Ισορροπώντας ...εσχατολογικά.

Ματθ. 24:3 «Και ενώ εκάθητο επί του όρους των Ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ’ ιδίαν, λέγοντες· Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;» Λουκ. 21:7 «Ηρώτησαν δε αυτόν, λέγοντες· Διδάσκαλε, πότε λοιπόν θέλουσι γείνει ταύτα και τι το σημείον, όταν μέλλωσι ταύτα να γείνωσιν;» Είναι κάποια ερωτήματα των αποστόλων κατά την διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού Χριστού. Η φυσική ανθρώπινη περιέργεια ή και αγωνία φανερώνεται και εκφράζεται. Πότε; Ο χρόνος τρέχει. Θα προλάβουμε; Όσο είμαστε νέοι; Στη δική μας γενιά; Μήπως σαν τον Συμεών είμαστε φυσικά παρόντες; Πόσες γενιές να μετρήσουμε; Εκείνοι οι μαθητές στην αρχή και άλλοι πολλοί από τότε μέχρι σήμερα, υποβάλλουν τους εαυτούς τους στον πειρασμό του εντοπισμού ώρας, ημέρας, εβδομάδας, μήνα, έτους, δεκαετίας της παρουσίας του Κυρίου και της συντέλειας του αιώνος. Οι υπολογισμοί, μηδενός εξαιρουμένου, διαψεύστηκαν από την ιστορία, οι “φωτισμένοι ερμηνευτές” αποδείχθηκαν τουλάχιστον ιδιογνώμονες και πολλοί άνθρωποι (πιστοί και μη πιστοί) σκανδαλίστηκαν. Γιατί τόσος θόρυβος, τόσος κονιορτός; Ο Κύριος έχει ήδη απαντήσει: Λουκ. 21:8 «Βλέπετε μη πλανηθήτε· διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί εν τω ονόματί μου, λέγοντες ότι εγώ είμαι και ο καιρός επλησίασε. Μη υπάγητε λοιπόν οπίσω αυτών».Στη συνέχεια τους περιγράφει τα σημεία των καιρών. Μερικά είναι πλήρως κατανοητά, άλλα λιγότερο και κάποια μας δυσκολεύουν ακόμα. Για παράδειγμα: Λουκ. 21: 32 «Αληθώς σας λέγω ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα». Και να οι υπολογισμοί: πόσα χρόνια είναι η γενιά; 30, 50, 70, 100; ποια γενιά είναι τάχα; πότε αρχίζει και πότε τελειώνει; Αφορά στον 1ο αιώνα ή στον τελευταίο; Είναι γενιά του φυσικού Ισραήλ, ή του πνευματικού (εκκλησίας από τα έθνη); Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αλλά και μετά την ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού οι απόστολοι επανέρχονται: Πράξεις 1: 6 «Εκείνοι λοιπόν συνελθόντες ηρώτων αυτόν, λέγοντες· Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ; 7 Είπε δε προς αυτούς· Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία, 8 αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ’ υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης.» Όπως ειπώθηκε από τον αναστημένο Ιησού Χριστό, όταν ήρθε η μέρα της Πεντηκοστής, δεν φωτίστηκαν στις ημερομηνίες τους χρόνους ή τους καιρούς, αλλά έλαβαν δύναμη Αγίου Πνεύματος για νικηφόρα ζωή και μαρτυρία. Η έμφαση δόθηκε αλλού, όπως διαβάζουμε στις Πράξεις 2: 42 «Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς.» Οι πρώτοι πιστοί έμαθαν να είναι εσχατολογικός λαός. Ζούσαν στον ενδιάμεσο καιρό, δηλ. μεταξύ της εγκαινίασης του τέλους και της ολοκλήρωσης του τέλους. Στο Δείπνο του Κυρίου γιόρταζαν την εσχατολογική τους ύπαρξη διακηρύττοντας το θάνατο του Κυρίου «μέχρι της ελεύσεως Αυτού». Ήδη ζούσαν εν Αγίω Πνεύματι, αλλά ακόμα ήταν στον κόσμο όπου επιτίθεται ο Σατανάς. Ήδη η νίκη πάνω στο θάνατο ήταν δική τους, αλλά ήταν ακόμα γεγονός ότι θα πέθαιναν. Ήδη είχαν δικαιωθεί και δε φοβούνταν την κατάκριση (Ρωμ. η:1) αλλά ακόμα ανέμεναν τη μέλλουσα κρίση (Β΄ Κοριν. ε:10). Ήταν ο μελλοντικός λαός του Θεού, ο προετοιμασμένος για το μέλλον. Γνώριζαν τα πλεονεκτήματα του μέλλοντος, αλλά κι εκείνοι, όπως εμείς καλούνταν να ζήσουν αυτά τα πλεονεκτήματα και τις αξίες στον παρόντα κόσμο. Το ερμηνευτικό κλειδί για μεγάλο μέρος της Καινής Διαθήκης, ιδιαίτερα στη διακονία και διδασκαλία του Ιησού, βρίσκεται σ΄ αυτήν την “ένταση”. Επειδή ακριβώς η βασιλεία, η ώρα της κυριαρχίας του Θεού έχει εγκαινιαστεί με τον ερχομό του Χριστού, καλούμαστε σε ζωή μέσα στη βασιλεία και προσευχόμαστε «Ελθέτω η βασιλεία Σου» ζητώντας την ολοκλήρωση της βασιλείας. Αλλά επειδή η βασιλεία που προσμένουμε να δούμε ολοκληρωμένη έχει αρχίσει να έρχεται, η ίδια προσευχή είναι γεμάτη από συνέπειες για το παρόν. Λουκ. 21: 34 «Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· 35 διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. 36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.» Ο Ιησούς μας δείχνει το στόχο: Αγρυπνία, δέηση, προσοχή!

ΠΗΓΗ...ΙΗΣΟΥΣ Η ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ