Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Είδον οι οφθαλμοί μου το Σωτήριόν Σου.


Ενδεχομένως κάποιοι, από τους αναγνώστες αυτού του κειμένου, να είναι αρνητές του Θεού. Κάποιοι άλλοι, ίσως να λέγονται Χριστιανοί και να αρκούνται σε αυτό, χωρίς κανένα περαιτέρω ενδιαφέρον για τα πράγματα του Θεού. Άλλοι, πιθανόν να χλευάζουν και να ειρωνεύονται αυτούς που τολμούν να διακηρύσσουν την πίστη τους. Και βέβαια υπάρχουν και αυτοί που συνειδητά και με επίγνωση επέλεξαν να είναι μαθητές του Χριστού και θεωρούν τιμή τους να φέρουν το όνομα Χριστιανοί. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές προσεγγίσεις και βεβαίως σεβαστή η θέση και η επιλογή του καθενός. Όσο όμως παράξενο και αν φαίνεται, όλες αυτές οι κατηγορίες των ανθρώπων, με τις διαφορετικές τους απόψεις, σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουν τη γέννηση του Χριστού. Και βέβαια, αυτοί που πιστεύουν, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν και να χαίρονται. Όσοι όμως είναι αρνητές του Χριστού, δεν είναι παράδοξο να γιορτάζουν για κάτι που δεν πιστεύουν; Δεν είναι ακόμη εντυπωσιακό, ότι σε ολόκληρο τον κόσμο, και σε χώρες μη χριστιανικές, γιορτάζουν Χριστούγεννα; Πιστεύω όμως ότι, το σημαντικότερο και συνάμα τραγικό είναι να γιορτάζει κάποιος που λέγεται Χριστιανός, χωρίς να γνωρίζει τι γιορτάζει. Να λέγεται κατ όνομα Χριστιανός και να εξαντλεί όλο το μεγαλείο της γιορτής των Χριστουγέννων στολίζοντας δένδρα, αγοράζοντας δώρα, τρώγοντας παραδοσιακά φαγητά και ξεφαντώνοντας στις διασκεδάσεις. Μη μας φαίνεται παράξενο αυτό αγαπητοί μου. Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα, όσο θλιβερή και αν ακούγεται.

Τα Χριστούγεννα όμως, δεν είναι για να γιορτάζουμε τα γενέθλια του Χριστού, όπως γιορτάζουμε τα δικά μας γενέθλια. Δεν είναι μόνο για να φάμε να ποιούμε, και να στολίσουμε όμορφα τα καταστήματα,τα σπίτια και τις γειτονιές μας. Πρέπει να τους προσδώσουμε το πραγματικό τους νόημα και να κατανοήσουμε ότι, αυτό το θαυμαστό γεγονός της γέννησης του Χριστού, μας αφορά προσωπικά! Για εμάς γεννήθηκε ο Χριστός. Για εμάς «εκένωσε τον εαυτό Του και έλαβε δούλου μορφή, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους».Φιλιπ.2:7. Εκπλήρωσε ένα σχέδιο Θεού για το δικό μας συμφέρον! Αν δεν αντιληφθούμε και δεν κατανοήσουμε αυτή την σπουδαιότητα, δεν έχει νόημα για μας η γιορτή, και δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει.

Χρειάζεται να εντρυφήσουμε, να πλησιάσουμε, να γονατίσουμε, για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την αξία του γεγονότος και να απολαύσουμε πραγματικά τη γιορτή.Ο Ηρώδης ρώτησε και έμαθε που ο Χριστός γεννάται, αλλά ποτέ δεν τον προσκύνησε, και δεν επωφελήθηκε από την αξία του κοσμοϊστορικού αυτού γεγονότος. Αντίθετα μάλιστα επέλεξε τη θέση του διώκτη, και έμεινε στην ιστορία και τις συνειδήσεις των ανθρώπων ως ο σφαγέας των νηπίων. Την ίδια θέση επέλεξαν οι γραμματείς και οι αρχιερείς του λαού Ισραήλ, οι οποίοι γνώριζαν για την έλευση του Σωτήρα και επακριβώς πληροφόρησαν τον Ηρώδη, σύμφωνα με τις αλάνθαστες γραφές και τα λόγια των προφητών. Είναι πραγματικά τραγικό, να ξέρεις την αλήθεια αλλά να μην την επιλέγεις και να μην τη ζεις! Να ξέρεις το δρόμο που οδηγεί στη ζωή, να τον υποδεικνύεις στους άλλους ,αλλά εσύ ποτέ να μην τον περπατάς!

Και είναι θαυμαστό, άνθρωποι αδαείς και αγράμματοι, όπως οι ποιμένες, να είναι οι πρώτοι αυτόπτες μάρτυρες της γέννησης του Χριστού. Για να γίνει όμως αυτό, δεν στάθηκαν μόνο στην ακρόαση του χαρμόσυνου ευαγγελιστικού μηνύματος του αγγέλου ο οποίος τους πληροφόρησε ότι «σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν τη πόλει Δαβίδ σωτήρ όστις είναι Χριστός Κύριος» Λουκ.2:11, αλλά προχώρησαν στην ανενδοίαστη αποδοχή, που τους οδήγησε χωρίς χρονοτριβή στη Βηθλεέμ, για να δουν με τα μάτια τους αυτό το γεγονός που ο Κύριος τους φανέρωσε. Και η απλοϊκή εμπιστοσύνη τους, δεν διέψευσε την προσδοκία τους. Μάγοι από ανατολών, ξένοι των διαθηκών της επαγγελίας προς τον λαό Ισραήλ, μπήκαν σε τόσο κόπο, κινδύνους και δαπάνη με σκοπό να βρουν τον γεννηθέντα βασιλέα των Ιουδαίων, και ο Θεός αντάμειψε την προσπάθειά τους. Τον βρήκαν, Τον προσκύνησαν και Του πρόσφεραν δώρα.

Στην Ιερουσαλήμ ,ένας άνθρωπος, Συμεών ονομαζόμενος, έχει κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους. «Είναι δίκαιος, ευλαβής, προσμένει την παρηγορία του Ισραήλ και Πνεύμα Άγιον είναι επ΄αυτόν» Λουκ.2:25. Και κάτι ακόμη εξ΄ίσου σημαντικό! «Ήτο εις αυτόν αποκεκαλυμμένον υπό του Πνεύματος του Αγίου ότι δεν θέλει ιδεί θάνατον πριν ίδη τον Χριστόν του Κυρίου» Λουκ.2:26. Έγινε αποδέκτης μιας θαυμαστής επαγγελίας, την οποία ποτέ δεν ξέχασε και η οποία ποτέ δεν ατόνησε μέσα στην καρδιά του. Περιμένει με υπομονή να εκπληρωθεί η υπόσχεση που του έδωσε ο Θεός. Περιμένει να δει με τα μάτια του τον Χριστόν του Κυρίου. Να δει την εκπλήρωση των προφητειών του Μωυσή του Ησαΐα, του Δανιήλ. Και αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει και να αποτελεί μια φωτεινή εξαίρεση μέσα σε ένα λαό που ήξερε μεν τις γραφές και τις επαγγελίες του Θεού, αλλά πολύ λίγο τις πίστευε και καθόλου ίσως, δεν τις περίμενε. Ο Θεός τίμησε τον Συμεών γιατί και ο Συμεών τίμησε τον Θεό! Είναι μοναδική, ξεχωριστή και θαυμαστή η στιγμή κατά την οποία ο Συμεών δέχθηκε στην αγκαλιά του το ολίγων ημερών βρέφος. Είναι η στιγμή που χρόνια ίσως, περίμενε. Η στιγμή που επιβεβαιώνει την πιστότητα του Θεού, αναδεικνύει την αξία της πίστεως και που ολοκληρώνει την ζωή του .Τα λόγια που εκφράζει, άλλωστε περιγράφουν αυτή την ολοκλήρωση: « Νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα κατά το ρήμα σου, εν ειρήνη, διότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, το οποίον ητοίμασας ενώπιον πάντων των λαών, φως εις φωτισμόν των εθνών και δόξαν του λαού σου Ισραήλ» Λουκ.2:29. Το ερώτημα που απομένει είναι, γιατί οι άλλοι Ιουδαίοι, δεν περίμεναν, ούτε κατάλαβαν την έλευση του Χριστού;

Για τον ίδιο ίσως λόγο, που και εμείς σήμερα, παρ' ότι Χριστιανοί, αγνοούμε ή δεν κατανοούμε το μήνυμα της εορτής των Χριστουγέννων. Και τότε και πάντα, η αιτία παραμένει η ίδια: « Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού» Ματθ.15:8.

Φέτος, ας είναι πιο ανοικτή και ζεστή η καρδιά μας, έτοιμη να δεχθεί και να εμπεδώσει το σωτήριο γεγονός της ενανθρώπισης του Υιού του Θεού. Ας πάμε νοερά και ας γονατίσουμε και εμείς, σαν τους ποιμένες, στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ.
Τα φετινά Χριστούγεννα, θα είναι διαφορετικά αν δουν οι οφθαλμοί μας το Σωτήριον του Θεού...

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΤΕ

"Άκουσον μεν πάταξον δε",η αρχαία ρήση που εκφράζει
αγάπη για την αλήθεια αλλά και θυσία χάριν αυτής

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος φίλος από τον Χριστό. Αυτός μας ονομάζει φίλους Του αρκεί να Τον ακούσουμε. Για να γίνουμε φίλοι Του πρέπει να Τον εμπιστευθούμε. Ο λαός Του αποτελείται από τους φίλους Του , από τους αδελφούς Του. Αν είμαστε φίλοι με τον Χριστό είμαστε και μεταξύ μας φίλοι. Ο Χριστός συνέδεσε την αγάπη με την υπακοή σ' Αυτόν. Όταν δεν τηρούμε με ακρίβεια και επιμέλεια τον Λόγο Του, δεν τον αγαπούμε ,δεν ενωνόμαστε μαζί Του και έτσι δεν είμαστε δικοί Του. Αν κάποιος ευθέως διδάσκει ανθρώπινες διδασκαλίες και εντάλματα ανθρώπων ,δεν σέβεται τον Θεό,δεν αγαπά τον Θεό, αλλά αγαπά τον εαυτό του. Συνεπώς αναιρείται η έννοια της φιλίας και προκύπτει η έννοια της απείθειας που είναι αντίθετη με την δικαιοσύνη του Θεού. Εισέρχεται η έννοια της υποκρισίας και γι αυτό αναφέρεται στο Λόγο για αδελφούς ονομαζόμενους,χριστιανούς κατ' όνομα και όχι κατ'ουσίαν...

Είναι ανάγκη να επιστρέψουμε και να γίνουμε σαν τα παιδιά.
“Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών”
Τα παιδιά δεν έχουν background,δεν έχουν προλάβει να αναπτύξουν και να ορθώσουν αναχώματα .Τα παιδιά έχουν ανοιχτές καρδιές ,πρωτόλειες επιφάνειες,λευκές σελίδες όπου μπορεί να καθαρογραφεί χωρίς επιρροές και επιδράσεις ο ανόθευτος καθαρός Λόγος του Χριστού.

Επιστρέψατε σημαίνει γυρίζω πίσω,σημαίνει ότι πήραμε λάθος δρόμο,ότι οι σεσημασμένες ταμπέλες μας οδήγησαν σε λάθος κατευθύνσεις,οι δάσκαλοι μας αποπροσανατόλισαν και μας μπέρδεψαν, έκτισαν μέσα μας δομές ασύμμετρες ,γέμισε η ζωή μας ανισόπεδα αδιέξοδα. Οι επιρροές,οι επιδράσεις έκτισαν μέσα μας σκοτεινά κελιά ερμητικά κλειστά στις ακτίνες της αναζήτησης -στο φως του ήλιου της δικαιοσύνης. Χρειάζεται να τα γκρεμίσουμε όλα αυτά και να επιστρέψουμε και να σταθούμε ενώπιον ενωπίω του Χριστού και να Του πούμε δίδαξέ με Εσύ Κύριε τι να κάμω για να σωθώ. Εσύ που είσαι ο μόνος τέλειος Διδάσκαλος της Αλήθειας που σώζει.

Ο Σαύλος από την Ταρσό έτρεχε με χίλια, βέβαιος και “μεγάλος”,με αξιώματα θρησκευτικότητας και μάλιστα τα καλύτερα της εποχής του,όντας μαθητής πάρα τους πόδας του Γαμαλιήλ. Όσο μεγάλος και τρανός ο εκάστοτε “Γαμαλιήλ” είναι πάντα ανεπαρκής και όλα τα θεωρούμενα κέρδη είναι τελικά ζημία. “Πλην εκείνα, τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν διά τον Χριστόν· μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα διά να κερδήσω τον Χριστόν και να ευρεθώ εν αυτώ μη έχων ιδικήν μου δικαιοσύνην την εκ του νόμου, αλλά την διά πίστεως του Χριστού, την δικαιοσύνην την εκ Θεού διά της πίστεως, διά να γνωρίσω αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού, ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών.” Φιλιπ.3:7-11

Ήταν κατά την δικαιοσύνην την διά του νόμου διατελέσας άμεμπτος, με περισσή πεποίθηση στον εαυτό του, πάνω απ'όλους και όμως αυταπατάτο ,έφθασε στο σημείο να καταδιώξει την εκκλησία του Χριστού,να αναγκάζει χριστιανούς να χάνουν την πίστη τους! Το είχε βάρος πάντοτε λέγοντας ότι δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος αλλά "ηλεήθην, αγνοών εν απιστία".

Μόνο αν θεωρήσεις όλη σου τη γνωστική επάρκεια ως ζημία και εμπόδιο τότε μπορείς να ελευθερωθείς και να μάθεις από τον Χριστό την αλήθεια του Θεού και να την ακολουθήσεις. Όλες μας οι γνώσεις που δεν βασίζονται στη ρητή διδασκαλία του Χριστού είναι δυστυχώς εμπόδιο στη γνώση και επίγνωση του Χριστού.

Πήραμε τη ζωή μας λάθος , αναζητήσαμε φως στα λαμπάκια της ανθρώπινης θρησκευτικότητας,μιας πλασματικής κανονικότητας με εορτές,τελετές,νηστείες,με άπειρα μη και πρέπει ενός αυθαίρετου επιδερμικού ανούσιου ευσεβισμού.

Είναι επιτακτική ανάγκη να επιστρέψουμε ,να γυρίσουμε πίσω,να αποστασιοποιηθούμε από όσα έχουμε διδαχθεί μέχρι τώρα και έτσι ακατέργαστοι να δεχθούμε την κατεργασία του μόνου άξιου Δημιουργού μας του Ιησού Χριστού. "Χωρίς Εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν". Αν το κατανοήσουμε αυτό,τότε μόνο θα αφεθούμε στη δική Του και μόνο κατεργασία,την θεία σμίλευση των εαυτών μας, ως κατά Χριστόν νέα κτίσματα. Τα πρόβατα της βοσκής Του-Αυτός είναι ο μόνος καλός ποιμένας που έδωκε την ψυχή Του υπέρ των προβάτων,που τα φροντίζει,που τα προστατεύει και τα πρόβατα τα δικά Του ακούν την φωνή Του και Τον ακολουθούν.Η φωνή Του είναι ο Λόγος Του ,μόνο ο Λόγος Του,όχι οι παραδόσεις μας,όχι οι ανθρώπινες γνώμες και δοξασίες,όχι οι εφευρέσεις μας,οι προβολές της δικής μας ματαιοδοξίας και του υφέρποντος εγωισμού μας. Προσωπική σχέση μαθητείας για κάθε ένα πρόβατο με το ποιμένα Χριστό.

Το ανεπιτήδευτο,η ευπείθεια και αθωότητα ,τα στοιχεία της παιδικής ανοικτής καρδιάς.

Όχι η ανθρώπινη παιδεία στα πράγματα του Θεού-η ανθρώπινη παιδεία είναι απαραίτητη για την βιοτική ανάπτυξή μας,-όμως για την πνευματική ανάπτυξή μας χρειάζεται η πνευματική παιδεία,η παιδεία του πνεύματος του Χριστού στη ζωή μας. Ο Λόγος Του μας προφυλάσσει,μας λέγει να προσέχουμε ,να ελέγχουμε ...δεν είναι όλα τα πνεύματα εκ του Θεού...”Αγαπητοί, μη πιστεύετε εις παν πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν ήναι εκ του Θεού· διότι πολλοί ψευδοπροφήται εξήλθον εις τον κόσμον.” Α΄ Ιωάν α΄1,2

Ο Σωκράτης είχε πει “ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα” και γι αυτό προχώρησε και ένοιωσε την αδήριτη ανάγκη κάποιος άνωθεν να έλθει για να σώσει τους άφρονες συμπολίτες του...

Σ.Φ.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Λουκ.6:37.Και μη κρίνετε, και δεν θέλετε κριθή· μη καταδικάζετε, και δεν θέλετε καταδικασθή· συγχωρείτε, και θέλετε συγχωρηθή·


Ο χειρούργος μπήκε βιαστικός στο νοσοκομείο, αφού δέχτηκε κλήση για μια επείγουσα και δύσκολη επέμβαση. Φόρεσε γρήγορα τη ρόμπα του και κατευθύνθηκε προς το χειρουργείο,όπου στην αίθουσα αναμονής συνάντησε τον πατέρα του παιδιού που θα χειρουργούσε.Εκείνος μόλις αντίκρισε το γιατρό του φώναξε με αγωνία:
- Γιατί έκανες τόση ώρα να έρθεις; Είσαι εντελώς ανεύθυνος; Η ζωή του γιου μου κινδυνεύει.
Ο γιατρός τον κοίταξε στα μάτια και απάντησε:
- Συγνώμη, δεν ήμουν στο νοσοκομείο, αλλά ήρθα όσο μπορούσα πιο γρήγορα, μόλις με κάλεσαν. Και τώρα ηρεμήστε για να κάνω και εγώ τη δουλειά μου.
- Να ηρεμήσω; Αν ήταν ο γιος σου τώρα σ εκείνο το δωμάτιο, θα ηρεμούσες; Αν ο γιος σου πέθαινε τώρα, τι θα έκανες; είπε ο πατέρας οργισμένος.Και ο γιατρός του απάντησε :
- Θα επαναλάμβανα, ότι είπε ο Ιώβ στη Βίβλο:"Από τη σκόνη ερχόμαστε και στη σκόνη καταλήγουμε· ο Κύριος έδωσε, και ο Κύριος αφαίρεσε· ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου". Πηγαίνετε τώρα να προσευχηθείτε για το γιο σας κι εμείς θα κάνουμε το καλύτερο με τη βοήθεια του Θεού.
- Να δίνεις συμβουλές, όταν δεν σε αφορά κάτι, είναι τόσο εύκολο..., μουρμούρισε ο πατέρας.
Το χειρουργείο κράτησε αρκετές ώρες,κι ύστερα πρώτος ο γιατρός βγήκε και ανακοίνωσε στον πατέρα χαρούμενα:
- Δόξα τω Θεώ, ο γιος σας σώθηκε, και χωρίς να περιμένει απάντηση από τον πατέρα, συνέχισε να περπατάει στο διάδρομο.
- Αν έχετε κάποια ερώτηση, ρωτήστε τη νοσοκόμα.
- Μα πως μπορεί να είναι τόσο αλαζόνας; Δεν μπορούσε να περιμένει λίγα λεπτά για να τον ρωτήσω για την κατάσταση του γιου μου; ρώτησε τη νοσοκόμα ο πατέρας λίγα λεπτά αφού έφυγε ο γιατρός.
Η νοσοκόμα απάντησε με δάκρυα στα μάτια:
- Ο γιος του σκοτώθηκε χτες σε τροχαίο ατύχημα. Ήταν στην κηδεία του όταν τον καλέσαμε για την εγχείρηση, και τώρα που έσωσε τη ζωή του δικού σας γιου έφυγε τρέχοντας για να επιστρέψει στην κηδεία του παιδιού του!!!

Κάποιες φορές στη ζωή μας,απαιτείται μεγάλη εσωτερική δύναμη για να μην κρίνεις τον συνάνθρωπό σου. Επειδή όμως ποτέ δεν γνωρίζεις πραγματικά τι συμβαίνει στη ζωή του άλλου ανθρώπου, και τι μπορεί αυτός να περνάει εκείνη τη στιγμή, μη βιάζεσαι ποτέ να τον κρίνεις. 
Η "σιωπή του νου" είναι ο μοναδικός καθρέπτης που αντανακλά την πραγματικότητα της κατάστασης, και η αγάπη το κύριο φίλτρο που πρέπει να χρησιμοποιούμε όταν κρίνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους...

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.


Η Ανάσταση του Χριστού είναι το πιο αδιαμφισβήτητο γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας. 
Βεβαιώνεται : Από τον μεγάλο αριθμό των μαρτύρων του γεγονότος. Όλοι γνωρίζουν ότι αρκούν ένας ή δύο μάρτυρες για να βεβαιωθεί στα δικαστήρια η διάπραξη ενός γεγονότος. Όμως οι μάρτυρες εμφανίσεων του Αναστηθέντος Χριστού είναι πάνω από 500. Από την τεράστια μεταστροφή των μαρτύρων της Ανάστασης. Οι μαθητές μετά την Σταύρωση του Χριστού σκορπίστηκαν τρομαγμένοι και απογοητευμένοι. Τον εγκατέλειψαν και χάθηκαν. Και ξαφνικά οι ίδιοι που τον είχαν εγκαταλείψει κηρύττουν την Ανάσταση χωρίς να νοιάζονται για τις συνέπειες. Πώς ξαφνικά έγιναν τόσο γενναίοι και μαρτύρησαν για τον Χριστό; Ο Θωμάς, ένας άπιστος μαθητής, οκτώ μέρες μετά την Ανάσταση δεν πίστευε ακόμη. Έπρεπε να δει τον Χριστό και να αγγίξει τις πληγές του για να πιστέψει. Ο Παύλος φυλάκιζε και καταδίωκε τους Χριστιανούς, δίνοντας την συγκατάθεσή του για την θανάτωση πολλών απ’ αυτούς. Και ξαφνικά αλλάζει άρδην. Μόνο η εμφάνιση του Αναστηθέντος Χριστού θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιες μεταστροφές. Από την με αίμα επισφράγιση της μαρτυρίας του γεγονότος από αυτούς που υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες των εμφανίσεων του αναστηθέντος Χριστού. Οι μάρτυρες της Ανάστασης του Χριστού ήταν τόσο βέβαιοι για το γεγονός της Ανάστασης που υπέστησαν φριχτά βασανιστήρια και θυσίασαν την ζωή τους για να επιβεβαιώσουν αυτό ακριβώς το γεγονός. Πόσοι μάρτυρες στα δικαστήρια θα θυσίαζαν την ζωή τους για να επιβεβαιώσουν το γεγονός που μαρτυρούν; Μάλλον κανένας. Οι απόστολοι, όμως, και οι υπόλοιποι μάρτυρες του γεγονότος της Ανάστασης σφράγισαν την μαρτυρία τους με το αίμα τους. Κανείς δεν πεθαίνει για ένα ψέμα. Από την αυθεντικότητα της Καινής Διαθήκης, του βιβλίου που μαρτυρεί το γεγονός. Η Καινή Διαθήκη, το μεγαλύτερο μπεστ σέλερ όλων των εποχών, είναι το εγκυρότερο και αυθεντικότερο κείμενο της Ιστορίας. Η εγκυρότητα των διαφόρων κειμένων κρίνεται από το πλήθος των χειρογράφων αλλά και από την χρονική εγγύτητα μεταξύ της συγγραφής του πρωτοτύπου και της συγγραφής του χρονικά πλησιέστερου αντιγράφου. Η Ιστορία του Θουκυδίδη π.χ. υπάρχει σε εννέα χειρόγραφα που όλα τους χρονολογούνται μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1300 χρόνια μετά την συγγραφή του πρωτοτύπου. Για την Αγία Γραφή υπάρχουν τουλάχιστον 25.000 χειρόγραφα. Υπάρχουν πολλά χειρόγραφα των 3ου και 4ου αιώνα ενώ αποσπάσματα της Καινής Διαθήκης χρονολογούνται ήδη από τον δεύτερο αιώνα και σύμφωνα με νεότερες ανακαλύψεις του καθηγητή Τίντε και από τον πρώτο αιώνα, δηλαδή τον χρόνο συγγραφής του κειμένου. Κανένα άλλο ιστορικό γεγονός δεν έχει τέτοια υποστήριξη στην χειρόγραφη παράδοση. Είναι ευκολότερο να αμφισβητήσει κανείς τον Πελοποννησιακό πόλεμο ή την ύπαρξη του Μεγάλου Αλεξάνδρου παρά την Ανάσταση του Χριστού. Αλλά και πλήθος άλλο εσωτερικών και εξωτερικών ( αρχαιολογία, γλωσσολογία … ) μαρτυριών αποδεικνύει την εγκυρότητα της Καινής Διαθήκης. Από την εξέλιξη του Χριστιανισμού. Ο Χριστιανισμός ξεκίνησε με τις χειρότερες από ανθρώπινη άποψη προϋποθέσεις. Έναν σταυρωμένο ιδρυτή. Μερικούς Ιουδαίους μαθητές. Και ένα ολόκληρο σύστημα εναντίον του ( Ιουδαϊκό Ιερατείο και Ρωμαϊκή εξουσία ). Αν ο Χριστός ήταν ένας απλός άνθρωπος η ομάδα των μαθητών του θα είχε αργά ή γρήγορα διαλυθεί. Άλλωστε ο Χριστιανισμός είναι μια δύσκολη θρησκεία. Μια θρησκεία που διδάσκει την ηθική καθαρότητα και την αυτοθυσία, μια θρησκεία που απαιτεί το μαρτύριο. Και διώχθηκε όσο καμιά άλλη θρησκεία. Εκατομμύρια μάρτυρες έχυσαν το αίμα τους γι’ αυτήν την πίστη. Σύμφωνα με την λογική η θρησκεία αυτή θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί. Όμως, συνέβη το αντίθετο. Σήμερα, ο Χριστιανισμός είναι η πρώτη, αριθμητικά, θρησκεία στον κόσμο. Πώς συνέβη αυτό; Γιατί ακολουθούν οι άνθρωποι κάποιον εσταυρωμένο που τους ζητά να σηκώσουν και αυτοί Σταυρό, να κάνουν θυσίες; Διότι Αυτός που τους ζητά τον Σταυρό δεν είναι άνθρωπος αλλά ΘΕΟΣ. Δεν είναι νεκρός αλλά ΖΕΙ. Ο Simon Greenleaf ( Γκρήνλιφ ) υπήρξε ο ιδρυτής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και η μεγαλύτερη νομική αυθεντία των Η.Π.Α.. Η ειδίκευσή του ήταν η μελέτη των αποδεικτικών στοιχείων. Του ζητήθηκε να εξετάσει το θέμα του Ιησού και της Ανάστασής Tου. Μελέτησε μαρτυρίες, εξέτασε όλα τα στοιχεία, απέρριψε κάθε τι μη επιστημονικά αποδεκτό και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, βάσει των αποδεικτικών στοιχείων, η Ανάσταση του Χριστού είναι το πιο αδιαμφισβήτητο γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας. Άπειρα είναι τα παραδείγματα των επιστημόνων που όντες άθεοι ή αγνωστικιστές ξεκίνησαν να ερευνούν την υπόθεση της Ανάστασης του Χριστού με σκοπό να την καταρρίψουν και αντ’ αυτού κατέληξαν να γίνουν πιστοί Χριστιανοί και κήρυκες του ευαγγελίου του. Ο C.S. Lewis, ένας από τους μεγαλύτερους Άγγλους λογοτέχνες, ο Φρανκ Μόρισον ( who mooved the stone ), ο Josh McDowell που αφιέρωσε επτακόσιες εργατοώρες για να αποδείξει ότι η Ανάσταση είναι ένα ψέμα και κατέληξε να κηρύττει την ΑΝΑΣΤΑΣΗ, και πολλοί άλλοι. Τι σημαίνει, όμως, για εμάς η Ανάσταση του Χριστού; Η Ανάσταση του Χριστού είναι ο προάγγελος της δικής μας Ανάστασης. Όπως αναστήθηκε ο Χριστός, έτσι θα αναστηθούμε και εμείς την Δευτέρα παρουσία. Σημαίνει ότι δεν είμαστε εγκλωβισμένοι στα στενά όρια της φθοράς και της γήινης υπάρξεως. Είμαστε ουρανοδρόμοι. Πορευόμαστε στον ουρανό. Δεν είμαστε ύλη που θα χαθεί αλλά είμαστε πνεύμα με ύλη που θα αναστηθεί άφθαρτη. Και όσο ενωνόμαστε με τον ΑΝΑΣΤΗΘΕΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟ τόσο κατακτούμε την αφθαρσία και την αθανασία. Πού είναι θάνατε η δύναμή σου; Πού είναι Άδη η νίκη σου;...

Πηγή: ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ


Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

"υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς·" Κολοσσαείς 3:13.

 Ένας πρώην μαθητής αφηγείται μια ιστορία: 
Όταν ακόμα πήγαινα στο σχολείο, ως μαθητής, είχα έναν υπέροχο δάσκαλο.
Μια μέρα είχαμε κουβεντιάσει στην τάξη,για το πόσο απαραίτητο είναι να μην κρατάμε θυμό μέσα μας,αλλά να κοιτάμε πως θα απα
λλαγούμε από αυτόν, και έτσι μας έβαλε να το δούμε αυτό πρακτικά.
- Αύριο, μας είχε πει, να φέρετε όλοι στο σχολείο μια πλαστική σακούλα,και ένα μικρό σακί με πατάτες.
Τον κοιτάξαμε έκπληκτοι,αλλά είχαμε μάθει πως δεν αστειεύεται με κάτι τέτοια.
Έτσι την άλλη μέρα είχε ο καθένας μας ότι μας είχε ζητήσει, και τότε εκείνος μας λέει:
- Κάθε φορά που αποφασίζετε να μην συγχωρέσετε κάποιον, να... παίρνετε μια πατάτα, να γράφετε πάνω της το όνομα εκείνου που δεν συγχωρέσατε,και την ημερομηνία,και να την βάζετε μέσα στην πλαστική σακούλα.
Δεν πέρασε πολύς καιρός που μερικές σακούλες ήταν αρκετά βαριές. Μας είπε επίσης αυτή την σακούλα να την κουβαλάμε μαζί μας, όπου κι αν πηγαίνουμε. Στο δρόμο, στο αυτοκίνητο, στο σχολείο, στα ψώνια,παντού. Μ αυτό τον τρόπο ήθελε να μας δείξει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το βάρος που κουβαλάμε.

Να έχουμε δηλαδή επίγνωση κάθε στιγμή. Να το έχουμε μαζί μας ακόμα και στα μέρη που είναι κάπως… καθώς πρέπει. Για φαντάσου τώρα να έχεις μια σακούλα με πατάτες στην disco. Όπως επίσης φαντάσου ότι αρκετές από αυτές τις πατάτες είχαν αρχίσει να σαπίζουν,και η μυρωδιά ήταν αφόρητη. Κι αυτό για να μας θυμίζουν το τίμημα που έχουμε να πληρώσουμε για τον αρνητισμό και τον πόνο μέσα μας, όταν δεν αποφασίζουμε αμέσως να συγχωρούμε.

Πάρα πολλές φορές σκεφτόμαστε,πως το να συγχωρέσουμε κάποιον είναι ένα δώρο που του κάνουμε. Όμως θαρρώ πως είναι το αντίθετο. Είναι δώρο που κάνουμε στον εαυτό μας. Γιατί με το να συγχωρέσουμε,απαλλασσόμαστε από ένα περιττό βάρος.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείς πόσο δύσκολο είναι να συγχωρέσεις κάποιον θυμήσου:
Δεν είναι ήδη αρκετά βαριά η σακούλα σου,και το περιεχόμενό της βρωμάει απαίσια;

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό.


 Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις πρώτες βοήθειες ενός νοσοκομείου. Ύστερα από επείγουσες εξετάσεις, ο γιατρός κατάληξε στα εξής:
- Θ ανοίξω την καρδιά σου,απευθύνθηκε στο αγοράκι.
Το αγοράκι όμως τον διέκοψε απότομα:
- Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό!
Ο χειρουργός τον κοίταξε περίεργα,και καθώς δεν πίστευε, σούφρωσε τα φρύδια του και του είπε:
- Θα ανοίξω την καρδούλα σου για να διαπιστώσω τις βλάβες που σου προκάλεσε η αρρώστια σου.
- Ναι, αλλά όταν ανοίξετε την καρδιά μου, θα βρείτε το Χριστό!
Ο γιατρός έριξε ένα βλέμμα περίεργο προς τους γονείς του που κάθονταν ήρεμοι πλάι του και συνέχισε:
- Όταν διαπιστώσω τις βλάβες, θα κλείσω την καρδιά και το στήθος σου,και θα αποφασίσω μετά τι θα κάνω.
- Σύμφωνοι, αλλά θα βρείτε το Χριστό μέσα στην καρδιά μου. Η Αγία Γραφή λέει, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί μέσα. Όλοι οι εκκλησιαστικοί ύμνοι λένε, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί, μέσα στην καρδιά μας.Εσείς θα τον βρείτε μέσα στη δική μου καρδιά!
Ο καρδιοχειρουργός απηύδησε:
- Θα σου πω τι ακριβώς θα βρω μέσα στην καρδιά σου. Θα βρω ένα φθαρμένο καρδιακό μυ, μια μειωμένη κυκλοφορία αίματος και εξασθενημένα αιμοφόρα αγγεία. Και τότε θα μπορώ, αν ξέρω, αν έχω τη δυνατότητα να σε κάνω καλά.
- Και θα βρείτε επίσης και το Χριστό που βρίσκεται εκεί,του λέει ξανά το αγοράκι!!!
Ο γιατρός βγήκε από την αίθουσα εξετάσεων ενοχλημένος. Το καημένο το παιδί μονολογεί…!
Όπως είχε προβλέψει, προέβη στη χειρουργική επέμβαση… Οι βλάβες τις καρδιάς ήταν σημαντικές, όπως είχε προβλέψει, σύμφωνα με την εικόνα των εξετάσεων. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα…
Όταν τελείωσε το χειρουργείο, κάθισε στο γραφείο του για να καταγράψει στο τετράδιο του χειρουργείου τις σημειώσεις του σχετικά με την επέμβαση: "κατεστραμμένη αορτή, κατεστραμμένη πνευμονική φλέβα, εκτεταμένη μυϊκή εκφύλιση. Καμιά ελπίδα μεταμόσχευσης,καμιά ελπίδα ίασης. Θεραπεία: παυσίπονα και απόλυτη ανάπαυση. Πρόγνωση σταμάτησε: ο θάνατος θα επέλθει μέσα στο χρόνο"…
Άφησε τον Η/Υ και σηκώθηκε… Απευθύνθηκε στο Χριστό του μικρού:
- Γιατί, αναφώνησε, γιατί το έκανες αυτό; Το έστειλες εδώ,το έστειλες μ αυτό το κακό. Το καταδίκασες να πεθάνει μικρό απ αυτό το κακό. Γιατί; Γιατί;
Τότε στο βάθος του είναι του, άκουσε μια φωνή να του απαντά:  
- Αυτό το παιδί δεν είναι προορισμένο να ζήσει μακροπρόθεσμα στο δικό σας ποίμνιο. Αυτό το παιδί ανήκει στο δικό μου ποίμνιο και έτσι θα είναι για πάντα. Εδώ, στο δικό μου ποίμνιο, που δεν υπάρχει κανένας πόνος. Θα ανακουφιστεί τόσο, όσο δε φαντάζεσαι. Κάποια μέρα, οι γονείς του θα το συναντήσουν εδώ και θα γνωρίσουν την ειρήνη. Το ποίμνιό μου θα συνεχίσει να αυξάνεται!
Δάκρυα έτρεχαν στα μάτια του καρδιοχειρουργού. Όμως τα αισθήματά του ενάντια στο Θεό, γεμάτα εγωισμό, αντιδρούσαν μέσα του:
- Έπλασες αυτό το πλάσμα, έπλασες αυτή την καρδιά. Είναι καταδικασμένο να πεθάνει μέσα σε λίγους μήνες… γιατί;
Η φωνή μέσα του απάντησε και πάλι:
- Το παιδί πρέπει να επιστρέψει στο δικό μου ποίμνιο γιατί έχει εκτελέσει το καθήκον του. Δεν έπλασα το παιδί μου στη γη για να το χάσω, αλλά για να ξαναβρεθεί ένα άλλο χαμένο πρόβατο!!
Ο γιατρός κατάλαβε πως αυτό το παιδί δεν ήρθε εκεί τυχαία, ήρθε γι αυτόν… Ο ίδιος είχε λάβει χριστιανική μόρφωση όταν ήταν παιδί… Οι αναμνήσεις χόρευαν μέσα στο νου του. Εξ αιτίας των πολλών επαγγελματικών του επιτυχιών, η ψυχή του είχε γίνει η τελευταία του φροντίδα.
Μπήκε στο θάλαμο του παιδιού,και κάθισε πάνω στο κρεβάτι του, έχοντας απέναντί του τους γονείς του.
Το αγοράκι ξύπνησε και ψέλλισε:
- Ανοίξατε την καρδιά μου;
- Ναι! απάντησε συγκινημένος ο γιατρός.
-Και τι βρήκατε; ρώτησε ο μικρός.
- Βρήκα το Χριστό, απάντησε ο χειρουργός, κλαίγοντας σαν το μικρό παιδί που ήταν ο ίδιος, πριν από πενήντα χρόνια…
Το παιδί και ο γιατρός από τότε,έγιναν οι καλύτεροι φίλοι!!!

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Η μόνη λύση να γυρίσουμε πίσω στον Χριστό.


Σ αυτές τις δύσκολες μέρες που ζούμε, η κοινωνία μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Εκτός των πολλών και μεγάλων οικονομικών προβλημάτων που περνάμε, παράλληλα η αμαρτία γιγαντώνεται, όσο πάει και νομιμοποιείται. Διεστραμμένοι άνθρωποι, ψευτομέντιουμ και μάγοι διαφόρων ειδών και εγκληματίες πάσης φύσεως, προβάλλονται ακόμα και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να δώσουν τη γνώμη τους για πολύ λεπτά ζητήματα, όπως η οικογένεια, τα παιδιά, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και οι ειλικρινείς σχέσεις των ανθρώπων.
Εκεί ακούμε τα πιο απογοητευτικά συμπεράσματα και τους πιο παράλογους σχεδιασμούς για το μέλλον της κοινωνίας μας. Θέλουν να καταργήσουν κάθε τι που είναι σωστό και δοκιμασμένο και να εγκαθιδρύσουν ένα δικό τους σύστημα κατά τις επιθυμίες της σάρκας τους.
Τρανταχτό παράδειγμα, ο γάμος. Κάποτε έριξαν την ιδέα να καταργηθεί ο θεσμός του γάμου και προσπάθησαν να βρουν ένα υποκατάστατο. Πρότειναν πολλές λύσεις, ελεύθερη συμβίωση, συμβολαιογραφική πράξη, ανύπαντρες μητέρες και άλλα τέτοια. Εκείνες που πλήρωσαν περισσότερο από όλους αυτές τις ψεύτικες θεωρίες, είναι οι κοπέλες που πίστεψαν ότι μπορούν να γίνουν μητέρες χωρίς να τελέσουν κανένα γάμο. Έκαναν ένα παιδί, έγιναν μητέρες χωρίς επίσημο πατέρα και προσπάθησαν να κάνουν οικογένεια. Με αποτέλεσμα τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, τα οποία φροντίζουν για τους πάσχοντες και αναξιοπαθούντες ανθρώπους να μην παραλείπουν στη λίστα τους να βάζουν και τις ανύπαντρες μητέρες, οι οποίες απεδείχθη ότι είναι απροστάτευτες και οπωσδήποτε αξιολύπητες και φυσικά τα παιδιά τους που μεγαλώνουν ορφανά από πατέρα. Πόσο διαφορετικά τα έφτιαξε ο Θεός τα πράγματα. Ο Θεός δημιούργησε το θεσμό του γάμου με απόλυτη αρμονία και γι’ αυτό είναι αναντικατάστατος, όπως είναι και τα μάτια μας και τα αυτιά μας και όλα τα μέλη του σώματός μας.
Αντικαθίσταται το μάτι μας με κανένα ψεύτικο; Το χέρι μας; Το νύχι μας; Τίποτα δε μπορεί να αντικατασταθεί χωρίς καταστροφή και κακό αποτέλεσμα.
Νόμιζαν μερικοί ότι όσο απομακρυνόμαστε από τις διδασκαλίες του Χριστού, από το Ευαγγέλιο που είναι η απόλυτη αλήθεια, τόσο πιο πολύ εκσυγχρονιζόμαστε και θα ζήσουμε καλύτερα και πιο ελεύθερα. Στην πράξη όμως, το αποτέλεσμα μας δείχνει το αντίθετο. Όσο απομακρυνόμαστε από τις εντολές και τους κανόνες του Χριστού, τόσο πιο πολύ εκφυλιζόμαστε και δυστυχούμε.
Χρειαζόμαστε τον Ιησού Χριστό σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε. Ας γυρίσουμε λοιπόν κοντά του.
Τον χρειαζόμαστε όχι μόνο στα σημερινά οικονομικά προβλήματα, αλλά κυρίως για τη σωτηρία της ψυχής μας και τότε θα δούμε το χέρι Του και στην οικογένειά μας και στην πατρίδα μας ακόμα. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω, σαν τον «άσωτο υιό», ο οποίος, αφού κατασπατάλησε την περιουσία του πατέρα του «μετά πορνών» και κατάντησε να βόσκει γουρούνια ζητώντας μισθό λίγα ξυλοκέρατα, που και αυτά δεν του τα δίνανε, επέστρεψε στον οίκο του πατέρα του και ζήτησε να γίνει ένας απλός δούλος, για να χορταίνει τουλάχιστον «άρτον».
Βεβαίως δεν τα γράφουμε όλα αυτά για να αλλάξει το καθεστώς των ανθρώπων ή η κοινωνία και οι νόμοι του κράτους που επιτρέπουν τα διαζύγια, τις εκτρώσεις, τις μοιχείες και όλα αυτά τα κακά. Αλλά τα γράφουμε για να γνωρίσουν και να κάνουν το θέλημα του Θεού όσοι θέλουν να ζήσουν μια ευλογημένη ζωή και να φθάσουν κάποια ημέρα στο περιβάλλον του Ουράνιου Πατέρα.
Ο Ιησούς του Ναυή είπε στους Ισραηλίτες: «Εκλέξατε σήμερον ποίον θέλετε να λατρεύητε ή τον Θεόν ή τον Βάαλ…» και κατέληξε: «…Εγώ όμως και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Κύριον», Ιησούς του Ναυή 24:15. Δεν με ενδιαφέρει λοιπόν τι θα κάνουν οι άλλοι. Εγώ και η οικογένειά μου έχουμε αποφασίσει να κάνουμε το θέλημα του Θεού και να ακολουθούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού...