιανό. Για παράδειγμα, ο αγιασμός, η αγάπη, η παρηγοριά, η μακροθυμία, η συγχωρητικότητα, η ταπεινοφροσύνη, κλπ είναι το θέλημα του Θεού που οφείλουν να γνωρίζουν και να περπατούν όλοι ανεξαιρέτως οι Χριστιανοί. Επιπλέον αυτού όμως, ο Χριστιανός καλείται να αναρωτηθεί, να ψάξει και να εννοήσει ποιο είναι το θέλημα του Κυρίου προσωπικά για τον ίδιο τόσο ως διακριτό μέλος που επιτελεί τη δική του ιδιαίτερη λειτουργία στο σώμα του Χριστού Α' Κοριν.13:5, όσο και ως απεσταλμένος από τον Κύριό του προς το κοινωνικό περιβάλλον που τον έχει θέσει Γαλάτ.27:6, Α' Κοριν.9:16. Ακριβώς όπως και ο Ιησούς Χριστός ξεκίνησε το έργο Του έχοντας πλήρη νόηση της αποστολής Του Λουκάς 4:18-21, και σε όλο το "περπάτημά Του" κάθε στιγμή ζητούσε να γνωρίζει και να πράττει το θέλημα του Πατέρα Θεού Ιωάν.5:30. Η μεγάλη σημασία του να ψάχνει κανείς για να γνωρίσει το θέλημα του Θεού φαίνεται άλλωστε και από το γεγονός ότι η Γραφή αποκαλεί "άφρονα" τον άνθρωπο που δεν το κάνει.
Έτσι λοιπόν, καθώς μια νέα χρονιά έχει έρθει, ανεξάρτητα το πως μπορεί να περπάτησε κάποιος μέχρι σήμερα, ο Λόγος του Θεού παραμένει λύχνος στα βήματά μας, και φως στους δρόμους μας βοηθώντας και προτρέποντάς μας πως να περιπατήσουμε "για να ζήσουμε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, εν τω θελήματι του Θεού Α' Πέτρ.4:2, και μάλιστα ξέροντας, καθώς ακόμη μια χρονιά έφυγε, ότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν" Ρωμ.13:11...
(Δευτ. 11:12 )
Οι οφθαλμοί Κυρίου του Θεού σου είναι επ' αυτήν, ( τη γη ) από της αρχής του έτους έως τέλους του έτους.
Από την αρχή ως το τέλος του χρόνου!
Πόσο σημαντική και παρήγορη είναι αυτή η υπόσχεση.....
Ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα, ούτε ένα λεπτό, δεν βρισκόμαστε έξω από τη φροντίδα Του μεγάλου Θεού μας!
Καθώς στεκόμαστε στην αρχή του καινούργιου χρόνου, δεν ξέρουμε τι το μέλλον μας επιφυλάσσει.
Άγνωστο, και γεμάτο αβεβαιότητα απλώνεται μπροστά μας.
Παγκόσμια κρίση σε όλα τα επίπεδα.
Ηθική, οικονομική, περιβαλλοντολογική, κρίση θεσμών, και αξιών, ακραία καιρικά φαινόμενα, που γίνονται συχνά όλο και ποιο επικίνδυνα.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα αίσθημα φόβου, και ο κόσμος στέκεται φοβισμένος, και αδύναμος.
Δεν μπορεί να κάνει όνειρα για το μέλλον του.
Ακούω πολλούς να λένε, τι θα γίνουν τα παιδιά μας, κάτω απ`αυτές τις συνθήκες, πως θα μπορέσουν να επιβιώσουν, χωρίς δουλειά, πως θα μπορέσουν να κάνουν μια δική τους οικογένεια, όταν ο μισθός τους δεν φτάνει ούτε το δικό τους εαυτό να συντηρήσουν.
Σήμερα ο κάθε άνθρωπος, η κάθε οικογένεια, σκεπτόμενη όλα αυτά, έχει λυγίσει, έχει αποκάμει, και δεν έχει πλέον το κουράγιο να σταθεί, να σηκώσει το φορτίο αυτό, και να προχωρήσει μπροστά, βλέποντας με αισιοδοξία το μέλλον.
Το μόνο που βλέπει είναι ένα τοίχος να έχει υψωθεί μπροστά τους.
Ένα τοίχος απροσπέραστο!
Και εκεί σταματούν, παραδίνονται, εγκαταλείπουν!
Αγαπητοί μου, πραγματικά, εάν προσπαθείτε από μόνοι σας να σηκώσετε το φορτίο αυτό της ζωής, είναι αλήθεια πολύ δύσκολο.
Όμως το σημερινό μήνυμα μέσα από Το Λόγο Του Θεού, ότι οι οφθαλμοί Κυρίου του Θεού σου είναι επ' αυτήν, (τη γη) από της αρχής του έτους έως τέλους του έτους, σαν κώδωνας δυνατός ξυπνάει τον άνθρωπο.
Τα μάτια Του Θεού μας, η αγάπη, και η προστασία Του, θα μας καλύψει όλο το χρόνο.
Είναι η υπόσχεση Του Πατέρα μας!!
Τίποτα δεν θα μας συμβεί χωρίς την έγκρισή Του!
Αυτός κρατάει το κοντρόλ, και θέλει το καλύτερο για μας.
Και το ερώτημα είναι..
Γιατί λοιπόν να ανησυχώ?
Γιατί να τρομάζω, να μικροψυχώ, και να αποκάνω?
Γιατί να πανικοβληθώ, εφόσον μπορώ να αναπαυτώ με πίστη στη δύναμη, στη χάρη, στο έλεος, και την αγάπη Του?
Γιατί να μην ακουμπήσω στο Λόγο Του?
(Δευτ. 11:12 )
.......Οι οφθαλμοί Κυρίου του Θεού σου είναι επ' αυτήν, (τη γη) από της αρχής του έτους έως τέλους του έτους...
Πηγή ``Χριστιανικά Νέα``
Όπως θα ξέρεις, ήρθαν ξανά τα γενέθλιά μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμή μου, έτσι και φέτος.
Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα.
Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται. Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαινόντουσαν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι’ αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι γιορτάζουν. Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται.
Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμή μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά…Ξέρεις τι;...Ούτε που με κάλεσαν, ενώ θα έπρεπε να ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος.
Κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει.
Και η γιορτή γινόταν για μένα...Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ’ έξω, και μου έκλεισαν την πόρτα,ενώ εγώ ήθελα να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους.
Η αλήθεια είναι ότι δεν εξεπλάγην, γιατί τα τελευταία χρόνια όλοι μου κλείνουν την πόρτα.
Μιας και δεν με κάλεσαν, σκέφτηκα να παραβρεθώ χωρίς να κάνω θόρυβο κι έτσι μπήκα και στάθηκα σε μια γωνίτσα.
Διασκέδαζαν όλοι, κάποιοι έλεγαν ιστορίες, γελούσαν, πέρναγαν πολύ καλά, μέχρι που έφτασε ένας γέρος χοντρός, ντυμένος στα κόκκινα με άσπρα γένια.Και φώναζε...χο, χο, χο!, λες και είχε πιει λίγο παραπάνω. Κάθισε βαριά βαριά σε μια πολυθρόνα και, όλοι έτρεξαν καταπάνω του λέγοντας: Άγιε Βασίληηηηη! λες και η γιορτή ήταν γι’ αυτόν...
Ήρθαν τα μεσάνυχτα και όλοι άρχισαν να αγκαλιάζονται, άπλωσα κι εγώ τα χέρια μου ελπίζοντας πως κάποιος θα με αγκαλιάσει. Και ξέρεις; Κανείς δεν με αγκάλιασε. Ξαφνικά άρχισαν όλοι να ανταλλάσσουν δώρα, ένας ένας τα άνοιγαν μέχρι που τελείωσαν όλα.
Πλησίασα να δω μήπως παρ’ ελπίδα υπήρχε κάποιο για μένα, αλλά δεν υπήρχε τίποτα.
Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα; Τότε κατάλαβα ότι εγώ περίσσευα σε εκείνη τη γιορτή, βγήκα χωρίς να κάνω θόρυβο, έκλεισα την πόρτα κι αποσύρθηκα. Κάθε χρόνος που περνάει είναι χειρότερα, ο κόσμος θυμάται μόνο το δείπνο, τα δώρα και τις γιορτές. Κανείς δεν θυμάται εμένα.
Θα ήθελα αυτά τα Χριστούγεννα να μου επιτρέψεις να έρθω στη ζωή σου, να αναγνωρίσεις ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να δώσω τη ζωή μου για σένα, στον σταυρό, και να σε σώσω. Το μόνο που θέλω σήμερα είναι να το πιστέψεις με όλη σου την καρδιά ...
Θα σου πω κάτι; σκέφτηκα, μιας και πολλοί δεν με προσκαλούν στη γιορτή που κάνουν, θα κάνω τη δική μου γιορτή και θα είναι σπουδαία, όπως κανένας δεν την έχει φανταστεί, μια γιορτή πολύ μεγάλη. Ακόμη κάνω τις τελευταίες προετοιμασίες, στέλνω πολλές προσκλήσεις και σήμερα υπάρχει μία ειδικά για εσένα.
Θέλω μόνο να μου πεις αν θέλεις να βοηθήσεις, θα σου κρατήσω μια θέση και θα γράψω το όνομά σου, στη μεγάλη λίστα μου με τους καλεσμένους με κράτηση και...θα πρέπει να μείνουν απ’ έξω εκείνοι που δεν θα απαντήσουν στην πρόσκλησή μου. Ετοιμάσου γιατί όταν όλα θα είναι έτοιμα, μια μέρα που δεν θα το περιμένει κανείς, θα κάνω μια μεγάλη γιορτή...
Σαν τρυφερό φυτό και σαν ρίζα από ξερή γη το είδαμε και δεν είχε ωραιότητα για να το επιθυμήσουμε. Καταφρονημένος και απερριμένος από τους ανθρώπους. Άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας και ως άνθρωπος που τον αποστρέφεται κάποιος, καταφρονήθηκε και σαν τίποτα λογαριάστηκε. Έτσι ο Προφήτης Ησαΐας προφήτευσε τη ζωή του.
Αλλά και ο Σωκράτης είχε πει για την ανάγκη κάποιος να έλθει από τους "Θεούς" για να ανοίξουν τα μάτια των τυφλών συμπολιτών του.
Ο Ιησούς Χριστός, ο μονογενής υιός του Θεού εκκένωσε τον εαυτό του και έγινε ο υιός του ανθρώπου που ήλθε και γεννήθηκε όχι σε παλάτια ,ούτε σε μέγαρα μεγαλοαστών,ούτε καν σ' ένα σπίτι σαν το δικό μας! Μια φάτνη σ'ένα σταύλο ήταν το μέρος που οι άνθρωποι τον υποδέχθηκαν.
Από την αρχή που ήλθε στον κόσμο μας δεν είχε πού να ακουμπήσει το κεφάλι του. Δεν είχε γεννηθεί ακόμη,όταν μαζί με τον Ιωσήφ και την Μαρία ένιωσαν την παγερή αποστροφή των ανθρώπων αφού δεν υπήρχε για αυτούς κατάλυμα διαθέσιμο.Μωρό γνώρισε την μισερή απανθρωπιά του Ηρώδη που για να τον σκοτώσει έσφαξε όλα τα νήπια μέχρι δύο χρονών.Μεγάλωσε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο φτωχικό σπιτικό του Ιωσήφ και της Μαρίας. Έμαθε την τέχνη του ξυλουργού,την τίμια εργασία με την δίκαιη ανταμοιβή. Εργάσθηκε με τα ίδια του τα χέρια, με κούραση και ιδρώτα, βιώνοντας τη δυσκολία της επιβίωσης.
Ο λόγος του έγινε δύναμη ζωής και ελπίδας, απόλυτο ξεδίψασμα για κάθε ένα που ερχόταν κοντά του,άκουγε τη φωνή του και τον ακολουθούσε.
Στων μικρών παιδιών την πίστη και την απλοϊκότητα είδε την εικόνα των νέων αδελφών του,τ ους δικούς του μετόχους της βασιλείας των ουρανών. Η δήθεν αριστοκρατία, η ανώτερη τάξη των πλουσίων,οι θρησκευόμενοι Φαρισαίοι με την ματαιοδοξία, την υποκρισία και την υπερηφάνεια ήταν και είναι πάντα μακρυά από την άγια του παρουσία.
Ο Κύριος ήταν εκεί στους απλούς,στους ταπεινούς,σ΄όλους εκείνους που είχαν την ειλικρίνεια και το θάρρος να ομολογήσουν την χρεωκοπία της δικαιοσύνης τους,την αμαρτωλότητά τους και ένοιωθαν την ανάγκη της λύτρωσης όχι μόνο από τις αρρώστιες και τον θάνατο αλλά και από το δυσβάσταχτο βάρος της ένοχης ζωής τους.
Αυτό το τελευταίο ,η αμαρτία μας, τον ανέβασε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Ο δίκαιος υπέρ των ανόμων για να μη χαθεί κανένας που πιστεύει σ' αυτόν αλλά να έχει αιώνια ζωή. Σκοπός του να δει μια μέρα τους καρπούς του πόνου της ψυχής του, όλους εμάς, αφού αυτός βάσταξε τις ανομίες μας και με τις πληγές του εμείς γιατρευτήκαμε.
Με την αποδοχή και πίστη στο έργο Του γεννιέται και στις δικές μας καρδιές και γίνεται έτσι πραγματικότητα η μεταμόρφωση του βρώμικου σταύλου της καρδιάς μας σε λαμπρό ναό που κατοικεί ο Θεός.
Με αρχή τον ερχομό του κοντά μας και με βάση την θυσία και την ανάστασή του δικαιωνόμαστε ενώπιον του Θεού. Η ολοκλήρωση του έργου του Χριστού γίνεται με την ένδοξη ανάστασή Tου όταν ο Θεός Πατέρας τον ανασταίνει από τον τάφο και του λέει "Υιός μου είσαι συ εγώ σήμερα σε εγέννησα".Έβρ.5:5 Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός την ανάσταση του Χριστού την ονομάζει γέννηση και αυτή είναι η θαυμαστή νέα δημιουργία του Θεού με πρώτο νέο Άνθρωπο τον έσχατο Αδάμ, τον αναστημένο Ιησού Χριστό.
Η νέα θαυμαστή αυτή γέννηση του δίνει την αθανασία ,αφού ο θάνατος κατεπόθη και δεν μπορεί πλέον να τον κυριεύσει, του δίδεται το υπέρ πάν όνομα, και έτσι γίνεται ο πρωτότοκος εκ των νεκρών,η απαρχή των κεκοιμημένων, ο Κύριος των κυρίων και Βασιλέας των βασιλέων!
Του Χριστού η μεγαλειώδης προσφορά έγινε για μας και γέννησε μέσα μας την άφθαρτη ελπίδα της ανάστασης και την ακλόνητη πίστη στην υπόσχεσή του, ότι πάλι θα ξανάρθει ,όχι όμως στη φάτνη , αλλά ένδοξος Βασιλιάς για να μας πάρει κοντά του στη νέα γη της επαγγελίας , στην βασιλεία των ουρανών Του,στη πόλη την αγία που δημιουργός της είναι ο Θεός , εκεί που η αιώνια δικαιοσύνη κατοικεί...
Σ.Φ.
Η συνήθεια του ανθρώπου να δημιουργεί πολλούς θεούς φανερώνει την ανασφάλεια που αισθάνεται, και την απιστία που τον οδηγεί στην πλάνη να αναζητεί πολλούς θεούς έστω και ψεύτικους.
Θέλει ο άνθρωπος να δημιουργήσει μια θρησκεία με ένα δικό του μοντέλο, χωρίς να ρωτάει τον Μόνο και Αληθινό Θεό, ο Οποίος δημιούργησε το σύμπαν και μας έχει δώσει το Λόγο Του, για να Τον λατρέψουμε "εν Πνεύματι και αληθεία" Ιωάν.4:24.
Ο απόστολος Παύλος, όταν ήλθε στην Αθήνα και περίμενε τους δύο συνεργάτες του να έλθουν από τη Θεσσαλονίκη, τον Σίλα και τον Τιμόθεο, "το πνεύμα αυτού παρωξύνετο εν αυτώ επειδή έβλεπε την πόλιν γέμουσαν ειδώλων". Πράξεις 17:16.
Όλη η Αθήνα ήταν γεμάτη είδωλα και βωμούς στο όνομα όλων των θεών. Σε ένα θυσιαστήριο είχαν την επιγραφή "Αγνώστω Θεώ" Πράξεις 17:23. Όταν έκαναν θυσίες στους θεούς τους, διερωτώντο μήπως υπάρχει και κανένας θεός που δεν τον γνωρίζουν και επομένως δεν τον εξευμενίσουν. Έτσι έφτιαξαν ένα θυσιαστήριο για τον άγνωστο Θεό.
Εκεί στηρίχθηκε ο απόστολος Παύλος και τους γκρέμισε όλο το θρησκευτικό σύστημα. "Εκείνον λοιπόν τον Θεόν τον οποίον αγνοούντες λατρεύετε, τούτον εγώ κηρύττω προς εσάς" Πράξεις 17:23. Τους εξήγησε λοιπόν ότι ένας Θεός υπάρχει που δημιούργησε τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και τον άνθρωπο και μάλιστα εξ ενός αίματος. Αυτός ο Θεός έκαμε τη σωτηρία με τον αγαπητόν Υιόν Του, τον Ιησού Χριστό, τον Οποίον διόρισε για να κάνει κρίση σε όλη την οικουμένη.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν σκοτάδι γύρω από την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Ήθελαν όμως να λατρεύουν κάτι, κάποιον, κάποιους, και υπέθεσαν ότι στο υψηλότερο βουνό της Ελλάδος κατοικούν δώδεκα θεοί και βέβαια δεν αρκέσθηκαν σ αυτούς, έκαναν κι άλλους πολλούς, αλλά σωτηρία δε βρήκαν.
Οι χριστιανοί, προϊόντος του χρόνου αποστάτησαν και έχασαν την όραση του Θεού που είναι ο αληθινός, εγκατέλειψαν το Ευαγγέλιο, δημιούργησαν ήθη, έθιμα, παραδόσεις και μιμήθηκαν τους αρχαίους ειδωλολάτρες. Έχασαν την παρουσία του Ουράνιου Πατέρα, παραμέρισαν τον Υιόν και δεν υποτάχθηκαν στο Πνεύμα το Άγιο.
Έφτιαξαν μια θρησκεία, ένα δικό τους μοντέλο, άσχετη τελείως με την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Σταμάτησαν να κηρύττουν το Λόγο του Θεού, σταμάτησαν να πληρώνονται με το Πνεύμα το Άγιο, σταμάτησαν να επιζητούν την τελευταία θέση. Έγιναν υπερήφανοι, εξουσιαστές, πάμπλουτοι με πολυτελείς εμφανίσεις και πανηγυρικές εκδηλώσεις. Δε δέχονταν καμία αντίρρηση σ αυτό που έλεγαν, αν και ήταν αντίθετο από αυτό που γράφει ο Λόγος του Θεού. Δικάσανε το Γαλιλαίο, εξορίσανε τον άγιο Χρυσόστομο τρεις φορές, κάνανε ομαδικά εγκλήματα και επιβάλανε τις διδαχές τους με τη βία, αιχμαλωτίζοντας τους ανθρώπους μέσα στις πλάνες τους. "Ουαί εις εσάς γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων• επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν." Ματθ.23:14.
Σήμερα οι θρησκείες, τον Αρχηγό και τελειωτή της πίστεως, τον Ιησού Χριστό, τον έχουν βγάλει έξω και έχουν τοποθετήσει στη θέση του, άγιους ανθρώπους οι οποίοι αγωνίσθηκαν για την πίστη του Χριστού, "ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους".Ιούδα 1:3. Στη θάλασσα, στην ξηρά, στα βουνά, στους πολέμους, στις διάφορες αρρώστιες έχουν κάποιον άγιο, τον οποίον επικαλούνται να τους βοηθήσει.
Και ο Χριστός; Ο Ιησούς Χριστός ο Οποίος είναι ο Υιός του Θεού δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ, αν και είναι ο Μόνος Σωτήρας και Λυτρωτής, και ο Μόνος που ακούει και απαντάει στις προσευχές όλων των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Ο Λόγος του Θεού φανερά λέει: "Και πας όστις επικαλεσθεί το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή". Πράξεις 2:21.
Δεν μπορούμε να θεοποιούμε κανένα πρόσωπο, όσο και να αφιερώθηκε και αγιάστηκε στη ζωή αυτή. Ο άγιος είναι άνθρωπος, πρώην αμαρτωλός, που πίστεψε στον Ιησού Χριστό, μετανόησε από τις αμαρτίες του, έλαβε το Πνεύμα το Άγιο, και έγινε μάρτυρας και κήρυκας του Ιησού Χριστού, και τελικά υπέστη διωγμούς φυλακίσεις και το θάνατο ακόμη. Δεν έπαψε όμως να είναι άνθρωπος. Δεν είχε καμία σχέση με τον παντοδύναμο και πάνσοφο και παντογνώστη και πανάγαθο Θεό. Δεν μπορεί κανένας άνθρωπος, όσα θαύματα και αν έκανε στη ζωή του, να αντικαταστήσει τον Θεό.
Ο Θεός είναι ένας, και ο Λόγος του Θεού το διακηρύττει: "Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός".Α' Τιμόθ.2:5...
Όλοι ψάχνουν να βρουν τρόπους και μέσα δια των οποίων θα λυθούν τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Ψάχνουν δηλαδή να βρουν την αλήθεια, διότι είναι βέβαιον ότι η αλήθεια και μόνο η αλήθεια δίνει τις πραγματικές και αποτελεσματικές λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Στον κόσμο που ζούμε είναι σχεδόν όλα ψεύτικα και απατηλά και ο κόσμος ζει με ψεύτικες συνήθειες και μάταιες απολαύσεις.
Όλα αυτά συμβαίνουν, διότι δεν στηρίζεται στην αλήθεια, αλλά σε πλανημένες θεωρίες και υποθέσεις. Όσο και να βλέπεις ότι πίνεις νερό στον ύπνο σου, δεν ξεδιψάς, διότι δεν πίνεις νερό, αλλά ονειρεύεσαι. Ελάτε να πάμε στην αλήθεια. Στην πραγματική Αλήθεια που είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Να πιούμε το ύδωρ της ζωής και να χορτάσουμε και να σβήσουμε την δίψα μας αληθινά.
Ο ίδιος ο θεός προλέγει "Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε και φάγετε. Ναι, έλθετε, αγοράσατε οίνον και γάλα, άνευ αργυρίου και άνευ τιμής. Διότι εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν;" Ησαΐας 55:1-2. Γιατί ξοδεύεις, λέει ο θεός τον κόπο σου, τα μεροκάματά σου σε τσιγάρα, σε ναρκωτικά, σε αλκοόλ, σε ψεύτικα γλέντια, σε χαρτοπαιξία, σε τυχερά παιχνίδια, σε αστρολόγους και σε τόσα άλλα μέσα άχρηστα για την ζωή και την ψυχή σου; Ξοδεύεις το μεροκάματό σου, όχι για να φας και να πιεις, για να χορτάσεις και να ξεδιψάσεις, αλλά για μάταια πράγματα, τα οποία ποτέ δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά σου.
Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, η Καινή Διαθήκη, σου ανοίγει το δρόμο για μια μεγάλη επιτυχία στη ζωή σου, διότι είναι η πραγματική, η απόλυτη αλήθεια. Είναι το μόνο που μπορεί να σε οδηγήσει σίγουρα σε μια ζωή γεμάτη με αγάπη, χαρά και ειρήνη. Να σε προσγειώσει στην πραγματικότητα και να μην σε εξαπατάει κανείς με ψεύτικες θεωρίες και επίγειους παραδείσους. Το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι δύναμη. Δύναμη Θεού για να οδηγηθεί ο άνθρωπος στη Σωτηρία, στην ελευθερία και στην αληθινή χαρά. Ο απόστολος Παύλος έλεγε: "Διότι δεν αισχύνομαι το Ευαγγέλιον του Χριστού, επειδή είναι δύναμης Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα." Ρωμ.1:16, ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι είναι αδύνατον να σωθεί κάποιος εάν δεν αναγνώσει τις Γραφές. Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαβάζουν το Ευαγγέλιο και αναπαύονται στην σωτηρία του Ιησού Χριστού, λαβαίνοντας ζωή και δύναμη.
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε: "Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς είναι Πνεύμα και ζωή." Ιωάν.6:63. Το Ευαγγέλιο όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε και δεν έγινε ένα απλό ιστορικό βιβλίο, κατάλληλο μόνο για το μουσείο, όπως έλεγε ο Βολτέρος, αλλά σήμερα είναι ο μόνος απαραίτητος οδηγός για την ζωή του κάθε ανθρώπου που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και δεν γνωρίζει που βρίσκεται και ποιο δρόμο να ακολουθήσει. Το Ευαγγέλιο, επίσης, έχει ένα ωραίο προνόμιο για μας τους Έλληνες. Γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα και από το Ελληνικό Κείμενο μεταφράστηκε στις γλώσσες όλων των χωρών και φυλών του κόσμου. Γι αυτό εμείς οι Έλληνες έχουμε μεγάλη ευθύνη ενώπιον του θεού να πούμε σε όλους τους ανθρώπους, όλων των εθνών, ποια είναι η ορθή διδασκαλία του Ευαγγελίου, για να μην ακολουθούν διδαχές που ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν δίδαξε. Μόνο το Ευαγγέλιο μπορεί να βάλει γερά θεμέλια στη ζωή σου, στην οικογένειά σου και στην πατρίδα μας, γι αυτό ο Αδαμάντιος Κοραής είπε: "Μόνο το Ευαγγέλιο έχει την δύναμη να σώσει την Ελλάδα.".Ίσως κάποιος ρωτήσει: "Δεν υπάρχουν άλλα θρησκευτικά βιβλία;"
Όλα τα θρησκευτικά βιβλία είναι σχόλια γύρω από το Ευαγγέλιο...
Ο Χριστός περιέγραψε τις τελευταίες ημέρες σαν προβληματική και τρομακτική εποχή: "Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα, και οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην. Διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή". Λουκάς 21:25-26.
