Η Ιστορία του Τόμι.

Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε τη δύναμη του γραπτού λόγου! Που θα ήμασταν σήμερα χωρίς αυτόν, χωρίς τα πέντε πρώτα Βιβλία του Μωυσή, χωρίς τα χρονικά της ιστορίας στο Λόγο του Θεού, χωρίς τους Ψαλμούς του Δαβίδ, τις καταγραμμένες προφητείες και της Παλαιάς Διαθήκης και της Καινής Διαθήκης, χωρίς την καταγραφή των Ευαγγελίων και του Βιβλίου των Πράξεων; Τι θα κάναμε χωρίς τις Επιστολές των Αποστόλων, που είναι όλες διατηρημένες για μας μέσα στην Καινή Διαθήκη χάρη στην προνοητικότητα αυτών των ανθρώπων, των λόγιων, των γραμματέων, των βοηθών, των σπουδαστών και των οπαδών, να παραδοθούν σε μας ακόμα και μέχρι σήμερα, για να συνεχίζουν μια αδιάκοπη υπηρεσία προς τα εκατομμύρια των παιδιών του Θεού μέσα σ' όλες τις εποχές!

Τολμώ να πω ότι κανείς από αυτούς, δεν αντιλήφθηκε ποτέ πόσο σημαντικά επρόκειτο να γίνουν εκείνα τα γραπτά, στα χρόνια και στις γενιές που θα ακολουθούσαν. Ο απόστολος Παύλος δε θα ήταν δυνατόν να μπορούσε να είχε διαλογιστεί το συνολικό μέγεθος της υπηρεσίας, ούτε από  μια από τις Επιστολές του, την ώρα ακριβώς που τις έγραφε! Αυτός απλώς έγραφε γράμματα έμπνευσης, παρηγοριάς, ενθάρρυνσης, δόγματος, νουθεσίας, παραίνεσης και καθοδήγησης, σε προσωπικούς φίλους και ομάδες πιστών, τους οποίους γνώριζε, ή στους οποίους είχε διακονήσει  στο παρελθόν, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνους που ο ίδιος είχε κερδίσει για τον Κύριο, τις εκκλησίες που είχε οργανώσει προσωπικά, καθώς επίσης και τους προσήλυτους τους, και τις άλλες εκκλησίες που είχαν αναδυθεί σαν αποτέλεσμα της υπηρεσίας τους – η ατομική αλυσιδωτή έκρηξη του Ευαγγελίου!

Γι' αυτό ποτέ να μην υποτιμάτε την υπηρεσία του γραπτού λόγου! Αυτές οι Επιστολές των αποστόλων έχουν αναπαραχθεί κατά δισεκατομμύρια μέσα σε σχεδόν 2.000 χρόνια, με τα μέσα του έντυπου λόγου. Τι θα κάναμε χωρίς τη Βίβλο, το γράμμα της αγάπης του Θεού για μας; Και πόσο θαυμάσιο είναι που καταφέραμε να γνωρίσουμε τον Συγγραφέα, μέσα από τα Λόγια Του προς εμάς. "Διότι η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή δια του λόγου του Θεού". Ρωμαίους 10:17. Και η πίστη μπορεί να έρθει ακόμη και από το άκουσμα του δικού σου του λόγου, της μαρτυρίας σου, του γράμματος σου, που περιέχει τα Λόγια του Θεού προς  ένα φίλο, συγγενή ή προς κάποιον που ενδιαφέρεται!

Αυτό μου θυμίζει μια αληθινή ιστορία που άκουσα όταν ήμουν νέος, για ένα αγόρι που ονομαζόταν Τόμι. Ο Τόμι ήταν ένα μικρός ανάπηρος εφημεριδοπώλης, του οποίου το παραμορφωμένο σώμα κειτόταν σχεδόν αβοήθητο πάνω σε ένα αξιοθρήνητο στρώμα από άχυρο, δίπλα στο παράθυρο του τρίτου ορόφου μιας παλιάς μισο-κατεστραμμένης πολυκατοικίας, σε έναν πολυσύχναστο δρόμο μιας μεγαλούπολης. Μια μέρα  ζήτησε από ένα μικρό εφημεριδοπώλη φίλο του να του φέρει, "το βιβλίο για τον Άνθρωπο που πήγαινε παντού κάνοντας το καλό"! Το μικρό αγοράκι έψαξε και έψαξε για αυτό το ανώνυμο βιβλίο για τον ανάπηρο φίλο του, μέχρι που ένας βιβλιοπώλης τελικά κατάλαβε, ότι θα πρέπει να μιλάει για τη Βίβλο, και την ιστορία του Ιησού Χριστού!

Το μικρό αγοράκι μάζεψε τα λίγα χρήματα που είχε, και ο ευγενικός βιβλιοπώλης του έδωσε ένα αντίγραφο της Καινής Διαθήκης, και αυτός έτρεξε πίσω να το δώσει στον Τόμι που ήταν πάνω σ' ένα στρώμα από άχυρο στον τρίτο όροφο!

Άρχισαν να το διαβάζουν μαζί, μέχρι που ο Τόμι σώθηκε θαυματουργικά  μέσα από τα Λόγια που διάβασε στο βιβλίο, και έτσι ήθελε κι αυτός να κάνει το καλό, όπως ο Άνθρωπος μέσα στο βιβλίο, όμως ήταν ανάπηρος, και δεν μπορούσε καν να βγει από το μικρό του διαμέρισμα, του ενός δωματίου της γριάς θείας του με την οποία ζούσε! Προσευχήθηκε όμως και ζήτησε από το Θεό να τον βοηθήσει, και ο Κύριος του έδειξε ένα απλό σχέδιο!

Άρχισε με κόπο να μουτζουρωγράφει εδάφια από τη Βίβλο πάνω σε μικρά κομματάκια χαρτί, και μετά τα έριχνε από το παράθυρο του τρίτου ορόφου για να φτερουγίσουν αυτά προς τα κάτω πάνω στον πολυσύχναστο δρόμο!  Οι περαστικοί τα έβλεπαν να φτερουγίζουν πέφτοντας προς τα κάτω, και με περιέργεια τα σήκωναν για να δουν τι ήταν, μόνο για να διαβάσουν τα λόγια ενός Ανθρώπου που πήγαινε παντού κάνοντας το καλό, του Ιησού Χριστού! Πολλοί βοηθήθηκαν, ενθαρρύνθηκαν, ακόμη και σώθηκαν μέσα από την απλή υπηρεσία αυτού του μικρού παιδιού από την Καινή Διαθήκη του.

Μια μέρα ένας εύπορος επιχειρηματίας σώθηκε όταν διάβασε ένα από αυτά τα μικρά εδάφια. Κατόπιν, αφού βρήκε τον Ιησού, γύρισε στο σημείο όπου είχε βρει το μικρό κομματάκι χαρτί που τον είχε οδηγήσει στον Κύριο, αναζητώντας κάποια απάντηση για το πως βρέθηκε εκεί σ αυτό το σημείο! Ξαφνικά παρατήρησε άλλο ένα μικρό κομματάκι χαρτί να φτερουγίζει από επάνω προς το πεζοδρόμιο κάτω. Παρακολουθούσε τη σκηνή καθώς μια φτωχή και κουρασμένη ηλικιωμένη γυναίκα έσκυβε με κόπο να το σηκώσει, και παρατήρησε την όψη της να γεμίζει από χαρά καθώς το διάβαζε, και φαινόταν να έχει νέα δύναμη στο περπάτημα της, καθώς συνέχιζε το δρόμο της!

Ο επιχειρηματίας, ακίνητος τώρα στο σημείο εκείνο, κρατούσε τα μάτια του καρφωμένα προς τα πάνω, αποφασισμένος να βρει την προέλευση τους! Έπρεπε να περιμένει για πολύ ώρα, γιατί ο καημένος μικρούλης και ανάπηρος Τόμι, χρειαζόταν πολλά επίπονα λεπτά για να μουτζουρωγράψει ακόμα και ένα εδάφιο πάνω σ' ένα από εκείνα τα κομματάκια χαρτί! Ξαφνικά τα μάτια του επιχειρηματία έπεσαν πάνω σ' ένα συγκεκριμένο παράθυρο, καθώς είδε ένα λεπτό, μικρό κοκαλιάρικο χεράκι να απλώνεται προς τα έξω για να ρίξει ένα μικρό κομματάκι χαρτί, σαν εκείνο που του είχε φέρει μια ολότελα καινούργια ζωή!  Προσεκτικά παρατήρησε τη θέση του παραθύρου, ανέβηκε τρέχοντας τις σκάλες της βρόμικης πολυκατοικίας, και τελικά βρήκε την τρώγλη του δωματίου του Τόμι, του ιεραποστόλου του πεζοδρομίου!

Αυτός και ο Τόμι αμέσως έγιναν καλοί  φίλοι, και έφερε στον Τόμι όλη τη βοήθεια και την ιατρική φροντίδα που χρειαζόταν. Τελικά μια μέρα ρώτησε τον Τόμι αν θα ήθελε να έρθει να ζήσει μαζί του μέσα στην παλατένια βίλα  του, έξω από την πόλη.

Προς μεγάλη έκπληξη του φίλου του, ο Τόμι απάντησε, "Θα πρέπει να ρωτήσω το Φίλο μου γι' αυτό." Εννοώντας τον Ιησού!

Την επόμενη μέρα ο επιχειρηματίας ξαναγύρισε, περιμένοντας ανυπόμονα την απάντηση του Τόμι. 
Ο Τόμι του έκανε μερικές παράξενες ερωτήσεις: "Που είπατε ότι είναι το σπίτι σας;"

Ω! "είπε ο επιχειρηματίας, είναι μακριά έξω στην εξοχή, σ' ένα μεγάλο και όμορφο κτήμα. Θα έχεις ένα όμορφο δωμάτιο όλο δικό σου, και υπηρέτες για να σε φροντίζουν, νόστιμα φαγητά, ένα καλό κρεβάτι, κάθε άνεση και προσοχή, και οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά σου. Και η γυναίκα μου κι εγώ θα σε αγαπάμε πολύ, και θα σε αναθρέφουμε σαν δικό μας γιο."

Διστακτικά, ο Τόμι ρώτησε ξανά: "Θα υπάρχουν καθόλου άνθρωποι που θα περνάνε κάτω από το παράθυρό μου; "Σαστισμένος και κάπως αμήχανος, ξανά ο επιχειρηματίας απάντησε, λέγοντας: "Γιατί, α, όχι, μόνο ένας υπηρέτης καμιά φορά, ίσως και ο κηπουρός! Δεν καταλαβαίνεις Τόμι, είναι ένα υπέροχο κτήμα, πολύ μακριά έξω στην εξοχή, μακριά από το θόρυβο της κίνησης της πόλης και της φασαρίας των ανθρώπων!  Θα έχεις ησυχία εκεί, και θα μπορείς να ξεκουράζεσαι, και να διαβάζεις, και να κάνεις ότι θέλεις μακριά από όλη αυτή τη βρωμιά, τα καυσαέρια, το θόρυβο και τον πολυάσχολο συρφετό."

Μετά από μια μακρόχρονη σιωπή περισυλλογής, το πρόσωπο του Τόμι φαινόταν λυπημένο, επειδή δεν ήθελε να πληγώσει το νεοφερμένο φίλο του, όμως τελικά είπε ήρεμα, αλλά σταθερά, με δάκρυα στα μάτια, "Λυπάμαι, αλλά βλέπετε, δε θα μπορούσα να ζήσω ποτέ κάπου όπου οι άνθρωποι δε θα περνούν κάτω από το παράθυρό μου."

Πιστεύω ότι αυτή η απλοϊκή μα αληθινή ιστορία μέσα από τη ζωή, ήταν ένα σημείο σταθμός στη δική μου ζωή σαν μικρού παιδιού, επειδή όταν την άκουσα να μου τη λέει η μητέρα μου, αποφάσισα εκεί και τότε, με τη χάρη του Θεού, ότι δε θα ζούσα ποτέ εκεί όπου οι άνθρωποι δε θα μπορούσαν να περάσουν κάτω από το παράθυρο της υπηρεσίας και της Αγάπης του Θεού στη ζωή μου! Όπως είπε ο Τόμι, δε θα μπορούσα να ζήσω ποτέ εκεί όπου οι άνθρωποι δε θα περνούσαν κάτω από το παράθυρό μου!
"Εσύ θα μπορούσες;

Έχοντας συναντήσει μια φορά τον Άνθρωπο Εκείνο, που πήγαινε παντού κάνοντας καλό σ' εκείνους που περνούσαν κάτω από το παράθυρο της ζωής Του, πως θα μπορούσα ποτέ να ζήσω ξανά εγωιστικά, εκεί όπου οι άνθρωποι δε θα περνούσαν κάτω από το παράθυρό μου για να δεχτούν το ίδιο; "Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε". Ματθαίον 10:8. Και, "Εις πάντα δε εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ' αυτού". Λουκάς 12:48.

Εσύ ζεις εκεί όπου οι άνθρωποι μπορούν να περάσουν κάτω από το παράθυρό σου; Εσύ υπηρετείς εκείνους που το κάνουν; Υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε κάτω από το παράθυρό μας όλη την ώρα! Πρόκειται κι αυτοί να δεχτούν αυτό που χρειάζονται;           

Εδώ είναι μια αληθινή ιστορία της ζωής κάποιου τόσο απλού, τόσο αβοήθητου και τόσο απομονωμένου, που θα μπορούσες να σκεφτείς ότι δε θα μπορούσε να έχει καμιά απολύτως υπηρεσία, και θα μπορούσε   φαινομενικά να έχει κάθε δικαιολογία να μην προσφέρει υπηρεσία σε άλλους, αλλά μάλλον να χρειάζεται τους άλλους να προσφέρουν υπηρεσία σ' αυτόν. Όμως η αγάπη βρήκε ένα τρόπο!

Κάποιος περνάει κάτω από το δικό σου παράθυρο αυτή την στιγμή! Βρήκε η αγάπη σου ένα τρόπο για να τους βοηθήσει; Σου έδειξε η Αγάπη του Θεού πώς μπορείς να τους βοηθήσεις; Αυτός θα το κάνει, αν το θέλεις εσύ, άσχετα με το ποιες είναι οι συνθήκες σου, ή οι περιορισμοί σου. Επειδή και ο Θεός έχει ένα παράθυρο, και έχει υποσχεθεί ότι, αν Τον υπακούσουμε, και ανοίξουμε το παράθυρο της ζωής μας προς τους άλλους, Αυτός, "θα ανοίξει τα παράθυρα του Ουρανού, και θα βρέξει μια τέτοια ευλογία, που δε θα υπάρχει αρκετός χώρος για να τη χωρέσει". Μαλαχίας 3:10. 
Δόξα στον Κύριο!

Εσύ είσαι πιστός σε όλα τα παράθυρα της ζωής σου; Εσύ θρέφεις τα πρόβατά Του, δίνοντάς τους βοσκές χλοερές, ύδατα ανάπαυσης, και τη λιακάδα της Αγάπης Του μέσα από τα παράθυρα του Λόγου Του; Δεν τολμάς να τα απογοητεύσεις! Πρέπει να τους δώσεις αυτό που χρειάζονται! Πώς να το κάνεις; Τι μπορείς να κάνεις περισσότερο από αυτό που κάνεις τώρα; Μπορείς να μοιράζεις περισσότερα! Μπορείς να δίνεις περισσότερα! Δεν μπορείς να σταματήσεις! Για τα παιδιά του Κυρίου, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως το να στέκεσαι ακίνητος! Ή πηγαίνεις μπροστά, ή ξεμένεις πίσω! Πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς! Πρέπει να μοιράζεις ακόμη περισσότερα, καθώς, "εργάζεσαι τα έργα του πέμψαντός σε, εωσού είναι ημέρα. Έρχεται νυξ, ότε ουδείς δύναται να εργάζηται". Ιωάννη 9:4. "Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί". Εφεσίους 5:16. Να μοιράζεις περισσότερα, να μαρτυράς περισσότερο, και ο Ίδιος ο Θεός θα κάνει περισσότερα, περισσότερα απ' ότι ονειρεύτηκες ποτέ!           

Αν αρνιέσαι να δίνεις από εγωισμό, θα καταλήξεις να είσαι ένα τίποτα. "Οι μεν σκορπίζουσι, και όμως περισσεύονται, οι δε παρά το δέον φείδονται, και όμως έρχονται εις ένδειαν. Η αγαθοποιός ψυχή θέλει παχυνθή, και όστις ποτίζει, θέλει ποτισθή και αυτός. Παροιμίες 11:24-25. 
Δεν μπορείς να ξεπεράσεις το Θεό στο δόσιμο!

Ντέιβιντ Λίβινγκστον

Ο Ντέιβιντ Λίβινγκστον, ο περίφημος Βρετανός ιεραπόστολος που εγκατέλειψε την περιουσία του, για να πρωτοπορήσει στις ζούγκλες της Αφρικής, και πέθανε εκεί προσευχόμενος γονατιστός είπε μια φορά. "Ποτέ μου δεν έκανα μια θυσία! "Είχε ανακαλύψει ότι δεν μπορούσε ποτέ να ξεπεράσει το Θεό στο δόσιμο. Αν και έδωσε τη ζωή του, θα θερίσει Αιώνια Ζωή και μερίσματα από αθάνατες ψυχές, χιλιάδες σωσμένους για πάντα! Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε το Θεό στο δόσιμο;

Όμως πρόκειται να κοστίσει κάτι! Όπως είπε ο Βασιλιάς Δαβίδ, "Δεν θέλω προσφέρει ολοκαυτώματα εις Κύριον τον Θεόν μου δωρεάν! "Β' Σαμουήλ 24:24. Πρέπει να δώσεις κάτι, πρέπει να μοιράζεις στους έξω, πρέπει να ζεις δίπλα σ' ένα παράθυρο, και πρέπει να είσαι πιστός! Πρέπει να βάλεις κάτι  για να πάρεις κάτι!  Πρέπει να δώσεις για να πάρεις, να μοιράσεις για να δεχτείς, να σπείρεις για να θερίσεις, να επενδύσεις για να κερδοφορήσεις, να πεθάνεις για να ζήσεις, να θαφτείς για να αναστηθείς!...

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1971.