
Πριν από εμάς, άνθρωποι πλούσιοι αλλά και φτωχοί, άνθρωποι δυνατοί, αλλά και αδύνατοι, σοφοί με μεγάλη φήμη, εργάτες, εργοδότες, αμαρτωλοί, αλλά και άγιοι άνθρωποι, προσπάθησαν να επιζήσουν. Όλοι αυτοί είχαν να αντιμετωπίσουν ένα και μοναδικό πρόβλημα, τον θάνατο. Μήπως κάποιος απ αυτούς κατάφερε να δώσει λύση; Αποδείχθηκε ότι ο πλούτος είχε μικρή δύναμη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, η δύναμη των δυνατών ασήμαντη, η γνώση των σοφών φτωχή, έτσι οι πλούσιοι άφησαν εδώ τα πλούτη τους, και οι σοφοί την γνώση τους, οι πολιτικοί, οι θρησκευτικοί ηγέτες, και τόσοι άλλοι άφησαν τα πάντα νικημένοι από τον θάνατο. Τι κρίμα, αυτό ήταν όλο; Που είναι η δόξα του ανθρώπου; Η δύναμη, η σοφία, τα μεγάλα λόγια, δεν στάθηκε τίποτε ικανό να αντιμετωπίσει τον θάνατο, και ο θάνατος υπερίσχυσε; Αγωνιζόμαστε να ζήσουμε, αλλά θα πεθάνουμε; Κανείς σοφός στην καρδιά δεν μπορεί να δώσει λύση; Δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε; Βασιλεύει σε όλους τους ανθρώπους και στα πάντα; Φέρνει δυστυχία, και αποχωρισμό από τα αγαπημένα μας πρόσωπα, φέρνει φόβο. Και ο φόβος δένει τους ανθρώπους για μια ολόκληρη ζωή. Το ωραιότερο δημιούργημα του Θεού, ο άνθρωπος, είναι όπως η σκόνη που φυσάει ο άνεμος; Είναι όπως το άνθος που μαραίνετε;
Ο θάνατος τελικά δεν νικιέται; Πως μπορεί ο άνθρωπος να τον αντιμετωπίσει; Το τελειότερο δημιούργημα που έπλασε ο Θεός, το έπλασε για να πεθαίνει; Την απάντηση θα την δώσεις εσύ φίλε.
Όμως υπάρχει ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, ο οποίος νίκησε τον θάνατο. Του πήρε την εξουσία, και κρατάει στα χέρια του τα κλειδιά του Άδη και του θανάτου. Κατάργησε τον θάνατο και έφερε στο φως τη ζωή, και την αφθαρσία. "Εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζων, και έγεινα νεκρός, και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων αμήν, και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου".Αποκάλυψη 1:18. Θάνατος δεν σημαίνει εκμηδενισμός, αλλά αποχωρισμός τις ψυχής από το σώμα. Όσο ζούμε μακριά από τη ζωή, ζούμε μαζί με τον θάνατο. Η ζωή και ο θάνατος δεν πάνε μαζί. Η αμαρτία είναι αυτή που χωρίζει τον άνθρωπο, από τον ΑΓΙΟ ΘΕΟ. Η επιλογή είναι δική σου.
Διάλεξε τον αιώνιο θάνατο, η την αιώνια ζωή.
Ο Ιησούς Χριστός πέθανε για να ζήσουμε εμείς, τώρα όμως ζει αναστημένος. Αναγνώρισε ότι μέσα σου υπάρχει ο φόβος του θανάτου, και ζήτησε από τον αρχηγό της ζωής τον Ιησού Χριστό να πάρει την αμαρτία από την καρδιά σου, να πάρει τον θάνατο, και να σου δώσει αιώνια ζωή. Σκέψου σοφά, και αποφάσισε τώρα που υπάρχει ακόμα καιρός.
Δώσε τον θάνατο τις αμαρτίας, και πάρε την ζωή τις σωτηρίας...
"Εις δε των κρεμασθέντων κακούργων εβλασθήμει αυτόν λέγων, εάν συ είσαι ο Χριστός σώσον σεαυτόν και ημάς. Αποκριθείς δε ο άλλος επέπλητεν αυτόν λέγων, ουδέ τον Θεόν δεν φοβείσαι συ όστις είσαι εν τη αυτή καταδίκη; και ημείς μεν δικαίως, διότι άξια των όσα επράξαμεν απολαμβάνομεν, ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε. Και έλεγε προς τον Ιησούν, μνήσθητί μου Κύριε όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου. Και είπεν προς αυτόν ο Ιησούς, αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ εμού εν τω παραδείσω". Λουκάς 23:39-43.
Ο Ιησούς Χριστός βρίσκεται επάνω στο σταυρό του Γολγοθά, και δεξιά και αριστερά βρίσκονται δύο ληστές. Δύο άνθρωποι αμαρτωλοί κακούργοι, είχαν διαπράξει αδικίες εις βάρος των ανθρώπων, είχαν τις ίδιες δραστηριότητες, πολύ πιθανό να ήταν και συνέταιροι, και καταδικάσθηκαν από τον νόμο των ανθρώπων σε σταυρικό θάνατο. Εάν λοιπόν ο νόμος των ανθρώπων τιμωρεί την παραβατικότητα των ανθρώπων, πόσο μάλλον ο Θεός ο δίκαιος κριτής δεν θα κρίνει τις παράνομες δραστηριότητες του κάθε ανθρώπου; Ο Λόγος του Θεού μας αναφέρει στο Κεφάλαιο 20:11-12 της αποκάλυψις τα εξής. "Και είδον θρόνο λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός και δεν ευρέθη τόπος δι αυτά. Και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους ισταμένους ενώπιον του Θεού και βιβλίον άλλο ηνοίχθη το οποίον είναι της ζωής και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών". Ο ένας ο ληστής έβριζε τον Κύριο, αν είσαι ο Χριστός κατέβα από τον σταυρό, σώσε τον εαυτό σου σώσε και εμάς. Αυτό σημαίνει ότι είχε απιστία στην καρδιά του, και δεν πίστευε ότι αυτός που είναι δίπλα του είναι ο Χριστός, ο ίδιος ο Θεός. Ακόμη διαπιστώνουμε ότι μέσα στην καρδιά του υπάρχει σκοτάδι, και δεν μπορεί να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, γιατί νομίζει ότι όπως ο Χριστός άδικα βρίσκεται στη θέσει αυτή, το ίδιο και αυτοί άδικα βρίσκονται καταδικασμένοι. Μια καρδιά αμετανόητη που δεν αναγνωρίζει το λάθος της, και δεν αισθάνεται την αμαρτία. Σαν την γυναίκα την πόρνη η οποία κάνει ότι κάνει, και μετά λέει δεν έπραξα τίποτε. Ένας άνθρωπος που έχει την συνείδησή του καυτηριασμένη και νεκρωμένη, μια τέτοια καρδιά δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας.
Αντίθετα ο άλλος ο ληστής δεν συμφωνεί μαζί του, και τον επέπληξε. Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ που είσαι σ αυτή την καταδίκη; Εμείς δίκαια βρισκόμαστε σ αυτή τη θέση, αυτός όμως τίποτε δεν έπραξε κακό. Βλέπουμε ότι είχε φόβο Θεού, και φόβος Θεού είναι αρχή σοφίας. Έχει μέσα στην καρδιά του φως και μπορεί να διακρίνει την αδικία, βλέπει ότι οι άνθρωποι καταδίκασαν άδικα τον Χριστό, και προτίμησαν να ελευθερώσουν έναν φονιά κακούργο τον Βαραββά, και να καταδικάσουν τον δίκαιο αναμάρτητο Ιησού Χριστό.
Γι αυτό λέει ο Λόγος του θεού ότι η δικαιοσύνη των ανθρώπων είναι σαν ένα βρώμικο ρούχο, και αλλού ο Σολομών λέει είδα τον τόπο της κρίσεως και εκεί αδικία. Αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ είναι κάτι άλλο, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Ο άνθρωπος να καταδικάσει τον Θεό; Να τον βρίζουν, να τον εμπαίζουν, να τον κτυπούν και εκείνος να μη απαντά, και να μην ανταποδίδει; Γιατί αν ήθελε, μόνο αν τους φυσούσε λίγο, θα είχαν εξαφανισθεί από προσώπου γης. Μπορεί κανείς να συλλάβει το μέγεθος της ταπείνωσις; Γιατί τα ανέχθηκε όλα αυτά ο Κύριος; Ποιο ήταν το κίνητρό Του; "Γιατί τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο ώστε έδωσε τον Υιόν του τον μονογενή δια να μην απολεσθεί πας ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να έχει ζωήν αιώνιον".Ιωάννην 3:16. Γιατί έπρεπε να τελειώσει το λυτρωτικό έργο της σωτηρίας του ανθρώπου. Ακόμη ο ληστής αναγνωρίζει ότι δίκαια καταδικάσθηκε, αισθάνεται το βάρος της αμαρτίας μέσα του, συντρίβεται η καρδιά του και μετανιώνει για ότι έπραξε. Επίσης βλέπουμε ότι έχει όραση βλέπει μακριά, πιστεύει ότι η ζωή δεν σταματάει εδώ, και τον βλέπει σαν βασιλιά που θα έρθει να εγκαθιδρύσει την βασιλεία του. Όλα αυτά βέβαια ήταν αποτέλεσμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Γιατί ο Κύριος είχε αποκτήσει φήμη, ήταν γνωστά τα θαύματα και οι ευεργεσίες που έκανε, και πολύ πιθανό να άκουσε και ο ίδιος προσωπικά κάτι από της διδασκαλίες του Ιησού Χριστού. Έτσι λοιπόν τα Λόγια αυτά που άκουσε τώρα σε αυτήν την δύσκολη στιγμή του άλλαξαν την καρδιά, ήρθε στον εαυτό του και λέει στον Κύριο, "θυμήσου με όταν έρθεις εν τη βασιλεία σου". Και ο Κύριος του είπε, "σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο". Επικαλέσθηκε το όνομα του Ιησού Χριστού, γιατί πίστεψε σ αυτόν, μετάνοιωσε, και ο Κύριος τον συγχώρησε. Ο νόμος των ανθρώπων τον καταδίκασε, ο νόμος όμως της ζωής εν Χριστώ Ιησού, τον αθώωσε του χάρισε ζωή και αυτή εν αφθονία. Διαγράφτηκαν όλα όσα έκανε στην ζωή του, γιατί ο Κύριος του τα έσβησε. Όταν θα στηθεί δικαστήριο για τους ασεβείς ανθρώπους, το δικό του το όνομα θα είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής, και θα ζει για πάντα στην αιωνιότητα.
Ο άλλος όμως ο ληστής καταδικάσθηκε σε θάνατο από το ανθρώπινο δικαστήριο και θανατώθηκε, αλλά το μαρτύριο του δεν τελείωσε εκεί στο σταυρό, γιατί έχει και αιώνια συνέχεια. Υπάρχει και ο δεύτερος θάνατος, που είναι ο θάνατος της ψυχής. Του αιώνιου αποχωρισμού του ανθρώπου, από τον Θεό. Όταν περάσει μπροστά από τον θρόνο το λευκό του Δίκαιου Κριτή, θα ριφθεί στην γέενα του πυρός, γιατί του δόθηκε η ευκαιρία να μετανοήσει για να σωθεί, και αυτός την κλώτσησε.
Αγαπητέ φίλε εσύ μη κλωτσάς την ευκαιρία που σου δίνει ο Ιησούς Χριστός τώρα, γιατί: "σήμερα είναι καιρός ευπρόσδεκτος σήμερα είναι ημέρα σωτηρίας". Β' Κορινθίους 6:2β.
Ο Θεός, δεν σου ζητάει να κάνεις πολλά και δύσκολα πράγματα.
Μόνο αν ταπεινωθείς όπως ο ληστής, και πιστέψεις στο λυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού στο σταυρό του Γολγοθά, και μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου, θα σου χαρίσει αιώνια ζωή μαζί Του στον ουρανό...
Τον πραγματικό Χριστιανό μπορούμε εύκολα να τον διακρίνουμε, γιατί ο Ιησούς Χριστός μας άφησε την Καινούρια Διαθήκη του, για να μη χάσουμε ποτέ τον δρόμο μας. Το Ευαγγέλιο είναι το μέσον, με το οποίο μπορούμε να δούμε ποιος είναι πραγματικός Χριστιανός.
Δόγματα, αιρέσεις, θεωρίες, βιβλία, βιβλιαράκια, διατυπώνουν χίλιες δυο απόψεις, και ο άνθρωπος χάνει την πνευματική του πορεία. Ο άνθρωπος είναι λογικό ον, και όλες τις σκέψεις του τις διατυπώνει με λογικά επιχειρήματα. Όταν όμως, η αρχή της σειράς των λογικών σκέψεων είναι λανθασμένη, τότε ο άνθρωπος οδηγείται σε πλάνη. Το μόνο αλάνθαστο βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι το Ευαγγέλιο, η Καινούρια Διαθήκη του Ιησού Χριστού. Και είναι αλάνθαστο, γιατί ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν ένας άνθρωπος που μορφώθηκε πολύ, ή ένας αμαρτωλός που έγινε άγιος, αλλά ο Υιός του Θεού που "έλαβε δούλου μορφή και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους". Φιλιπησίους 2:7. Είναι ο Λόγος του Θεού, ο απεσταλμένος από τον ουρανό προς τους ανθρώπους, για να αποκαλύψει τον Πατέρα και την Ουράνια Βασιλεία, να μας προσκαλέσει να μετανοήσουμε από την αμαρτία, και να γίνουμε κι εμείς παιδιά του Θεού, και μέλη της ουράνιας οικογένειας, "συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού". Εφεσίους 2:19. Αυτά που γράφει το Ευαγγέλιο εκφράζουν όλο το θέλημα του Θεού, και όταν ο άνθρωπος το πιστέψει και το ακολουθήσει, γίνεται πραγματικός Χριστιανός. Όλα τα άλλα, είτε καταστατικά εκκλησιών, είτε ήθη και έθιμα που είναι αντίθετα με το Ευαγγέλιο, ή παραδόσεις που δεν συμφωνούν με το Ευαγγέλιο του Χριστού, πρέπει να απορρίπτονται χωρίς συζήτηση, διότι αλλοιώνουν την Νέα Διαθήκη του Ιησού Χριστού, και παραμορφώνουν τους Χριστιανούς. Δεν μπορούμε να παραβούμε την εντολή του Θεού, και να αθετήσουμε το Ευαγγέλιο για τις παραδόσεις μας. Ματθαίος.15:3 και Μάρκος.7:9.
Το Ευαγγέλιο δεν παλιώνει ποτέ. Δεν το άφησε ο Κύριός μας για μια ορισμένη γενιά, αλλά για όλο τον κόσμο, για όλους τους αιώνες, και για όλες τις εποχές. Γι αυτό υπόσχεται ότι "θα κηρυχθεί τούτο το Ευαγγέλιο της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη και τότε θέλει ελθεί το τέλος". Ματθαίον 24:14. Το Ευαγγέλιο δεν είναι ένα βιβλίο που το έχουμε για να το φιλάμε, να το προσκυνάμε, ή να το έχουμε κάτω από το μαξιλάρι μας για φυλαχτό, αλλά για να το διαβάζουμε, και να το εφαρμόζουμε. "Οι λόγοι τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι". Ιωάννην 6:63. Είναι αδύνατο να αρχίσεις με δίψα να μελετάς το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, και να μη γίνει κάτι μέσα στην ψυχή σου, και στη ζωή σου γενικότερα.
Το Ευαγγέλιο πρέπει να κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο, και να εφαρμοσθεί απ όλους, για να σωθούμε γνωρίζοντας την αλήθεια που ελευθερώνει. Ιωάννην 8:32.
"Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς, και ιδού εγώ είμαι μεθ’υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν". Ματθαίον 28:19.
Εάν θέλουμε ευλογίες στην ζωή μας και κέρδος αιώνιο, ας αρχίσουμε με το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, για να γίνουμε σωστοί και γνήσιοι Χριστιανοί, αλλά πολύ περισσότερο, κληρονόμοι της αιώνιας βασιλείας του Θεού.
Είθε να είναι σε σας χάρη, έλεος, ειρήνη, από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, Αμήν...
"Αυτός απ’ την αρχή δημιούργησε τον άνθρωπο και στην εξουσία τον άφησε της βούλησης του" Σοφία Σειράχ 15:14
Το παραπάνω χωρίο δεν είναι παρά το απλό συμπέρασμα στο οποίο μπορεί εύκολα να καταλήξει ο αναγνώστης του βιβλίου της Γένεσης. Ο Θεός ο Δημιουργός, έπλασε τον άνθρωπο για να ζει ελεύθερος και να επιλέγει σύμφωνα με τη βούληση του. Εκεί φαίνεται η τελειότητα του Θεού και ως "κατασκευαστή". Ο άνθρωπος από την πλευρά του ως κατασκευαστής, φτιάχνει αυτοκίνητα, μηχανές, ηλεκτρικές συσκευές οι οποίες λειτουργούν εκτελώντας μηχανικά εντολές υπακούοντας στη βούληση του κατασκευαστή τους.
Είσαι λοιπόν ένας ελεύθερος άνθρωπος. Σύμφωνα όμως με το ανθρώπινο δίκαιο η "ελευθερία ενός ανθρώπου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου". Πού όμως τελειώνει η ελευθερία σου για το Θεό; Η ελευθερία του Αδάμ και της Εύας τελείωνε στον καρπό της γνώσεως του καλού και του κακού. Τώρα γνωρίζουμε τι είναι καλό και τι κακό. Η ελευθερία μας περιορίζεται λοιπόν στο για ποιο σκοπό τη χρησιμοποιούμε: για να πράττουμε το καλό ή το κακό;
Το δικαίωμα της ελευθερίας ανήκει σε κάθε λαό έγχρωμο ή λευκό, προϊστάμενο ή υφιστάμενο, στο χριστιανό ή όχι, ο καθένας μας μπορεί να ελέγχει την επιλογή του, όχι όμως και τα αποτελέσματά της. Αν υπάρχει ένα πεδινό μονοπάτι και ένα άλλο, πλάι στο γκρεμό και εσύ επιλέξεις το δεύτερο επειδή είναι πιο σύντομο, πρέπει να γνωρίζεις ότι κανείς δε μπορεί να σου εγγυηθεί ότι δε θα πέσεις μέσα σε αυτόν.
Κάπου εδώ φτάνουμε στην αληθινή ελευθερία, στην ελευθερία του σταυρού. Ακόμη κι αν έχεις επιλέξει το μονοπάτι του γκρεμού, ακόμη κι αν μέχρι σήμερα έκανες ότι δυσαρεστούσε τον Πλάστη και τους συνανθρώπους σου, τώρα έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις μονοπάτι χρησιμοποιώντας το καινούριο σταυροδρόμι του σταυρού που οδηγεί στο ξέφωτο της αλήθειας, της ταπεινής γνώσης της ύπαρξης μας, της αναγνώρισης της φθαρτότητας, της ματαιότητας της ύλης, την προσωρινότητα της σάρκας και την ασύγκριτη υπεροχή της κοινωνίας με το Θεό. Ούτε ο γκρεμός έχει πια δύναμη πάνω σου, ούτε η πυκνότητα της βλάστησης ασκεί εξουσία στο νέο σπόρο που φυτρώνει στην ψυχή σου.
Ναι, Κύριε, αυτή την ελευθερία ποθώ να έχω στη ζωή μου. Αμήν...
"Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν". Ρωμαίους 12:21
Κάποτε ζούσαν στην έρημο δυο Βεδουίνοι, ο Νάμπεκ κι ο Ντάγκαρ, που ήταν αχώριστοι φίλοι.
Ο Νάμπεκ είχε ένα άλογο που όμοιό του δεν υπήρχε. Ο Ντάγκαρ θαύμαζε το άλογο του φίλου του, όμως μέρα με τη μέρα άρχισε να το θέλει όλο και περισσότερο, που έφτασε να το βλέπει ακόμη και στον ύπνο του!
Είπε λοιπόν στο φίλο του ότι θα πλήρωνε όσο-όσο για να το αποκτήσει. Ο Νάμπεκ όμως αρνήθηκε, λέγοντας πως δε θα πουλούσε ποτέ το αγαπημένο του άλογο για κανένα τίμημα.
Μη μπορώντας ο Ντάγκαρ να το βγάλει από το μυαλό του, αποφάσισε να κάνει το άλογο δικό του με άλλο τρόπο. Μια μέρα ντύθηκε ζητιάνος και κάθισε σε ένα σημείο του δρόμου, απ’ όπου ήξερε ότι κάθε μέρα περνούσε ο φίλος του καβάλα στο περίφημο άλογο.
Πράγματι, μόλις πλησίασε ο Νάμπεκ, ο Ντάγκαρ με αλλαγμένη και αδύναμη φωνή ζήτησε βοήθεια, λέγοντας ότι είναι ένας διψασμένος και νηστικός φτωχός άνθρωπος. Ο Νάμπεκ, που δεν αναγνώρισε τον φίλο του, θέλοντας να βοηθήσει τον άνδρα που υπέφερε, τον ανέβασε στη σέλα του αλόγου και ξεκίνησε να τον πάει στη σκηνή του ώστε εκεί να τον φροντίσει.
Μόλις όμως ο Ντάγκαρ βρέθηκε πάνω στο άλογο, έριξε με μια δυνατή σπρωξιά κάτω τον Νάμπεκ και ξεκινώντας να καλπάζει, φώναξε στο φίλο του: "Δεν είμαι ζητιάνος! Είμαι ο Ντάγκαρ! Και δε θα πάρεις ποτέ πίσω το άλογό σου"!
Ο Νάμπεκ χωρίς να κάνει βήμα, είπε στον Ντάγκαρ:
"Φίλε μου, το μόνο που σου ζητώ είναι να σταματήσεις για ένα λεπτό και να με αφήσεις να σου πω κάτι".
Ο Ντάγκαρ, βλέποντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Νάμπεκ να τον φτάσει περπατώντας, σταμάτησε για να ακούσει.
"Συγχαρητήρια"! είπε στον κλέφτη ο Νάμπεκ. "Με τη θέληση του Θεού, είσαι πια ο ιδιοκτήτης αυτού του αλόγου. Όμως για ένα πράγμα προσεύχομαι: σε παρακαλώ, να μην πεις ποτέ σε κανέναν πως το απέκτησες"!
"Γιατί"; Ρώτησε απορημένος ο Ντάγκαρ.
"Γιατί αν οι άνθρωποι μάθουν τον τρόπο με τον οποίο με εξαπάτησες, δεν θα σταματήσουν ποτέ ξανά στη μέση της ερήμου για να βοηθήσουν έναν άνθρωπο που ζητά απεγνωσμένος φαγητό και νερό. Θα φοβούνται να τον πλησιάσουν και θα τον αφήσουν να πεθάνει. Αν η ιστορία αυτή μαθευτεί, το αποτέλεσμα θα είναι ότι στο εξής πολλοί άνθρωποι θα υποφέρουν σε όλο τον κόσμο"…
Ο Ντάγκαρ έμεινε σκεπτικός για λίγο ακούγοντας αυτά τα λόγια. Τελικά κατέβηκε από το άλογο και το επέστρεψε στον Νάμπεκ μετανιωμένος. Η φιλεύσπλαχνη καρδιά του Νάμπεκ τον συγχώρεσε αμέσως για το λάθος του και συμφιλιωμένοι οι δυο παλιοί φίλοι επέστρεψαν στις σκηνές τους.
Η αγάπη νίκησε τον φθόνο.
"Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού. Ρωμαίους 12:20...
"Γιατί ξεχώρισε την πίστη του; Τι διέφερε από την πίστη των άλλων; Διέφερε γιατί πίστευε σε κάτι το εντελώς αδύνατο να γίνει!"
Καθώς ο Ιησούς πλησίαζε στην Ιεριχώ, ένας τυφλός καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. Όταν άκουσε το πλήθος που περνούσε ρώτησε να μάθει τι συνέβαινε. Του είπαν ότι περνάει ο Ιησούς ο Ναζωραίος. Τότε εκείνος άρχισε να φωνάζει δυνατά: "Ιησού, Υιέ Δαβίδ, σπλαχνίσου με".
Αυτοί που προπορευόταν τον μάλωναν να σωπάσει, εκείνος όμως φώναζε ακόμα πιο δυνατά: "Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου με". Τότε ο Ιησούς στάθηκε κι είπε να τον φέρουν κοντά του. Αυτός πλησίασε κι ο Ιησούς τον ρώτησε: "Τι θέλεις να σου κάνω"; "Κύριε, θέλω ν' αποκτήσω το φως μου", αποκρίθηκε. Ο Ιησούς του είπε: "Ν’ αποκτήσεις το φως σου. Η πίστη σου σε έσωσε." Αμέσως ο τυφλός βρήκε το φως του κι ακολούθησε τον Ιησού δοξάζοντας το Θεό.
"Τον μάλωναν να σωπάσει κι αυτός φώναζε πιο δυνατά". Τι είδους άνθρωπος ήταν ο τυφλός αυτός ζητιάνος; Κατ΄ αρχήν δεν ήταν κάποιος από αυτούς που όπως λέμε "αφήνονται στη μοίρα τους". Δεν είχε εγκαταλείψει καθόλου τον εαυτό του και δεν είχε χάσει κάθε ελπίδα να βρει το φως του, όπως θα περίμενε κανείς από έναν εκ γενετής τυφλό. Ο Ιησούς του είπε: "Η πίστη σου σ΄ έσωσε". Γιατί ξεχώρισε την πίστη του; Τι είχε το ιδιαίτερο από την πίστη των άλλων; Το ιδιαίτερο ήταν ότι πίστευε σε κάτι αδύνατο να γίνει. Τόσο δυνατή ήταν η πίστη του στον Ιησού! Ο τυφλός ονόμαζε τον Ιησού "υιό του Δαβίδ", υιό του βασιλέως και Προφήτου, ενώ στην πραγματικότητα πίστευε ότι είναι ο Θεός, αφού μόνο ο Θεός μπορεί να κάνει τα αδύνατα πράγματα για τους ανθρώπους.
Ο εκ γενετής τυφλός πίστευε τα αδύνατα. Εμείς τι πιστεύουμε; Τι ζητάμε απ΄ το Θεό; Είμαστε συγκαταβατικοί και δεν ζητάμε πράγματα αδύνατα; Έτσι γινόταν πάντα, ώστε όταν κάποιος αποτέλεσε εξαίρεση τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης, όπως έγινε με τον τυφλό, η Αγία Γραφή κάνει ιδιαίτερη μνεία γι΄ αυτόν. Πρόκειται για τον γενάρχη Ιαβή. Ο Ιαβής υπήρξε ο πιο ένδοξος από όλους. Ζητούσε στην προσευχή του να τον ευεργετήσει ο Θεός πέρα απ΄ τα όρια. Να διευρύνει τα όριά του. Σίγουρα γεννήθηκα για κάτι παραπάνω από αυτό, σκεφτόταν. Ο Θεός έχει απείρως περισσότερα πράγματα από εκείνα που του ζητάμε στις προσευχές μας.
Ο Ιαβής δεν είπε, εμένα θα κοιτάξει ο Θεός;
Ο Ιησούς θεραπεύει πρώτα την πνευματική τυφλότητα και κατόπιν θεραπεύει το σώμα. Αυτός είναι ο λόγος που ρωτάει τον πάσχοντα άνθρωπο, τι θέλει ή αν πιστεύει ότι μπορεί να το κάνει αυτό που ζητεί.
Η Εκκλησία διαβάζει μαζί με την ευαγγελική περικοπή για τη θεραπεία του τυφλού και την περικοπή στην οποία ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στην ενότητα της Εκκλησίας και στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός, γράφει ο Απόστολος Παύλος, έχει τη δύναμη να κάνει απείρως περισσότερα από όσα ζητάμε ή σκεφτόμαστε, καθώς η δύναμή του ενεργεί σε μας. Από μας εξαρτάται να νικήσουμε την αδράνειά μας για να βοηθήσει ο Θεός είτε θεραπεία είναι αυτή είτε ειρήνη είτε ενότητα. Ο Θεός ενεργεί με τη δική μας συνέργεια και όχι με τη δική μας παθητικότητα.
Να ζείτε με τρόπο αντάξιο εκείνου που σας κάλεσε στη νέα ζωή, συνεχίζει ο Απόστολος Παύλος. Να ζείτε με ταπείνωση, πραότητα και υπομονή. Να ανέχεστε με αγάπη ο ένας τον άλλον και να προσπαθείτε να διατηρείτε την ειρήνη, που σας συνδέει μεταξύ σας, την ενότητα που δίνει το Πνεύμα του Θεού...
Πηγή: Η ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ
"Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία,
και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον". Ρωμαίους 12:1-2
Στις ημέρες που ζούμε και ιδιαίτερα τα καλοκαίρια, μεγάλος είναι ο προβληματισμός που αντιμετωπίζουν οι πιστοί νέοι αναφορικά με το πώς πρέπει να ντύνονται και να παρουσιάζονται. Η κ. Kelli Mahoney είναι σύμβουλος νεολαίας σε διάσημο ιστοχώρο που επισκέπτονται χιλιάδες νέοι καθημερινά, και οι γνώμες της μάλλον είναι ενδιαφέρουσες.
Η μόδα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της ζωής κάθε χριστιανού εφήβου. Ωστόσο, όπως ακριβώς σε κάθε άλλη περιοχή της ζωής μας, η διάκριση είναι σημαντική. Πολλά περιοδικά μόδας προωθούν μπλούζες και φορέματα κομμένα κοντά, και επίσης αποκαλυπτικές φούστες και σορτς. Ενώ πολλοί χριστιανοί νέοι που θέλουν να είναι μοντέρνοι, θέλουν επίσης να είναι σεμνοί. Έτσι, ποια συμβουλή δίνει η Βίβλος σχετικά με τη σεμνότητα και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στη σημερινή μόδα;
Γιατί πρέπει οι χριστιανοί νέοι να είναι σεμνοί;
Ως Χριστιανοί η συμπεριφορά σας καθορίζει το πώς βλέπουν οι άλλοι εσάς και την πίστη σας. Η σεμνότητα στην εμφάνισή σας, είναι μια μεγάλη μαρτυρία στους γύρω σας, όπως και τα λόγια σας. Ένα ζήτημα που πολλοί μη-Χριστιανοί έχουν με τους πιστούς, είναι ότι οι πιστοί τείνουν να είναι υποκριτικοί. Αν κηρύσσετε την αγνότητα και τη σεμνότητα στους άλλους φορώντας αποκαλυπτικά ενδύματα, μπορεί να θεωρηθείτε υποκριτής. Αν όμως είστε σεμνοί επιτρέπετε στους ανθρώπους να δουν περισσότερο την εσωτερική σας πίστη, παρά την εξωτερική σας εμφάνιση.
"Να έχητε καλήν την διαγωγήν σας μεταξύ των εθνών, ίνα ενώ σας καταλαλούσιν ως κακοποιούς, εκ των καλών έργων, όταν ίδωσιν αυτά, δοξάσωσι τον Θεόν εν τη ημέρα της επισκέψεως". Α' Πέτρου 2:12.
Πώς μπορώ να είμαι σεμνός και μοντέρνος;
Η διάκριση είναι πάντα απαραίτητη όταν αγοράζετε τα ρούχα σας.
Ένας τρόπος για να διακρίνει κανείς αν ένα σύνολο είναι σεμνό, είναι να αναρωτηθεί γιατί το αγοράζει. Είναι κάτι που σου αρέσει, ή έχει ως σκοπό να τραβήξει την προσοχή των άλλων επάνω σου; Αγοράζετε τα ρούχα σας για να προσελκύσετε το αντίθετο φύλο; Ποιο είδος προσοχής επιδιώκετε;
Θυμηθείτε, ότι δεν είναι χριστιανικό να βάζετε σε πειρασμό τους άλλους μέσω των ρούχων σας. Έτσι αν κάτι είναι αποκαλυπτικό, ή διαπιστώνετε ότι οι άνθρωποι παίρνουν λανθασμένη εντύπωση από τα ρούχα σας, τότε μπορεί να είναι καλό να αξιολογήσετε εκείνο το κομμάτι, με μια διακριτική καρδιά. Υπάρχει αφθονία ωραίων ρούχων διαθέσιμη για τους χριστιανούς νέους, που είναι και σεμνά και μοντέρνα. Δεν είναι αμαρτία να σου αρέσουν τα όμορφα ρούχα, αλλά είναι αμαρτία όταν η επιθυμία σου για τη μόδα γίνεται σημαντικότερη από την πίστη σου.
"Ωσαύτως και αι γυναίκες με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς, ουχί με πλέγματα ή χρυσόν ή μαργαρίτας ή ενδυμασίαν πολυτελή". Α' Τιμόθεον 2:9.
"Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας, κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμο". Α' Πέτρου 3:3-4.
Η αμαρτία γδύνει τον άνθρωπο.
Ο Θεός τον ντύνει! Γένεσις 3:7,21
Τι λέει η Βίβλος για την εμφάνιση;
Η μόδα και η εμφάνιση βασιλεύουν δυναμικά σήμερα. Η διαφήμιση σε καθημερινή βάση μας βομβαρδίζει με τρόπους για να βελτιώσουμε την εμφάνισή μας. Προγράμματα όπως τα "Τι να μην φορέσεις" και "Ο Μεγαλύτερος Χαμένος", παρουσιάζουν τους ανθρώπους να αλλάζουν τον τρόπο που φαίνονται σαν κάτι σημαντικό. Λένε στους ανθρώπους ότι δεν είναι αρκετά ευπαρουσίαστοι, γι’ αυτό συνιστούν να χρησιμοποιήσουν τα μπότοξ και πλαστικές χειρουργικές επεμβάσεις όπως τα είδωλά τους.
Η Βίβλος, αντίθετα, λέει ότι πρέπει να υιοθετήσουμε μια διαφορετική μέθοδο στην εμφάνισή μας, από αυτό που είναι η επικρατούσα ιδέα της κοινωνίας της ομορφιάς.
Τι είναι σημαντικό για τον Θεό;
Ο Θεός δεν εστιάζει στην εξωτερική μας εμφάνιση. Ενδιαφέρεται περισσότερο για το εσωτερικό μας. Η Βίβλος μας λέει ότι το ενδιαφέρον του Θεού είναι για την ανάπτυξη της εσωτερικής μας ομορφιάς, έτσι ώστε να μπορεί να προβάλλεται σε όλα όσα κάνουμε και είμαστε.
"Και είπε Κύριος προς τον Σαμουήλ, Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν· διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν". Α' Σαμουήλ 16:7.
Αλλά οι αξιόλογοι άνθρωποι φαίνονται ωραίοι...
Συμβαίνει αυτό όλες τις φορές; Η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρίνεις πόσο σημαντικό είναι ένα άτομο.
Ένα παράδειγμα ήταν κάποιος Ted Bundy. Αυτός ήταν ένας πολύ όμορφος άνδρας που στη δεκαετία του 70 δολοφόνησε πολλές γυναίκες πριν τον συλλάβουν. Ήταν ένας συστηματικός δολοφόνος, επειδή ήταν πολύ γοητευτικός και όμορφος. Άνθρωποι όπως ο Ted Bundy χρειάζονται για να μας θυμίζουν ότι το εξωτερικό δεν ταιριάζει πάντα με το εσωτερικό του ανθρώπου.
Το πιο σημαντικό είναι να κοιτάξουμε στον Ιησού. Εδώ έχουμε τον Υιό του Θεού που ήρθε στη γη ως άνθρωπος. Διέκριναν οι άνθρωποι στην εξωτερική εμφάνισή Του κάτι διαφορετικό από έναν απλό άνθρωπο; Όχι. Αντίθετα κρεμάστηκε σε έναν σταυρό και πέθανε. Οι συνάνθρωποί Του δεν είδαν πέρα από την εξωτερική Του εμφάνιση για να δουν την εσωτερική ομορφιά και αγιότητά Του.
" Άρα από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς". Ματθαίον 7:20.
Είναι λοιπόν σπουδαίο να φαίνεσαι ωραίος;
Δυστυχώς ζούμε σε έναν επιφανειακό κόσμο, όπου οι άνθρωποι κρίνουν από την εμφάνιση. Όλοι θα θέλαμε να μην ανήκουμε στην πλειοψηφία, και όλοι να κοιτάζουμε πέρα από αυτό που φαίνεται στο εξωτερικό, αλλά ουσιαστικά όλοι επηρεαζόμαστε από την εμφάνιση.
Η Βίβλος μας λέει ότι είναι σημαντικό να παρουσιαζόμαστε όσο το δυνατόν πιο ωραία, αλλά ο Θεός δεν μας καλεί να φτάνουμε στα άκρα. Είναι σημαντικό να ξέρουμε γιατί κάνουμε αυτά που κάνουμε, ώστε να φανούμε ωραίοι. Αναρωτηθείτε δύο ερωτήσεις:
* Η προσοχή στην εμφάνισή σας παρασύρει τα μάτια σας από τον Κύριο;
* Ενδιαφέρεστε περισσότερο για το βάρος σας, τα ρούχα ή τα καλλυντικά σας, από ότι για τον Θεό;
Εάν απαντήσετε, "ναι", σε κάθε μία από αυτές τις ερωτήσεις, τότε μάλλον πρέπει να ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στις προτεραιότητές σας. Η Βίβλος μας λέει να εξετάζουμε περισσότερο προσεκτικά τις καρδιές και τις ενέργειές μας, παρά το παρουσιαστικό και την εμφάνισή μας.
"Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού". Κολοσσαείς 3:17.
"Ψευδής είναι η χάρις και μάταιον το κάλλος· η γυνή η φοβουμένη τον Κύριον, αυτή θέλει επαινείσθαι". Παροιμίες 31:30.
Τα παραπάνω λόγια δεν γράφτηκαν από κάποιον κληρικό ή θρησκόληπτο αναχρονιστή, αλλά από μια σύγχρονη κυρία που ζει μέσα στον σημερινό κόσμο, και η γνώμη της είναι βαρύνουσα ανάμεσα σε χιλιάδες νέους και νέες.
Αν προσέξει κάποιος τις συμβουλές τις, που εμείς βρίσκουμε σύμφωνες με το λόγο του Θεού, θα έχει οπωσδήποτε κέρδος και σ' αυτή και στην αιώνια ζωή του.
Ας μην αφήνουμε τα κοσμικά μέσα ενημέρωσης να διαμορφώνουν τις συνήθειές μας, παραβιάζοντας αιώνιες και άγιες αρχές του Θεού.
Η αλήθεια δεν είναι πάντα με τους πολλούς, ούτε με εκείνους που θέλουν να την εκμεταλλεύονται...